We noemen een redenering geldig als de
Een redenering is correct als het aan de voorwaarden geldigheid en gezondheid voldoet, anders is het een drogreden. De vorm van een klassieke deductieve redenering is het syllogisme. Er zijn verschillende types redeneringen. analogieredenering: er worden daarbij specifieke gevallen met elkaar vergeleken.
Bij een redenering gebaseerd op oorzaak en gevolg wordt ervan uitgegaan dat een feit of een gebeurtenis zal leiden tot een ander feit of andere gebeurtenis. Voorbeelden: Zijn vader is onlangs overleden. (oorzaak en argument) Daardoor is voor hem op dit moment zijn examen van minder belang.
Een schrijver maakt een redeneerfout als hij/zij een redenering presenteert zonder valide rechtvaardiging, en dan vervolgens stelt dat iemand anders maar eens moet bewijzen dat het niet zo is.
De conclusie volgt namelijk niet uit de twee premissen. Je kunt dus een verschil maken tussen een geldige redenering; een redenering waarbij de conclusie noodzakelijk volgt uit de premissen, en een ware redeneringen; een redeneringen die inhoudelijk waar is, maar geen logische geldigheid bezit.
Een deugdelijke redenering is een redenering waarvan de premissen (aanname dat iets waar is) waar zijn en de redenering geldig is. De redenering is geldig wanneer de conclusie uit de premissen volgt.
Een sluitrede; het trekken van een conclusie uit twee oordelen Het is een deductieve manier van bewijsvoering. Bijvoorbeeld: `mensen zijn sterfelijk` (de major term), `een koning is een mens` (de minor term), dus: `een koning is sterfelijk. `
Voorbeeld: “Faalangst is iets waar je invloed op hebt (standpunt), want je kunt je gedachten om leren zetten met cognitieve gedragstherapie (argument),”. Je probeert met dit argument de ander te overtuigen van jouw standpunt over faalangst.
Kennis hanteren in redeneringen, zoals verklaringen, conclusies en argumentaties.
Volgens Van Dale is een 'oorzaak': “datgene wat noodzakelijk een zeker gevolg met zich brengt (voor zover iets anders dit niet belet), mbt. dat gevolg”. Bij 'reden' staat: “datgene wat de mens doet handelen of tot iets (ook een overtuiging e.d.) brengt”.
Er wordt gedaan alsof er een verband is tussen de oorzaak en het gevolg van iets, terwijl dit verband niet bestaat of niet bewezen is. Voorbeeld: Sinds het verboden is om te appen op te fiets, zijn er minder dodelijke verkeersongevallen geweest. Appen op de fiets zorgt dus voor veel doden.
Effectief beargumenteren doe je zo:
Bereid jezelf goed voor. Zet al je argumenten op een rij, en bedenk welke mogelijke bezwaren er kunnen zijn. Schrijf de punten op die die bezwaren wegnemen, zodat je die altijd paraat hebt. Als je begint met een argument, hou het dan kort.
Redeneren is het vermogen om uit te leggen wat je standpunt is en tot dat standpunt komen door logisch na te denken. Redeneervermogen is het vermogen om logische verbanden te leggen.
Goede argumenten voldoen aan twee eisen: Een goed argument is juist. Dat wil zeggen: het is waar wat je zegt. Een goed argument is daarnaast geldig: het gaat over het onderwerp van het meningsverschil en niet over iets anders.
De cirkelredenering is een discussiefout waarbij iemand een argument opvoert dat gelijk is aan het standpunt. Bijvoorbeeld: Ik vind Kees geen aardige man, want ik mag hem niet zo.” of met iets meer uitgebreider. Je hebt geen goede literaire smaak, want je leest Kluun en niet Grunberg.
Reden, verklaring, argument
Signaalwoorden: omdat, want, namelijk, daarom, aangezien, op grond van, immers, om die reden.
Met argumenten ondersteun je een standpunt. We onderscheiden twee soorten argumenten: de feitelijke en de waarderende.
Logisch denken - of logisch redeneren - betekent dat je je focust op een bepaalde taak door stap per stap door het gedachteproces rond die taak te gaan. Eenvoudig uitgelegd: je analyseert een situatie en komt zo tot een logische, verstandige conclusie.
Een syllogisme of sluitrede is in de logica een redenering, die bestaat uit drie proposities: een majorpremisse, een minorpremisse en een conclusie. De proposities bevatten een minorterm of subject, een majorterm of predicaat en een middenterm.
Venn diagrammen zijn de meest gebruikte methode voor het oplossen van syllogismen. Een Venn diagram is een grafische voorstelling van alle mogelijke, hypothetische logische relaties tussen een eindige verzameling van beweringen.
