Harde buiken worden ook wel oefenweeën genoemd, want je baarmoeder is zich al aan het voorbereiden op de bevalling! Harde buiken kunnen geen kwaad voor jou en je baby tenzij je al ontsluiting hebt, dan kan het een signaal zijn dat de bevalling gaat beginnen.
Veel vrouwen krijgen vanaf zo'n drie maanden voor de bevalling steeds vaker last van harde buiken. Harde buiken worden ook wel voorweeën genoemd. Tijdens zo'n voorwee oefent je baarmoeder om zich samen te trekken, als voorbereiding op de bevalling.
Harde buiken of (voor)weeën? niet voor ontsluiting zorgen. Harde buiken zijn onschuldig, maar als je bloedverlies of vochtverlies krijgt of minder bewegingen bij de baby voelt, neem dan altijd contact op met je verloskundige.
Je baarmoeder zal tijdens de bevalling samentrekken. Daarvoor is je baarmoeder nu alvast aan het oefenen, en doet dat door middel van harde buiken, ofwel oefenweeën. Hierdoor maakt je baarmoeder zich klaar voor de bevalling.
Fase 0, Voorweeën
Regelmatig optredende harde buiken kunnen de aankondiging zijn dat het gaat beginnen. Het kan ook zijn dat deze samentrekkingen weer helemaal ophouden. De baarmoederhals (cervix) is tijdens je zwangerschap ongeveer 4 cm lang, door dit 'gerommel' verkort de baarmoederhals, het zo geheten verstrijken.
Harde buiken kunnen lang aanhouden. Soms wel uren. Vaak is het een teken dat je net te veel gedaan heb die dag. Probeer daarom goed naar je lichaam te luisteren.
Komen de harde buiken meerdere keren (6-7) per uur, ben je nog niet zover dat je mag gaan bevallen, vermindert het niet als je een uurtje gaat liggen met een warme kruik, waarschuw dan je verloskundige. Ook als harde buiken pijn gaan doen, en je mag nog niet bevallen, is het verstandig je verloskundige te bellen.
De harde buiken komen dan nog onregelmatig, ze blijven qua kracht hetzelfde, komen niet sneller achter elkaar, lopen maakt ze niet sterker, ze verdwijnen vaak als je gaat liggen en ze zitten meestal bovenin de baarmoeder. Voorween kunnen overgaan in echte weeën, maar kunnen ook weer volledig afzakken.
Er zijn drie belangrijke voortekenen van het begin van de naderende bevalling: Het begin van de weeën. Verlies van slijmprop. Vliezen breken.
Voorweeën kunnen wel pijnlijk zijn, maar komen onregelmatig en zijn kort van duur. Ze zijn belangrijk omdat ze de baarmoedermond soepel maken. Deze voorweeën kunnen soms wel een week duren. De ene dag zijn ze wat sterker en hinderlijker dan de andere dag.
Kunnen harde buiken kwaad? Harde buiken komen veel voor en is geen directe reden tot zorg. Buiten het feit om dat het vervelend is kunnen harde buiken geen kwaad voor de baby of voor jezelf. Harde buiken horen niet pijnlijk te zijn en er mag geen sprake zijn van bloedverlies bij het plassen.
De eerste uren van de bevalling beweegt de baby vaak tussen de weeën door. Dit kan pijnlijk zijn. Het bewegen van het kindje maakt het je soms moeilijk om te ontspannen. Warme handen op de buik maken het kindje rustig.
De voorweeën gaan vanzelf over in echte weeën, die elke 5 min komen. De duur, kracht, frequentie en regelmaat kunnen per persoon verschillen, maar zullen geleidelijk toenemen. In deze 'latente fase' word je je voor het eerst bewust van (matig pijnlijke) weeën.
De samentrekkingen zijn geen (voor)weeën, en ze kondigen nog niet de bevalling aan. Voorweeën/oefenweeën zijn samentrekkingen van de baarmoederspier. De baarmoeder is een holle spier die aan het einde van de zwangerschap door hormonen gaat samentrekken. Dit voelt als een menstruatieachtige pijn in de onderbuik.
Voorweeën kunnen in de weken voor je bevalling voorkomen, met name als je al een keer eerder bent bevallen. Ze komen vooral 's nachts omdat de baarmoeder dan het meest actief is. Voorweeën kunnen enkele uren aanhouden maar worden niet krachtiger. Het kan heel goed na een aantal uren weer afzakken.
Om ontsluiting te krijgen heb je krampen/weeën nodig. Dat heeft voornamelijk met hormonen te maken in plaats van met bewegen. Het is wel zo dat als je eenmaal krampen/weeën hebt, het supergoed is om te blijven bewegen omdat het ervoor kan zorgen dat de ontsluiting daardoor sneller verloopt.
Een belangrijke aanwijzing dat de bevalling eraan zit te komen, zijn regelmatige samentrekkingen van de baarmoeder. In het begin voelen deze vroege weeën aan als menstruatiekramp of pijn in de onderrug die komt en gaat met tussenpozen van 20 tot 30 minuten.
Slechts 10% van de bevallingen begint met het breken van de vliezen. Rugpijn: rugpijn kan een teken zijn van het begin van de bevalling, vooral als deze gepaard gaat met andere symptomen zoals weeën. Buikkrampen: sommige vrouwen krijgen buikkrampen voordat de bevalling begint, vaak in de vorm van Braxton Hicks-weeën.
De eerste weeën zijn meestal onregelmatig, kort van duur, en nog niet zo sterk. Wanneer je deze weeën hebt, wil het nog niet zeggen dat de bevalling is begonnen; het kan nog afzakken. Pas als de weeën langer gaan duren, regelmatig en krachtig zijn, lijkt het dat de bevalling echt begint.
De baarmoeder vormt een harde, kleine bal in je buik. Door dit samentrekken krimpt de baarmoeder in snel tempo. De contracties die je dus na de bevalling en vaak ook tijdens het geven van borstvoeding kunt ervaren noemen we naweeën.
Het voelt als een soort kramp in je onderbuik die langzaam opkomt, erger wordt en dan weer afzakt. Je kunt een wee vergelijken met een golf die aanspoelt op het strand. In het begin voel je de pijngolf aan komen rollen. Net voor de golf omslaat, is de pijn het hevigst.
De baarmoeder is eigenlijk een grote spier. Een harde buik is een onregelmatige samentrekking van de spier van je baarmoeder. Dit kan een vervelend gevoel geven, maar kan geen kwaad.
Indalingsweeën kun je voelen als een scherpe, stekende pijn in de liezen en vagina of als pijn of krampen in de onderbuik, maar sommige vrouwen voelen er helemaal niets van. Het moment van het indalen van het hoofdje zegt niets over de termijn dat het kindje geboren gaat worden.
Soorten weeën
Meestal doen ze niet echt pijn, maar ze kunnen op menstruatiepijn of darmkrampen lijken. Deze komen onregelmatig en gaan vanzelf weer weg. Warmte en rust kunnen ontspannend werken.
Overigens is het de baby die bepaalt wanneer de bevalling begint. Hij of zij scheidt het stresshormoon cortisol af. Dit hormoon komt via de placenta bij jou terecht. Onder invloed van cortisol treedt bij jou ook de hele hormonenfabriek in werking, waardoor de weeën op gang komen en de bevalling gaat beginnen.
