Bij alarmsignalen als hoge koorts, kortademigheid, verwardheid, lage bloeddruk of zich onwel voelen, komt een arts binnen de tien minuten een diagnose stellen. Is er sprake van sepsis, dan krijgt de patiënt meteen antibiotica. We zien sepsis als een echte urgentie, net als een hartinfarct of een beroerte.
De vrij gekomen ziektekiemen vermeerderen zich in de bloedbaan. Als bacteriën uit een ontstekingsgebied (bijvoorbeeld de blaas, de longen of een wond) in de bloedbaan terecht komen, treedt een heftige ontstekingsreactie op in het hele lichaam.
In het kort: Een bloedvergiftiging ontstaat door een verspreiding van bacteriën in het bloed. Een bloedvergiftiging wordt ook wel sepsis genoemd. Bekende symptomen van bloedvergiftiging zijn een snelle hartslag, bloeddrukdaling, koorts, koude rillingen en verwardheid.
Hoe lang uw herstelperiode duurt, is ook afhankelijk van uw gezondheid en medische achtergrond. Sommige patiënten zijn na 1 dag alweer hersteld, en bij andere patiënten duurt het herstel langer.
Ieder jaar overlijden in Nederland ongeveer 3500 mensen aan sepsis. Patiënten die het overleven, houden vaak ernstige psychische en lichamelijke restverschijnselen. Vroege herkenning en behandeling redt (de kwaliteit van) levens – en daar valt nog flink wat te winnen.
De behandeling van sepsis hangt af van de ziekteverwekker. Als de ziekteverwekker een bacterie is, krijgt u meteen antibiotica. Om uw bloeddruk te verhogen krijgt u vloeistof via een infuusnaald. Als we bloedonderzoek hebben gedaan, kan dat soms een reden zijn om u andere antibiotica te geven.
Als er een bloedvergiftiging optreedt, geeft dit vaak klachten als rillen, koorts, zich niet lekker voelen, misselijkheid, braken en diarree. Bij oudere mensen gaat dit bovendien vaak gepaard met verwardheid. In een ernstiger geval, de zogenaamde septische shock, kan de bloeddruk plotseling dalen.
De twee belangrijkste bloedonderzoeken om vast te stellen of er ontstekingen zijn en hoe hevig de ontstekingen zijn, zijn het onderzoek op de snelheid van de bloedbezinking en het onderzoek op de aanwezigheid van het zogeheten C-reactieve proteïne (CRP).
Sepsis is een ontstekingsreactie van het lichaam op een infectie die zo ernstig verloopt dat weefsels beschadigd raken en orgaanfuncties uitvallen. Sepsis wordt ook wel bloedvergiftiging genoemd, maar dit is eigenlijk geen correcte term.
Het is zeker geen aandoening die vanzelf over gaat. Soms kan iemand thuis behandeld worden maar dat kan alleen in situaties waarin de sepsis nog in het allereerste begin verkeert.
Handel: Neem de nodige maatregelen voor naleving van hygiënevoorschriften om het risico op infectie en sepsis te voorkomen, zoals je handen desinfecteren voor en na het zorgen voor een patiënt, de wond van een patiënt goed in de gaten houden in verband met infectie of de inentingsgeschiedenis van de patiënt controleren ...
Symptomen van een bacteriële infectie
Bloed, pus of slijm in de ontlasting. Koorts. Hoofdpijn. Uitputting en soms uitdroging.
Op nummer 1 van de lijst staat volgens de organisatie de Acinetobacter baumannii, een ziekenhuisbacterie. Vooral de luchtwegen en de longen worden aangetast door de bacterie. Maar ook salmonella, staphylociccus aureus of Neisseria gonorrhoeae komen op de lijst voor.
Sepsis is een reactie van het lichaam op een infectie en kan leiden tot beschadiging van weefsel en uitval van organen. De boosdoeners zijn bacteriën, virussen en schimmels die met name via de longen, maar ook via wondjes of urinewegen het lichaam kunnen binnenkomen.
In Nederland worden jaarlijks circa 35.000 patiënten slachtoffer van sepsis. Per jaar komen zo'n 10.000 patiënten met sepsis op de Intensive Care (IC) afdeling terecht (dit is een update van 2020). Op de IC is het daarmee doodsoorzaak nummer één.
Normaal is deze waarde kleiner dan 10. Als er een verdenking bestaat op een bedreigende infectie, dan wordt er bij waarden van 100 of meer meestal een antibioticum voorgeschreven.
De uitslag geeft aan hoeveel CRP er in uw bloed aanwezig is. Normaal is deze waarde kleiner dan 10. Een verhoging wijst op een ontsteking in uw lichaam. Als er een verdenking bestaat op een longontsteking dan wordt er bij waarden van 100 of groter meestal overgegaan tot het voorschrijven van een antibioticum.
De referentietest voor sepsis in de verschillende studies is onduidelijk. De optimale cut-off bepaald met de ROC-curve viel voor procalcitonine tussen de 0,5 en 6 ng/ml, en voor CRP tussen de 39 en 180 mg/L.
'Longontsteking, een wondje in de voet, een ontsteking van de urinewegen enzovoort, het kan allemaal leiden tot sepsis. Daarbij raken bacteriën in de bloedbanen. Via die bloedbanen komen ze terecht in hart, longen, hersenen ... De organen kunnen beschadigd raken of volledig uitvallen, met de dood als gevolg.
Een bloedvergiftiging is ernstig en mogelijk levensbedreigend. Omdat je toestand erg snel kan verslechteren, is een intensieve behandeling in het ziekenhuis nodig.
R/ imipenem + cilastine iv 4 dd 500 mg 7 tot 10 dagen. R/ meropenem iv 3 dd 1000 mg 7 tot 10 dagen. Sepsis bij centrale lijn: R/ flucloxacilline iv 6 dd 1 g + gentamycine iv 1 dd 5 mg/kg.
CRP is een bekende marker van infectie en ontsteking. Doordat het niveau van CRP aanzienlijk sneller stijgt bij een acute ontsteking dan het niveau van andere acute fasereactanten, wordt de CRP test al tientallen jaren gebruikt ter indicatie van de aanwezigheid van een systematische ontsteking, infectie of sepsis.
Na het stellen van de diagnose sepsis wordt direct begonnen met de toediening van antibiotica en intraveneus vocht. Vocht is nodig om de hemodynamiek te stabiliseren en zodoende de perfusie van de vitale organen te handhaven (1).
Vaak gaat een bloedvergiftiging samen met een hersenvliesontsteking, longontsteking of blaasontsteking aangezien deze ziektes worden veroorzaakt door dezelfde bacteriën en virussen. Meestal zijn dit de pneumokokken, de meningokokken, het herpesvirus of het influenzavirus.
