Normaal gesproken is je urine helder en licht- of felgeel van kleur, maar door een onderliggende aandoening, veranderingen in je eetpatroon of medicijngebruik kan de kleur veranderen.
Donkergeel, sterke geur
Te veel water drinken is dus niet goed, maar te weinig drinken is dat ook niet. Wie te weinig drinkt, zal zien dat de urine donkergeel of zelfs oranje-achtig kleurt. De geur is ook intenser dan die van lichtere urine. Als u dit bij uzelf opmerkt, kunt u het beste wat extra water drinken.
Als je patiënt veel vocht binnen krijgt, kan de urine lichtgeel tot vrijwel kleurloos worden. In de meeste gevallen is dat normaal: de urine is sterk verdund door het vele vocht en bevat daardoor simpelweg een lage concentratie nierkleurstoffen (urochroom). Er is dan vaak sprake van veel urineproductie.
Bij de meeste mensen is de urine normaal gesproken steriel (dat wil zeggen: vrij van ziektekiemen of bacteriën). Ook als er wel bacteriën in de urinewegen zijn, betekent dat niet altijd dat u een urineweginfectie krijgt. Urine wordt door de nieren geproduceerd tijdens het zuiveren van het bloed.
Bruine urine kan ook veroorzaakt worden door een leveraandoening. Wanneer je last hebt van rode of bruine urine is het belangrijk dat je contact opneemt met je huisarts.
Donkerbruin: Als het niet het gevolg is van uitdroging of iets dat u heeft gegeten, kan uw urine donkerbruin zijn door een urineweginfectie of een lever- of nieraandoening.
"Als je urine heel donker is, colakleurig, moet je ook direct naar de huisarts. Dat kan duiden op een afsluiting van de galwegen. Vaak gaat dat gepaard met witte ontlasting en geel oogwit. Maar bij urine die iets donkerder is dan gewoonlijk, oranjekleurig, hoef je niet naar de dokter.
Er hoort in principe vrijwel geen eiwit in de urine voor te komen. Er zijn gevallen waarbij een kleine hoeveelheid eiwit in urine aanwezig kan zijn, bijvoorbeeld na zware inspanning, infectie of medicijngebruik. Als uit de test blijkt dat veel eiwit in de urine aanwezig is, dan wordt de test herhaald.
Als er altijd urine achterblijft in de blaas na het plassen geeft dit een verhoogde kans op urineweginfecties. Adviezen: Ga plassen bij aandrang en stel niet onnodig uit. Een ontspannen toilethouding helpt om goed te kunnen plassen.
In urine kan van alles worden gevonden: micro-organisamen, stofwisselingsproducten, rode bloedcellen, witte bloedcellen, cellen van slijmvlies van de urinewegen en allerlei chemische verbindingen. Pas als er heel veel van voorkomt, in veranderde vormen, kan dit wijzen op onder andere urologische aandoeningen.
Het is normaal dat er soms tijdelijk eiwit in je urine zit, bijvoorbeeld na sporten of als je griep hebt gehad. Als je echter voor langere tijd te veel eiwitten in je urine hebt, spreken we van proteïnurie. Dit betekent vaak dat er iets met je nieren aan de hand is.
Doordat de balans van de hormonen in je lichaam tijdens de overgang verandert, kan dat er voor zorgen dat de geur en kleur van je urine anders wordt dan voorheen. Een oorzaak van sterk ruikende urine kan zijn dat je niet voldoende drinkt, maar stinkende urine kan ook duiden op een blaasontsteking.
Antwoord: Meestal is schuimende urine een teken van eiwit in de urine. We testen op het eiwit albumine die in de grootste hoeveelheid in bloed aanwezig is. Het molecuul is niet al te groot en verschijnt daarom ook vrij snel in de urine bij een of andere (nier)functiestoornis.
Klachten. Klachten van nierfalen treden meestal pas op bij een GFR onder 25 ml/minuut. De nierfunctie is dan al ernstig gestoord. De meest voorkomende klachten zijn vermoeidheid, een slechte eetlust, misselijkheid, slecht slapen, hoofdpijn door een verhoogde bloeddruk en vocht vasthouden in de benen.
Urochroom is een afbraakproduct van hemoglobine, het rode en zuurstoftransporterende eiwit uit de rode bloedcellen. Dit afbraakproduct geeft de gele kleur aan urine. De hoeveelheid afvalstoffen die je afscheidt is vrij constant, maar de hoeveelheid vocht die je lichaam als urine afvoert, is dat niet.
Doorzichtig en strokleurig zijn gezonde urinekleuren als het op hydratatie aankomt. Dit is juist meestal niet het geval als je plas donkerder is. Uitdroging kan de oorzaak zijn van donkere urine. De 'bruinige' en 'oranje' kleuren op onze urinekleurenkaart geven aan dat je gedehydrateerd bent.
Urine is over het algemeen licht geel, zuur en nagenoeg geurloos. Urine stinkt niet of nauwelijks zolang iemand voldoende drinkt. Onvoldoende vochtinname is dan ook de voornaamste reden van sterk ruikende urine. Bij het drinken van te weinig water verandert de kleur en geur van de urine.
Ruikt je urine naar ammoniak? Dan zou het zomaar kunnen dat je veel eiwitten hebt gegeten.
Urineonderzoek wordt gedaan als uw huisarts of verloskundige meer wil weten over de werking van uw nieren of urinewegen. Zo kunnen urineweginfecties worden opgespoord, maar ook nog andere aandoeningen zoals geslachtsziekten (SOA) bij mannen en diabetes (suikerziekte).
Hoe stelt je arts de diagnose? Door een teststrookje (stick) in de urine te dompelen, krijgt de arts een idee van de hoeveelheid eiwitten in de urine. Dat stickje detecteert enkel albumine.
Normaal gesproken is je urine helder en licht- of felgeel van kleur, maar door een onderliggende aandoening, veranderingen in je eetpatroon of medicijngebruik kan de kleur veranderen.
Als er wel eiwit in de urine zit, dan is dat vaak een teken van nierschade. Hoe meer eiwit in de urine zit, hoe slechter het met de nieren gesteld is en hoe slechter het in de toekomst met de nieren zal gaan. Als eiwit verloren gaat in de urine, dan zal het lichaam proberen meer eiwit aan te maken.
Het is niet erg als je urine er een keer kleurloos en helder uitziet. Mocht dit altijd het geval zijn, dan is het verstandig om eens wat minder te drinken. Heldere urine kan ook wijzen op leverproblemen zoals cirrose en virale hepatitis.
Symptomen van een nierbekkenontsteking zijn koorts, troebele urine, pijn bij het plassen en bloed in de urine. De diagnose wordt gesteld met behulp van urineonderzoek.
Maar u plast elke keer maar een klein beetje. Het gevoel te moeten plassen kan al pijn doen. U kunt ook pijn hebben in uw onderbuik of rug. De plas ziet er anders uit (troebel) of er kan bloed in zitten.