Het bekende beeld bij de ziekte van Pfeiffer is: moeheid, koorts (oplopend in de eerste week, verdwenen na 2 tot 4 weken), pharyngitis met matig tot sterk vergrote tonsillen (75-90% van de gevallen) en lymfadenopathie met name in de hals (80-90% van de gevallen).
De ziekte van Pfeiffer gaat vanzelf over. Bovendien toont extra bloedonderzoek vaak niets aan terwijl u zich nog ziek kunt voelen. Wij raden u aan om wel contact op te nemen met uw huisarts als: U zich wilt laten testen op Pfeiffer, dit wordt gedaan door middel van een bloedonderzoek.
Diagnose van de ziekte van Pfeiffer
De huisarts zal in je keel kijken en voelen of de lymfeklieren in je hals opgezet zijn. Bloedonderzoek kan de diagnose bevestigen. In het bloed worden dan antistoffen aangetroffen tegen het Epstein-Barrvirus.
De ziekte van Pfeiffer veroorzaakt vooral bij jongeren een zware langdurige vermoeidheid. Bij de minste inspanning ben je al hevig vermoeid. Het lijkt veel op griep doordat je last hebt van koorts, keelpijn, hoofdpijn, lusteloosheid en algehele malaise.
De ziekte van Pfeiffer ofwel mononucleosis infectiosa, veroorzaakt door het Epstein-Barr-virus, is een veelal onschuldig verlopende infectieziekte. 1 Er bestaat echter een aantal minder frequent voorkomende complicaties die aan deze ziekte een ernstig beloop kunnen geven.
Epstein-barr-virus (Pfeiffer)
Op de uitslag staan IgG (levenslang, verschijnen kort na IgM) en IgM (aantoonbaar gedurende 4-6 maanden na infectie).
Klachten / symptomen cytomegalie
De verschijnselen van cytomegalie wisselen sterk. Bij gezonde volwassenen leidt het soms tot verschijnselen die op Pfeiffer lijken: dagenlang koorts, keelpijn, vermoeidheid, lymfeklierzwelling en soms een leverontsteking.
Ziekte van pfeiffer gevolgen
De meeste klachten verdwijnen vanzelf binnen vijf tot acht weken. Met name de vermoeidheid kan langer aanhouden. Dit kan maanden duren, heeft veel invloed op de dagelijkse activiteiten en kan leiden tot het chronisch vermoeidheidssyndroom. We spreken dan ook van het postviraal syndroom.
De ziekteduur varieert tussen de twee weken en de twee maanden. Het is af te raden om alcohol te drinken als je de ziekte van Pfeiffer hebt. Als je alcohol drinkt vindt er een heel verwerkingsproces plaats in de lever.
Epstein Barr virus
Dit virus is de veroorzaker van de ziekte van Pfeiffer. Soms kan bij deze infectie de lever ook ontstoken zijn. De ontsteking kan variëren van mild tot vrij ernstig, waarbij ook geelzucht optreedt. Er is geen specifieke behandeling noodzakelijk.
Het EBV doorloopt 4 stadiums:
Het 1e stadium zit het virus in het bloed en slaat het toe bij stress of grote hormonale veranderingen. In het 2e stadium openbaart het virus zich als ziekte van pfeiffer met vermoeidheid.
Hoe kun je de ziekte van Pfeiffer krijgen? Het speeksel van iemand met de ziekte van Pfeiffer is besmettelijk. Besmet raken kan door knuffelen en zoenen met iemand die de ziekte heeft. Ook door het samen gebruiken van bekers, glazen en bestek kan iemand besmet raken.
De ziekte van Pfeiffer is een besmettelijke ziekte. Mensen krijgen het door een virus. Door dit virus krijgen mensen een ontsteking van de keel en de klieren. Het virus is van mens op mens overdraagbaar.
Voor het aantonen van een EBV infectie worden 3 bloedtesten gedaan: EBV Epstein-Barr virus IgG antistoffen (oude besmetting) EBV Epstein-Barr virus IgM antistoffen (recente besmetting) EBNA Epstein-Barr virus Nuclear Antigen (Epstein-Barr-NA-IgG)
Er bestaan geen medicijnen tegen de ziekte van Pfeiffer. Omdat de ziekte door een virus wordt veroorzaakt, hebben antibiotica geen zin. Een keelontsteking kan veel pijn doen. Zorg dan voor goede pijnstilling.
Het grootste verschil met een bacterie is dat een virus geen organisme is. Dat betekent dat een virus geen eigen cellen heeft. Het komt uw lichaam binnen via lichaamssappen zoals speeksel en bloed, en nestelt zich vervolgens in een bestaande lichaamscel.
Symptomen van een bacteriële infectie
Bloed, pus of slijm in de ontlasting. Koorts. Hoofdpijn. Uitputting en soms uitdroging.
Keelpijn gaat meestal vanzelf over binnen 10 dagen. Een verkoudheidsvirus is vaak de oorzaak. Regelmatig koud water drinken of op een snoepje zuigen, kan helpen tegen de pijn. Neem bij heftige pijn paracetamol.
Onderzoekers hebben een nieuwe bloedtest ontwikkeld waarmee artsen binnen enkele uren kunnen vaststellen of een hoestende patiënt met koorts een bacteriële of virale infectie heeft. Het is lastig voor artsen om op basis van klachten zelf vast te stellen of hun patiënt een bacteriële infectie of een virusinfectie heeft.
Bij sommige ziekten is moeheid het eerste of zelfs het enige symptoom. Enkele vaak voorkomende ziekten die vermoeidheid veroorzaken zijn: schildklieraandoeningen (een te traag of te snel werkende schildklier), diabetes, nierziekten, bloedarmoede, infecties (bv.
De ziekte van Pfeiffer kan zich op verschillende manier verspreiden: Via het speeksel bij mond-op-mondcontact. Bij seksuele activiteit is de afscheiding van de geslachtsorganen besmettelijk. Door gezamenlijk gebruik van bestek en serviesgoed.
Klachten / symptomen cytomegalie
De verschijnselen van cytomegalie wisselen sterk. Bij gezonde volwassenen leidt het soms tot verschijnselen die op Pfeiffer lijken: dagenlang koorts, keelpijn, vermoeidheid, lymfeklierzwelling en soms een leverontsteking.
Vermoeidheid kan verschillende oorzaken hebben. Voorbeelden zijn: structureel te weinig slapen, te veel stress, bloedarmoede, schildklierproblemen, of een depressieve stoornis. Bijkomende symptomen van vermoeidheid kunnen zijn: vermoeide ogen, geheugenproblemen, een futloos gevoel en hoofdpijn.
