Typfouten zijn kleine vergissingen bij het typen, zoals 'vna' (van). Spelfouten zijn fouten tegen de spellingregels zoals 'onmiddelijk' (onmiddellijk). Onder taalfouten vallen veel andere fouten, bijvoorbeeld 'het meisje die daar loopt' (het meisje dat daar loopt) en 'Het is gebeurt' (het is gebeurd).
De meest gemaakte spelfout in Nederland is het vervangen van het woord 'eens' door 'is'. Mensen zeggen weleens: 'Doe is normaal! ' Maar 'is' betekent niet 'eens'. Daarom schrijf je (en zeg je) gewoon 'doe eens normaal'.
Denk bij een spelfout bijvoorbeeld aan woorden die wel (of niet) aan elkaar geschreven moeten worden, onjuiste meervoudsvormen, foutief gebruik van hoofdletters of het verkeerd spellen van een woord. Een spelfout die vaak voorkomt is het foutieve gebruik van jou of jouw.
Het woord overnieuw kan beschouwd worden als contaminatie van opnieuw en het bijwoord over, dat ook 'opnieuw' kan betekenen (vooral in de samenstelling overdoen). Hoewel overnieuw in Nederland veelvuldig wordt gebruikt, is er een niet te verwaarlozen groep taalgebruikers die het woord afkeurt.
Het is allebei goed. Alle recente woordenboeken en spellinglijsten vermelden printen én uitprinten. Uitprinten voelt voor sommige mensen als een fout: als een verhaspeling (contaminatie) van printen en uitdraaien. Toch voegt uit- in uitprinten voor veel andere mensen echt iets toe.
Heb je ook van die irritante collega's die je verbeteren als je zegt “Ik ga dat programma uittesten?” We gebruiken – zeker in onze spreektaal – veel contaminaties. Inmiddels zijn veel contaminaties ook al zo ingeburgerd dat we ze niet meer als fout beschouwen.
We schrijven ertoe aan elkaar als de combinatie een voornaamwoordelijk bijwoord is. Dat is het geval als u de combinatie kunt vervangen door het oorspronkelijke voorzetsel en een naamwoord. De vorm -toe gaat terug op het voorzetsel tot.
Mijn wordt afgekort tot m'n en dat wordt weer veranderd in me. Voorbeelden: Ik ga dat even aan me moeder vragen. (In plaats van: Ik ga dat even aan mijn moeder vragen).
Het is één dag - twee dagen, dus is het dagenraad.
Een spelfout is een 'fout tegen de regels van het spellen'. Een spelling(s)fout is een 'fout tegen de regels van de spelling', wat op hetzelfde neerkomt.
Zowel typfout als typefout is correct. Typ in typfout is de stam van het werkwoord typen ('tikken'). Type in typefout gaat wellicht terug op het zelfstandig naamwoord type (in de oude betekenis 'gegoten letter') of op het Engelse werkwoord to type.
Teveel is een zelfstandig naamwoord dat “een overschot” betekent. Het wordt voorafgegaan door een lidwoord (een teveel, het teveel). Te veel, met spatie, betekent “een te groot aantal” of “meer dan nodig/gewenst”.
Voor de zelf-vorm van het wederkerend voornaamwoord van de eerste persoon enkelvoud kunnen we zowel de gereduceerde vorm mezelf als de volle vorm mijzelf gebruiken. Mezelf is de gewone vorm. Mijzelf legt extra klemtoon. Ik vrees dat ik dit aan mezelf (mijzelf) te danken heb.
In het Standaardnederlands is alleen hij wil juist. Hij wilt geldt echt als een fout, ook al komt het vaak voor. Het is bijvoorbeeld ook zij wil, men wil, Eva wil, iedereen wil en de klant wil. De derde persoon enkelvoud is bij willen dus anders dan bij bijna alle andere werkwoorden, bijvoorbeeld wensen en hopen.
'Dit bed licht lekker, zeg'
Tja, dit is gewoon een kwestie van de betekenissen even opzoeken en ze goed onthouden. Je ligt op de bank, in bed of in een deuk. Het licht schijnt in je ogen of in de kelder. Dat ligt eraan.
De correcte spelling is te werk gaan.
Ook in de vervoegde vormen worden de delen los geschreven. Om een betrouwbaar resultaat te krijgen, moeten we heel nauwgezet te werk gaan. Ik ben er zeker van dat hij weer heel slordig te werk gegaan is. Zo onzorgvuldig ga je toch niet te werk?
We schrijven waarin aan elkaar als de combinatie een voornaamwoordelijk bijwoord is.
In andere zinnen weet u dat het om het voornaamwoordelijk bijwoord waarnaar gaat, als u van het gedeelte dat met waarnaar begint, een aparte zin met daarnaar kunt maken. In die zin kan daarnaar worden vervangen door naar + het naamwoord waar het op slaat. In andere gevallen schrijven we waar naar in twee woorden.
Opnieuw is altijd goed, daar zijn alle woordenboeken het wel over eens. Overnieuw is een stevig onderwerp van discussie. Sommige taalkundigen keuren het af omdat ze het woord zien als een contaminatie van 'over' en 'opnieuw'. Een groeiende groep taaldeskundigen ziet geen bezwaar tegen het gebruik van 'overnieuw'.
Overnieuw wordt aangeduid als contaminatie van 'over' en 'opnieuw'. Toch werd overnieuw al in 2005 opgenomen in het Groene Boekje. En de Van Dale bestempelt overnieuw als zijnde informeel.
Antwoord. Afprinten is standaardtaal in België. Standaardtaal in het hele taalgebied zijn printen, uitprinten en afdrukken.
Als het gaat over een datum op de kalender (bijvoorbeeld 12 januari 2021), zijn de meervoudsvormen datums en data allebei correct. Datums is de gebruikelijkste vorm.
De meest voorkomende veranderingen binnen een taal vind je in het gebruik van nieuwe woorden. Dit kunnen leenwoorden zijn, zoals shoppen, headhunter, loverboy, of nieuwe samenstellingen en woordafleidingen: comazuipen, doemdenken, taalcanon en opleuken, afgetraind, verstripping.
