Het Epstein Barr virus, EBV-virus is bij erg veel mensen actief; het voedt zich onder andere met (stress)hormonen, toxines, chemicaliën en andere belastende stoffen voor het lichaam. Het virus verspreidt zich gemakkelijker in een lichaam met verminderde weerstand door stress, ziekte of toxische belasting.
Iedereen kan de ziekte van Pfeiffer krijgen.
Als je denkt dat je de ziekte van Pfeiffer hebt, kun je het beste naar de huisarts gaan. Je huisarts neemt dan bloed af en stuurt dit voor onderzoek naar een laboratorium.
Methode: serologie voor bepaling IgM en IgG antistoffen tegen Viral Capsid antigeen (VCA) en IgG antistoffen tegen Epstein Barr Nuclear Antigeen (EBNA). Materiaal: serum. Doorlooptijd/uitslag: 2 dagen.
Welke klachten heb ik bij de ziekte van Pfeiffer? U heeft de ziekte van Pfeiffer als u: Last heeft van opgezette en pijnlijke lymfeklieren in uw hals. Opgezette klieren heeft over uw hele lijf (dit komt soms voor)
Bij jonge kinderen kan rode huiduitslag, koorts en longontsteking optreden. Bij tieners en jongvolwassenen begint de ziekte vaak met vermoeidheid, hoofdpijn, keelpijn, koorts en rillerigheid. Na een week is er meestal een combinatie van keelontsteking, koorts en gezwollen, pijnlijke lymfeklieren.
De ziekteduur varieert tussen de twee weken en de twee maanden. Het is af te raden om alcohol te drinken als je de ziekte van Pfeiffer hebt. Als je alcohol drinkt vindt er een heel verwerkingsproces plaats in de lever.
Gaat de ziekte van Pfeiffer vanzelf over? Ja, meestal ben je na twee tot vier weken hersteld. Heel soms komt het voor dat je nog weken tot maanden erg moe blijft. Helaas is hier niets tegen te doen, behalve rust nemen: antibiotica helpen namelijk niet tegen een virusziekte zoals de ziekte van Pfeiffer.
Het speeksel van iemand met de ziekte van Pfeiffer is besmettelijk. Besmet raken kan door knuffelen en zoenen met iemand die de ziekte heeft. Ook door het samen gebruiken van bekers, glazen en bestek kan iemand besmet raken.
Het wordt normaal onder controle gehouden door het immuunsysteem. EBV veroorzaakt de ziekte van Pfeiffer of klierkoorts (mononucleosis infectiosa). Het speelt ook een rol bij de ontwikkeling van verschillende soorten kanker. EBV's behoren tot de meest voorkomende virussen die ziekten bij de mens veroorzaken.
Bij de minste inspanning ben je al hevig vermoeid. Het lijkt veel op griep doordat je last hebt van koorts, keelpijn, hoofdpijn, lusteloosheid en algehele malaise. Bij een gewone keelontsteking is de keelpijn meestal binnen een week over, maar bij de ziekte van Pfeiffer duurt de keelpijn vaak langer.
Veel mensen lopen de infectie op als kind, in de crèche of in de kleuterschool. Een volgende infectie-piek valt in de puberteit, als jongeren relaties krijgen en beginnen te experimenteren met seks. Mensen die erg onder stress lijden of oververmoeid zijn, zouden vatbaarder zijn voor een besmetting.
Keelpijn gaat meestal vanzelf over binnen 10 dagen. Een verkoudheidsvirus is vaak de oorzaak. Regelmatig koud water drinken of op een snoepje zuigen, kan helpen tegen de pijn.
Het begint vaak met keelpijn, koorts en pijnlijk opgezette klieren voor en achter in de hals. Ook op andere plekken van uw lichaam kunnen de klieren vergroot zijn. Bij een gewone keelontsteking is de keelpijn meestal binnen een week over.
Het kan per persoon verschillen hoe lang het duurt voordat je hersteld bent. Sommige mensen ervaren alleen verkoudheidsklachten en herstellen binnen enkele dagen, maar er zijn ook gevallen bekend van mensen die langdurig (vele weken) klachten blijven houden.
U krijgt de klachten niet meteen als u het virus heeft. Het duurt meestal 5 tot 6 dagen voordat de klachten beginnen. U kunt ook na 2 dagen al klachten krijgen. Het duurt nooit langer dan 14 dagen voordat de klachten beginnen.
Samenvatting. Besmettingsweg: Direct via speekselcontact, indirect via voorwerpen. Incubatietijd: Meestal rond de 42 dagen, met een spreiding van 32-49 dagen. Besmettelijke periode: Gedurende de ziekteperiode tot soms 18 maanden na actieve infectie.
Bij sommige patiënten worden de symptomen van klierkoorts chronisch. Bij andere personen flakkert de ziekte regelmatig op, terwijl ze tussendoor geen symptomen hebben.
Symptomen. Als je kind de ziekte van Pfeiffer heeft, krijgt het eerst last van keelpijn, koorts en opgezette klieren. De symptomen houden alleen veel langer aan dan bij een normale keelontsteking of verkoudheid. Meestal zijn er ook kleine bloeduitstortingen te zien boven in het gehemelte in de mond.
De ziekte van Pfeiffer is besmettelijk via speeksel. Vooral jongeren lopen het risico om ziek te worden, omdat ze elkaar meestal besmetten door te zoenen. Het wordt daarom ook wel de 'kusziekte' genoemd, maar je kunt elkaar ook besmetten door uit dezelfde beker of hetzelfde glas te drinken.
Als je moe bent, heb je weinig energie. Het lukt niet meer goed om te doen wat je zou willen of moeten doen. Je voelt zich niet zo fit als normaal. Bewegen en denken gaan bijvoorbeeld moeilijker.
Symptomen van een keelontsteking kunnen zijn: pijn bij het slikken, een rode keel, koorts, opgezette klieren, oorpijn en een schorre stem. Een keelontsteking wordt meestal veroorzaakt door een virus, maar kan ook worden veroorzaakt door een bacterie. Meestal gaat een keelontsteking vanzelf binnen tien dagen over.
Pfeiffer gaat vanzelf over, meestal binnen een paar weken. Bij erge keelpijn kun je paracetamol nemen. Je kunt het beste zo veel mogelijk doorgaan met je dagelijkse activiteiten (school, werk, sport). Extra rusten of slapen helpt niet.
Tips en adviezen bij de ziekte van Pfeiffer
Het is het beste om zoveel mogelijk je normale dagelijkse activiteiten te doen, zoals naar school gaan, werken en sporten. Het is niet nodig om thuis te blijven. Veel rust nemen of veel slapen heeft weinig zin bij lichte klachten.
Eens je klierkoorts hebt doorgemaakt, heb je levenslang antistoffen. Het virus blijft echter in je lichaam aanwezig, maar veroorzaakt doorgaans geen klachten meer. Wel kan het virus bij een verminderde weerstand opnieuw actief worden en symptomen veroorzaken.
