Een knobbel in de schildklier ontstaat als een groepje cellen gaat groeien. De cellen kunnen goed- of kwaadaardig zijn. In de meeste gevallen is een schildklierknobbel goedaardig.
In uw schildklier is een goedaardige zwelling gevonden, een zogenaamde 'nodus'. De radioloog gaat deze zwelling aanprikken en verwarmen via de naald, zodat de zwelling zal verschrompelen. Deze vorm van behandelen wordt RFA (radiofrequente ablatie) genoemd.
De schildklier is zeer goed doorbloed orgaan maar is ook een heel gevoelig orgaan voor zowel invloeden van buitenaf zoals bijvoorbeeld straling, stress of vervuiling. Daarnaast is de schildklier ook gevoelig voor invloeden van binnenuit zoals amalgaanvulling, te veel zout eten en verkeerde voeding.
Een schildklierknobbel kan voor cosmetische bezwaren zorgen, als hij zichtbaar is. U kunt ook het gevoel hebben dat er iets in de weg zit in uw hals. Als de knobbel tegen uw slokdarm duwt, heeft u misschien moeite uw eten door te slikken. Duwt de knobbel tegen de luchtpijp, dan kan het zijn dat u veel moet hoesten.
Goedaardige tumoren
Deze knobbel ontstaat door wildgroei in het bindweefsel. Zij drukt het omringende weefsel opzij, maar tast gezonde cellen niet aan. Een lipoom ( ook wel vetweefselknobbel) is een goedaardige tumor die ontstaat vanuit het vetweefsel in de borst. Vetweefselknobbels voelen in het algemeen zacht aan.
Een knobbeltje kan aanvoelen als een knikker, en voelt harder en stugger aan dan de rest van de borst. Een knobbel in de borst kan ook aanvoelen als een wat harder of stugger plekje, dat anders voelt dan de rest van de borst. Het kan ook zijn dat het aanvoelt als een langwerpige zwelling of een schijf die verdikt is.
Een goedaardige tumor kenmerkt zich vaak door een ronde vorm. Een kwaadaardige tumor daarentegen groeit meer als een aardappel die begint uit te lopen. Deze 'sprieten' groeien door de wanden van omliggend weefsel en organen heen.
Bij een schildklieroperatie verwijdert de arts (een deel van) de schildklier. Een schildklieroperatie wordt ook wel een strumectomie of thyreoïdectomie genoemd. Mensen kunnen goed leven zonder schildklier.
Is de schildklier vergroot, dan kun je dit vaak zien in de spiegel. De onderzijde van je hals is dikker. Vaak heb je helemaal geen klachten. Soms drukt de knobbel op de slokdarm, en dan heb je last bij het slikken, of op de luchtpijp, en dan heb je een piepende ademhaling.
Veelvoorkomende schildklierklachten
Bij een te snel werkende schildklier kun je denken aan bijvoorbeeld: hartkloppingen, zweten en gewichtsverlies. Bij een traag werkende schildklier kunnen klachten als vermoeidheid, kouwelijkheid, gewichtstoename en somberheid optreden.
Als u te weinig jodium binnenkrijgt, zwelt de schildklier op in een poging om voldoende hormonen te produceren. Medicatie – sommige medicijnen (bijv. amiodaron, interferon-alfa en lithium) kunnen een struma veroorzaken. Erfelijke factoren – sommige mensen hebben aanleg voor een vergrote schildklier.
Soja (met uitzondering van tamari, shoyu en tempé), mosterd, pinda's, ongeroosterde pijnboompitten, rauwe cassave, lijnzaad en rauwe koolsoorten bevatten zogenaamde goitrines die de schildklierfunctie kunnen belemmeren. Ze blokkeren de werking van de schildklier, omdat ze de opname van zink, jodium en selenium remmen.
Magnesium speelt een belangrijke rol bij de goede werking van de schildklier, omdat het betrokken is bij de omzetting van het inactieve hormoon T4 in zijn actieve vorm T3.
Overige voedingstips bij een trage schildklier
Probeer genoeg ijzerrijke voeding te eten. IJzer is onder andere nodig voor de aanmaak van het schildklierhormoon in het lichaam. Het zit vooral in rood vlees, lever, haring, gevogelte, eieren, cacao en zaden.
Blijf zo stil mogelijk liggen tijdens en aanprikken van de zwelling en probeer niet te slikken. U kunt wel gewoon doorademen. De punctie kan gevoelig zijn, maar plaatselijke verdoving is meestal niet nodig.
Een schildklier met één of meerdere nodi kan vergroot zijn, maar dat hoeft niet. Een vergrote schildklier wordt een struma genoemd. Een nodus kan ontdekt worden, omdat u er last van heeft.
Snelle suikers kan je beter niet meer eten bij een trage schildklier. Ze zitten verstopt in onder andere snoep, koekjes, frisdrank, alcohol, witte rijst, wit brood maar ook honing, vruchtensap en gedroogd fruit. Deze voedingsmiddelen verhogen de kans op insulineresistentie.
Koffie. Onderzoek heeft aangetoond dat koffie de opname van het schildklierhormoon (levothyroxine) remt. Zelfs als je enkele uren na inname van je schildkliermedicijn koffie drinkt, kan dat nog invloed hebben.
De oorzaak van schildklierproblemen ligt meestal in de schildklier zelf. Heel soms ligt de oorzaak in de hypofyse, een klier in de hersenen die hormonen aanmaakt om de schildklier aan te sturen. Aandoeningen en geneesmiddelen (bijv. jodium en lithium) kunnen de schildklierfunctie ook beïnvloeden.
Behandeling hypothyreoïdie
Als de schildklier nog gedeeltelijk werkt, vullen de medicijnen het tekort aan. Wanneer de schildklier niet meer werkt, vervangen de tabletten de functie van de hele schildklier. Er bestaat geen medicijn dat de schildklier kan genezen.
Als je geen schildklier hebt of een traag functionerende schildklier, worden al die processen verstoord. Mensen hebben het koud, zijn steeds moe, hebben een trage hartslag, last van haaruitval, een trage stofwisseling, gewichtstoename... Het lichaam kan niet zonder schildklierhormonen.
De endocrinoloog bepaalt of een operatie nodig is. In onderstaande gevallen kan het nodig zijn om de schildklier volledig of gedeeltelijk weg te nemen.
Een knobbeltje in ons lichaam kan wijzen op kanker maar ook op een ongevaarlijke tumor (een gezwel of cyste). Wat is eigenlijk het verschil? Niet ieder knobbeltje dat we in ons lichaam voelen is kanker. Maar als u een knobbeltje voelt dat u niet vertrouwt, ga dan voor de zekerheid wel naar uw huisarts.
Goedaardige tumoren groeien niet door andere weefsels heen en verspreiden zich niet door het lichaam. Deze tumoren zaaien dus niet uit. Een fibro-adenoom is het meest voorkomende goedaardige 'knobbeltje' in de borst. Het is een gladde, ronde of ovale knobbel, die meebeweegt met het borstweefsel.
Als een vrouw een knobbel in haar borst voelt, heeft deze meestal al een diameter van 2 cm; kleinere knobbeltjes worden in de regel niet gevoeld. 1, 2 Sommige vrouwen ontdekken de zwelling bij min of meer systematisch zelfonderzoek, soms bij toeval tijdens het wassen, aankleden of het vrijen.
