En het allerlaatste wat je wilt, is een infectie en/of nog meer beschadiging. Omdat ik zoveel met deze groep patiënten werk, was ik direct enthousiast over het innovatieve product uit Hongarije, om een blaasspoeling te kunnen doen zonder katheter. Sinds twee jaar is dit alternatief beschikbaar en heet ialuadapter.
Soorten. Er zijn verschillende soorten blaasspoelingen, namelijk spoelingen met chemotherapie of immuuntherapie. Spoelingen met een chemotherapie bevatten een celdodend medicament, bijvoorbeeld Mitomycine C of Epirubicine. Spoelingen met immuuntherapie bevat een verzwakte bacteriestam (tuberkel-bacillen, BCG).
Katheterspoelen gebeurt altijd met een kleine hoeveelheid spoelvloeistof. Het spoelen van de blaas heeft als doel medicatie aan te brengen aan de blaaswand (blaasinstillatie) of om bloedstolsels of debris (bezinksel) uit de blaas te verwijderen.
Een blaaskatheter die goed doorgankelijk is hoeft niet gespoeld te worden. Ook niet voor de zekerheid of om verstopping te voorkomen. Spoelen van een katheter kan namelijk irritatie van de blaas veroorzaken.
Wat is blaasspoelen? Bij blaasspoelen wordt de blaas gespoeld (gereinigd) met een speciale spoelvloeistof. Dat is op recept verkrijgbaar bij de apotheek of uw medische speciaalzaak. (De arts of continentie verpleegkundige geeft u een recept mee of sturen een machtiging naar de medisch speciaalzaak).
Blaasspoelen is een voorbehouden handeling die je als zorgprofessional, voor de veiligheid van de cliënt, correct moet kunnen uitvoeren.
De meest voorkomende complicaties zijn: − herhaaldelijk aandrang om te plassen; − pijnlijk of branderig gevoel in de blaas of de plasbuis; − moeite met het ophouden van urine; − aanwezigheid van bloed- of weefseldeeltjes in de urine; − een grieperig gevoel met een temperatuurverhoging boven 38,5 °C kan binnen vier uur ...
Soms heeft blaasspoelen wel nut. Bijvoorbeeld als er makkelijk verstoppingen in het katheter zijn, zoals door gruis of steenvorming aan de binnenkant van de slang. Soms is spoelen dan een betere oplossing dan een nieuw katheter. Dit kun je doen met water met fysiologisch zout.
Veilige alternatieven zijn het gebruik van een externe katheter (condoomkatheter voor mannen) of intermitterende katheterisatie. Intermitterend katheteriseren verdient sowieso de voorkeur boven een verblijfskatheter. Ook een plasschuitje, urinaal en incontinentiemateriaal behoren tot de alternatieven.
Deze behandeling is niet pijnlijk. Nadat het medicijn voldoende is ingewerkt, kunt u het uitplassen. De verpleegkundige komt u vertellen wanneer dit kan. Na de blaasspoeling mag u het ziekenhuis verlaten.
Na de blaasspoeling kun je last hebben van bloed in je urine. Ook kan het plassen pijnlijk zijn en moet je misschien vaker plassen dan je gewend bent. Maar er zijn meer bijwerkingen mogelijk, zoals jeuk. Als je spoelingen krijgt met BCG heb je vaak meer last van de bijwerkingen dan na een spoeling met mitomycine.
Blaasspoelen is een risicovolle handeling die je als verpleegkundige correct moet kunnen uitvoeren. Wanneer blaasspoelen onbekwaam en onzorgvuldig gebeurt, komt de veiligheid van de patiënt in het geding. Het is belangrijk om te weten in welke situaties je wel of juist niet mag blaasspoelen.
Het continue blaasspoelen heeft als doel: - reinigen en voorkomen van verstopping van de blaas door stolsels (bij hematurie) en weefselresten (bijvoorbeeld bij ernstige urineweginfecties; pyurie) weg te spoelen; - doorgankelijk houden van de verblijfskatheter.
Door voorzichtig te knijpen, loopt de vloeistof via de katheter in de blaas. Nadat het zakje leeg is, schuift u de klem weer op de slang. Na 15 tot 30 minuten opent u de slang (naar het spoelzakje toe) waardoor de vloeistof weer uit de blaas in het spoelzakje kan lopen.
Het medicijn wordt na voldoende inwerking uitgeplast. Na de blaasspoeling mag u het ziekenhuis verlaten. Vermijd huidcontact met de vloeistof. Mannen kunnen het beste zittend plassen.
Om ervoor te zorgen dat de katheter openblijft, wordt er vaak een blaasspoeling gedaan. Maar daarmee voorkom je het probleem niet. In tegendeel: het verhoogt het risico op infecties en irritatie van de blaas.
Welk geneesmiddel noodzakelijk is, is van vele factoren afhankelijk en wordt door uw uroloog bepaald. Blaasspoelingen vinden altijd met enige regelmaat plaats om effectief te kunnen zijn. Een enkele blaasspoeling is zelden of nooit effectief.
Er zijn 2 soorten blaasspoelingen: Blaasspoeling met chemotherapie. In de spoelvloeistof zit het medicijn mitomycine.
De spoeling blijft ongeveer 1 uur in uw blaas, zodat de medicijnen goed kunnen inwerken. U mag in die tijd niet plassen. U blijft 30-90 minuten in het ziekenhuis. Hoelang de behandeling precies duurt, hangt af van het soort blaasspoeling.
De frequentie van spoelen varieert van lx per dag tot 2x per week, afhankelijk van de hoeveelheid neerslag in de blaas. De volgende middelen kunnen worden gebruikt: fysiologisch zout, Solutio G en Solutio R. Alle genoemde oplossingen zijn verkrijgbaar in wegwerpzakjes.De Solutio G en Solutio R zijn zure spoelmiddelen.
Als u zwanger bent of borstvoeding geeft. Als u lijdt aan actieve tuberculose. Als u eerder bent behandeld met radiotherapie (bestraling). Als u andere medicatie gebruikt, ook als die door een andere arts is voorgeschreven, moet u dit altijd melden bij uw behandelend uroloog.
Probeer de katheter niet af te klemmen met een kocher. Maak liever gewoon een knik in de katheter. De kocher kan namelijk de katheter beschadigen en zorgen voor lekkage. Houd altijd goed bij hoeveel vloeistof je hebt ingebracht en hoeveel je terug hebt gekregen.
De kosten voor de patiënt zijn afhankelijk van de toedieningsfrequentie, alsook de samenstelling en leverancier van de gekozen blaasspoeling. Globaal bedraagt de prijs in Nederland tussen de € 45,- en € 90,- per blaasspoeling.
Voor de blaasspoelingen wordt gebruik gemaakt van: Mitomycine (MMC; paarse vloeistof) of BCG blaasspoeling. MMC blaasspoeling is een cytostatica (celdeling remmend medicijn). De BCG blaasspoeling is een medicijn dat inwerkt op het afweersysteem.
