Uit jarenlang onderzoek blijkt dat straffen niet werkt. Het belonen van goed gedrag werkt wel effectief, want kinderen leren dan wat gewenst gedrag is. Bij straffen niet. Straffen leidt niet tot een positieve gedragsverandering.
Het doel van straffen is onder andere vergelding. Verdere doelen zijn: voorkomen dat de dader nog eens in de fout gaat, afschrikken en beschermen van de samenleving.
Belonen en afleiden werkt beter dan straffen
Vooral peuters gedragen zich snel beter wanneer je hen beloont voor goed gedrag. Beloon je kind voor een positief gedrag in dagelijkse bezigheden zoals lief spelen, handen wassen, de jas ophangen of het delen van een koekje.
Het vermindert het natuurlijke verlangen om het beloonde gedrag te stellen en het vermindert de intrinsieke motivatie. Het kan kinderen aanzetten tot liegen en misleiden om zo de beloning te krijgen. Kinderen kunnen zich machteloos, gecontroleerd en haatdragend gaan voelen.
Met het straffen van pubers geef je eigenlijk alleen maar toe dat je geen vat op ze hebt. Want niks anders (praten, advies geven) helpt. Maar straf (denk aan huisarrest, telefoon afpakken of strafregels) helpt óók niet om hun gedrag te veranderen. Je maakt het zelfs erger.
Wanneer een kind niet luistert, verandert dit gedrag niet vanzelf. Het niet luisteren wordt heftiger en komt vaker voor wanneer je daar als ouder niet juist op reageert. Het herkennen van valkuilen in het geven van instructies, en daar goed mee om leren gaan, is nodig om erger te voorkomen.
Het verhogen van een maximumstraf heeft als doel het afschrikken van crimineel gedrag. Dit wordt ook wel preventief straffen genoemd. De hoge straf moet namelijk het criminele gedrag zo onaantrekkelijk maken (kosten), dat het plegen van het delict in verhouding niet zoveel meer opbrengt (baten).
Beloningen kunnen onze ervaringen en onze intrinsieke motivatie negatief beïnvloeden. Maar er is meer: steeds meer onderzoek toont aan dat ze ook een negatieve impact hebben op ons oplossend vermogen, creativiteit, moraliteit en ons langetermijndenken.
Een positieve straf is het toevoegen van iets dat onaangenaam is. Dit is bijvoorbeeld een klap, een afkeurend gezicht of het geven van een reprimande. Een negatieve straf is het afnemen van iets wat voor de persoon prettig is. Dit is bijvoorbeeld het afnemen van zakgeld of een kind een time-out geven.
Taakstraffen. De taakstraf is een straf voor minder zware misdrijven of misdrijven onder verzachtende omstandigheden. Tijdens de taakstraf, ook wel werkstraf genoemd, moet de gestrafte werk doen waarvoor hij niet wordt betaald. De rechter kan voor een strafbaar feit maximaal 240 uur taakstraf oftewel werkstraf opleggen ...
Een groot nadeel van belonen, is dat het kind het gewenste gedrag laat zien vanwege de beloning. Het verpest zijn of haar eigen intrinsieke motivatie om om zich te ontwikkelen en te leren. Het kind gaat zich meer richten op zijn omgeving in plaats van zijn eigen drijfveren.
Ex-gevangenen maken zich vaker opnieuw schuldig aan criminaliteit dan veroordeelden die geen gevangenisstraf kregen. Dit geldt voor verschillende typen daders en voor verschillende typen delicten. Gevangenisstraf brengt daarmee deels teweeg wat het zou moeten voorkomen, namelijk crimineel gedrag.
Complimentjes en aandacht
Reageer meteen op positief gedrag, niet pas na een tijdje. En beloon ook een poging die niet helemaal gelukt is: 'Jij hebt goed geprobeerd om zelf je bed op te maken. ' Je kunt je kind aandacht geven, bijvoorbeeld door belangstelling te tonen voor je kind: 'Je bent fijn aan het tekenen.
Het belonen van gedrag is een effectieve gedragstechniek om mensen te stimuleren tot nieuw gedrag. Mensen gaan de beloning associëren met het gewenste gedrag waardoor ze positiever denken over het gewenste gedrag en eerder geneigd zijn dat gedrag (vaker) te vertonen.
Je kan denken aan positieve feedback, cadeautjes, een compliment van een ander of jezelf of dingen doen die je graag wilt doen. Naast dat anderen je kunnen complimenteren, kun je ook je eigen gedrag belonen. Tevens kunnen sommige beloningen je motiveren om door te gaan.
Een gevangenisstraf kan tijdelijk zijn (maximaal 30 jaar). Of levenslang. De levenslange gevangenisstraf is de zwaarste straf die Nederland kent. Een rechter kan voor de zwaarste misdrijven een levenslange gevangenisstraf opleggen.
Volwassenen gaan na een korte gevangenisstraf vaker opnieuw de fout in dan vergelijkbare volwassenen met een niet-vrijheidsbenemende straf, blijkt uit onderzoek van Universiteit Leiden en het NSCR.
Halt-afdoening: jongere tussen 12 en 18 kan fout rechtzetten
Dat is geen echte straf. Het is een vrijwillig alternatief om een echte straf of maatregel te voorkomen. Jongeren krijgen de kans hun fout recht te zetten. Bijvoorbeeld door excuses aan te bieden aan de slachtoffers en gemaakte schade te vergoeden.
Van psychische of emotionele kindermishandeling is sprake wanneer ouders of andere opvoeders het kind regelmatig uitschelden, vernederen, treiteren of angst aanjagen. Ook het opsluiten of (sociaal) isoleren van een kind valt hieronder. Lichamelijke verwaarlozing is een passieve vorm van kindermishandeling.
Als je kind brutaal is of opstandig doet, blijf dan rustig. Je stem verheffen of schreeuwen helpt niet. Als je je kind zijn zin geeft, beloon je het gedrag en gaat je kind het vaker doen. Als je kind is afgekoeld, is het belangrijk dat je met je kind over het gedrag praat.
Het kan verschillende oorzaken hebben dat een kind onhandelbaar wordt. Onbegrip vanuit de ouders, de komst van een jonger broertje of zusje, verkeerde vrienden en ook bepaalde aandoeningen, zoals asperger of ADHD kunnen ervoor zorgen dat ouders het kind minder goed begrijpen en begeleiding in de ontwikkeling.
