Een astronaut van 75 kilogram trekt het ruimtepak aan. De massa van de astronaut met pak is 110 kilogram. Veertig jaar geleden hebben astronauten grote sprongen op de maan gemaakt.
Je gewicht hangt niet alleen af van je lengte en je omvang, maar ook van de zwaartekracht. In de ruimte weeg je niets, omdat daar geen zwaartekracht is. Op de maan weeg je maar weinig, want daar is de zwaartekracht heel laag.
Het pak van Armstrong kostte in de jaren zestig 100.000 dollar (90.000 euro) – al is dat, aangepast aan de prijzen van vandaag, al snel het zevenvoudige. Het eindproduct was een technologisch wonder dat Armstrong beschermde tegen de extreme hitte en koude op het maanoppervlak.
De ruimte buiten de aardse atmosfeer is uiterst vijandig. Er is geen luchtdruk en geen zuurstof om in te ademen.
De nieuwe ruimtepakken – waaraan NASA zo'n 1 miljard dollar spendeert – lijken zoals het er nu naar uitziet, pas in april 2025 klaar te zijn. Het zal je vast niet zijn ontgaan dat NASA in 2024 van plan is terug te gaan naar de maan. Dan zal ook de eerste vrouw voet op de maan zetten.
Astronauten kunnen hun slaapzakken aan een muur of een plafond vastmaken en overal slapen, zolang ze niet rond zweven en ergens tegenaan botsen. Op het internationale ruimtestation ISS slapen de meeste bemanningsleden in hun eigen kleine cabines.
Doordat er in de ruimte bijna overal een vacuüm is, bestaat er dus geen geluid. Echter, dankzij diverse amusante filmpjes weten we dat de astronauten in het ISS wel degelijk met elkaar en tegen een camera kunnen praten (en zingen).
Ruimtevoedsel kan in blik zitten of in aluminiumfolie zijn gewikkeld. Het kan zijn gevriesdroogd, een laag vochtgehalte hebben, zijn voorgekookt of gedehydrateerd (dan is al het water verwijderd). Als het eten is gedehydrateerd kan het niet worden opgegeten totdat de astronauten er warm water bij doen.
Op de maan is het altijd heel erg koud
In het zonlicht is het er 120°C boven nul. Zonder atmosfeer kan er op de maan ook geen warmte worden vastgehouden. Aan de nachtzijde is het dan ook meteen ijskoud, 170°C onder nul.
Eten & Drinken
Vaak werken astronauten met pakjes drinken waar ze het uitzuigen, zo komt het direct van het pakje in de mond van de astronaut. Jammer genoeg voor astronauten betekent dat dat je je drinken niet meer ruikt terwijl je het drinkt en dat maakt voor veel drankjes veel uit voor de smaakbeleving.
En hoe ziet de opleiding eruit? Als NASA-astronaut volg je een basistraining van twee jaar voordat je jezelf alleen nog maar 'kandidaat-astronaut' mag noemen. In die tijd leer je in een klaslokaal alles over ruimtevaart, krijg je een duikopleiding en militaire overlevingstraining in het water.
Ruimtepakken zijn zwaar. Op het pak staat vermeld dat het een massa heeft van 35 kilo- gram. Een astronaut van 75 kilogram trekt het ruimtepak aan. De massa van de astronaut met pak is 110 kilogram.
Op een hoogte van 500 km boven het aardoppervlak is de luchtweerstand nog nauwelijks voelbaar. Raketten die die hoogte bereiken, blijven dus heel lang rond de aarde draaien. Op die hoogte is de luchtdruk nog ongeveer 1/1.000.000.000 (één miljardste) van de luchtdruk op aarde.
Als je op de berg Huascarán in de westelijke Andes staat, trekt de aarde het minst hard aan je. Op de Noordpool weeg je juist het meest. De civiele techniek kan gebruik maken van de kaart, bijvoorbeeld bij het bouwen van bruggen, tunnels en waterwegen.
Fz = m x g, waarin F de kracht is en m de massa. Als je op Aarde een massa hebt van 80kg, is je gewicht dus 80 x 9,8 = 784N. Op de Maan is je massa ook 80kg, maar je gewicht is 80 x 1,6 = 128N, ongeveer een zesde deel van je gewicht op Aarde.
Als jij dus onder water bent weeg je net zoveel minder dan de hoeveelheid water die verplaatst is (Dat is het volume van jouw lichaam) Stel je voor dat jij 40 kilo bent op de weegschaal thuis. En het volume van jouw lichaam is 39 liter, dan zou je onder water dus maar 1 kilo wegen.
Een dag op de Maan duurt ongeveer een maand, namelijk 29,53 dagen. In deze tijd draait de Maan eenmaal om z'n as, ten opzichte van de Zon. Op de Maan zie je in die tijd dus eenmaal een zonsopkomst en eenmaal een zonsondergang. Hier merken we op Aarde niets van, omdat de Maan in dezelfde tijd eenmaal om de Aarde draait.
Als de maan er niet zou zijn, zouden de getijden niet helemaal verdwijnen – omdat de zon ook getijden veroorzaakt – wel zijn de getijden zonder inbreng van de maan tot wel 75 procent minder sterk. De getijden worden dus zwakker. Maar daar blijft het niet bij. Zonder maan zijn er ook geen complete zonsverduisteringen.
Een reis naar onze ruimtebuur de Maan duurt drie dagen als we traditionele chemische raketten gebruiken. Mars, de planetoïden en de buitenste planeten staan maanden of zelfs jaren ver weg.
Ze moeten in goede gezondheid zijn, goed kunnen zien en een normale bloeddruk hebben. Ook is het handig als ze een lichaamslengte tussen de 1.70 en 1.80 meter hebben. Een technische opleiding aan de universiteit is een voorwaarde, inclusief onderzoek naar op het gebied van ruimtevaart.
"Astronauten blijven nu ongeveer een half jaar in de ruimte. Dat heeft te maken met de houdbaarheid van de Sojoez-capsule. Die moet op een gegeven moment vervangen worden vanwege het slechter worden van de batterijen en de brandstof voor de stuurraketjes."
Het is wel degelijk mogelijk om te huilen in de ruimte, maar in gewichtloze toestand rollen de tranen niet over je wangen omlaag. Ze komen je ogen niet eens uit. De tranen verzamelen zich in een druppel die in het oog blijft zitten. Tijdens het huilen wordt de druppel alleen steeds groter.
Door de ruimte kan licht reizen met een snelheid van bijna 300 000 kilometer per seconde. Een lichtjaar is de afstand die licht in een jaar kan reizen - dat is ongeveer 9 460 000 000 000 kilometer!
Een astronaut zonder pak zwelt op
Een mens die wordt blootgesteld aan het vacuüm van de ruimte, zal niet meer dan een paar seconden leven, maar ontploft niet. De astronaut zwelt echter wel degelijk merkbaar op, en de ingewanden en organen worden door lichaamsopeningen naar buiten geperst.
