Vaak draait een baby tot 36 weken ook nog zelf. Als dat niet gebeurt, kan de arts dit proberen. Dat lukt vaak wel als er veel vruchtwater is. Maar als een baby makkelijk draait, is er ook een kans dat het weer terug draait in stuitligging.
Het kind wordt groter en heeft minder ruimte om helemaal te draaien. De meeste kinderen blijven uiteindelijk met het hoofd naar beneden liggen, maar sommigen dus met het hoofd naar boven. Bij 36 weken liggen nog 5-6 van de 100 kinderen in stuitligging. Er is dan nog maar een kleine kans dat het kind zelf gaat draaien.
De baby kan nog wel 'om de as draaien' en dus op zijn/haar andere zijtje gaan liggen. Wanneer de vliezen breken, wordt het bekken goed door het hoofd afgesloten en is het niet mogelijk dat de navelstreng uitzakt. Hoe dieper je kind is ingedaald, hoe korter de weg die hij nog moet afleggen tijdens het persen.
Met haar handen kan de verloskundige vaak al voelen of je baby in een stuit ligt. Vermoed zij een stuitligging, dan kan een liggingsecho (laten) maken. Misschien heb je zelf al wel gekriebel of getrappel gevoeld in het bekken en zit het niet lekker omdat er boven in je buik iets duwt tegen je ribben en maag.
Vóór 36 à 37 weken zwangerschapsduur draaien veel kinderen zelf nog tot een hoofdligging (6% draait niet). Het is dan ook verstandig pas na deze termijn het kind te draaien. Soms wordt het advies gegeven iets eerder of later te draaien, meestal afhankelijk van de hoeveelheid vruchtwater.
De baby wordt groter en heeft minder ruimte om helemaal te draaien. De meeste baby's blijven uiteindelijk met het hoofd naar beneden liggen, maar sommigen dus met het hoofd naar boven. Bij 36 weken liggen nog 5-6 van de 100 baby's in stuitligging. Er is dan nog maar een kleine kans dat de baby zelf gaat draaien.
Zelf aan de slag. Daarnaast kan je ook zelf aan de slag. Er bestaan verschillende oefeningen om het draaien van je baby te stimuleren. Deze worden meestal gebundeld onder de naam 'spinning babies'.
Mogelijke gevolgen en complicaties van het draaien
De buik kan door het duwen een paar dagen gevoelig en pijnlijk zijn. Dat is vervelend, maar kan geen kwaad. Na het draaien is de hartslag van de baby soms wat trager maar bijna altijd wordt deze vanzelf weer normaal.
Je kunt schoppen, draaien, golven en porren voelen. Je partner kan het nu ook voelen. Als je baby erg actief is, kun je je buik zien bewegen. Je baby ontwikkelt vanaf 28 weken een patroon waarin hij slaapt en wakker is.
Omrollen stimuleren
Leg je kindje vaak (of vaker) op zijn buik, zodat het kan oefenen met het optillen van het hoofdje. Hierdoor worden de nekspieren getraind die nodig zijn voor het omrollen. Leg je kindje op de buik en plaats speeltjes op verschillende plaatsen in de buurt, net iets buiten zijn bereik.
Hoe voelt indalen? – Het is goed mogelijk dat je niks merkt van het indalen van je baby, omdat het geleidelijk aan gebeurt. Soms kan het echter ook resulteren in harde buiken of indalingsweeën, Dat voelt als een trekkende of stekende pijn in je liezen of krampen in je onderbuik.
Als je buik- baby nog dieper zakt met zijn hoofdje komt hij 'vast' te zitten achter het schaam- been. Dat noem je indalen. De verloskundige voelt regelmatig of je buikbaby ook daadwerkelijk is inge- daald. Soms kun je het zelf ook voelen.
Vaak draait een baby tot 36 weken ook nog zelf. Als dat niet gebeurt, kan de arts dit proberen.
Onderzoek en diagnose. Bij een stuitligging doen we altijd een echoscopisch onderzoek. Bij dit onderzoek kijken we hoe de baby in de baarmoeder ligt, de stand van het hoofdje van de baby, hoeveel vruchtwater je hebt en hoe de moederkoek (placenta) ligt.
Sommige vrouwen voelen zelf dat hun kindje in een stuitligging ligt. U kunt bijvoorbeeld gekriebel of getrappel voelen in uw bekken. Ook kunt u voelen dat er boven in uw buik iets duwt tegen uw ribben of maag.
Als er voldoende vruchtwater is kan de baby vanaf 35-36 weken tot aan de bevalling gedraaid worden. Daarvoor kan de baby vaak zelf nog draaien. Baby's veranderen vaak van ligging in de zwangerschap. Rond 30 weken ligt nog ongeveer 25% van de baby's in stuit- of dwarsligging.
“Deze vroege bewegingen zijn zeer waarschijnlijk een reflex”, zegt hij. Toch kan dit volgens Nowlan tijdens de zwangerschap veranderen. “Later in de zwangerschap kan het gaan om meer gecoördineerde bewegingen. Het is dan waarschijnlijk dat de hersenen bepalen hoeveel en wanneer de baby beweegt.”
In het kort
Vanaf het begin van de zwangerschap is een baby actief. Sommige bewegingen kun je goed voelen, maar van andere bewegingen merk je niets. Hoeveel een baby beweegt en met hoeveel kracht dit gebeurt, is voor iedere baby anders. In z'n algemeenheid is dus niet te zeggen wat normaal is.
De beste manier om de bewegingen te voelen is om ontspannen te gaan liggen of te zitten en je te concentreren op de bewegingen. Als je baby slaapt, kun je hem wakker maken door zacht op je buik te duwen.
Tot ongeveer 36 weken in de zwangerschap kan uw kind nog zelf draaien. Wanneer dit niet gebeurt, kan er besloten worden om, met hulp van de gynaecoloog, het kind te draaien. Dit gebeurt meestal rond de 36 weken, soms kan dit eerder of later zijn, afhankelijk van uw situatie.
Als uw kind bij een zwangerschapsduur van 36 weken nog in een stuitligging ligt, kan de gynaecoloog of verloskundige proberen de baby te draaien. Vóór 36 weken zwangerschapsduur draaien veel kinderen zelf nog naar een hoofdligging. Het is daarom verstandig pas na deze termijn het kind te draaien.
Het indalen van de baby gebeurt meestal in het laatste trimester. Vaak ligt het hoofdje gedeeltelijk of helemaal in het bekken rond de 36 tot 38 weken.
In een onlinepublicatie van British Medical Journal tonen epidemiologen van de universiteit van Bergen aan dat bij vaders en moeders die zelf bij hun geboorte in stuitligging lagen, het risico groter is dat dit bij hun nageslacht ook gebeurt.
Heupopening tegen spanning & voor soepele rug, die ook indalen bevordert. Zet je voeten een stukje wijder dan je eigen heupen en draai je tenen naar buiten. Buig door je knieën om vervolgens in je diepste squat je bovenarmen aan de binnenkant van je benen te plaatsen en je handen in 'gebedshouding' te brengen.
Pijn. Een uitwendige versie kan wat pijnlijk zijn, maar de meeste vrouwen vinden de pijn bij een versie goed te verdragen.
