Door inspuiting van verdovingsvloeistoffen worden de zenuwen vervolgens tijdelijk uitgeschakeld. De prik van de epidurale naald duurt kort en doet door de verdoving van de huid praktisch geen pijn. Gemiddeld duurt het 5 tot 15 minuten voordat je het effect echt merkt.
De ruggenprik staat bekend als de best werkende pijnbestrijding tijdens een bevalling. Dat komt omdat de pijnstilling via een prik in de rug meteen terecht komt in de epidurale ruimte waar de onderbuikzenuwen liggen. De prik verdooft deze zenuwen. Zo voel je de bevallingspijn bijna tot niet meer.
De epidurale pijnstilling heeft bij ongeveer 5% van de vrouwen onvoldoende effect. Dat kan gebeuren doordat het buisje verplaatst is of omdat de verdoving niet sterk genoeg is. Soms is het nodig om opnieuw te prikken. Op het hoogtepunt van een wee kun je toch nog wat druk of een beetje pijn voelen.
De ruggenprik doet meestal weinig pijn. Het is belangrijk dat u stil blijft zitten tijdens het prikken. Epidurale ruggenprik Een epidurale ruggenprik is bedoeld als pijnbestrijding tijdens en na de operatie. Bij een epidurale anesthesie wordt er verdovingsvloeistof rondom het ruggenmergvlies gespoten.
Het inbrengen en inwerken van een ruggenprik duurt ongeveer een half uur. Eerst wordt de huid verdoofd op de plek waar de ruggenprik wordt ingebracht. Zo merk je weinig van de prik zelf.
Een ruggenprik kan gegeven worden vanaf 2 of 3 centimeter ontsluiting en werkt door tot aan de persfase.
Bij een ruggenprik voor bevallingen heb je soms een tijdje minder spierkracht in je onderlichaam. Je kunt je benen wel nog gewoon bewegen. Dit is anders dan bij een ruggenprik voor bijvoorbeeld operaties. Hierbij kun je je benen een tijdje helemaal niet bewegen.
Welke andere redenen zijn er nog meer om voor een natuurlijke bevalling zonder pijnbestrijding te gaan? Aan het gebruik van pijnbestrijding tijdens de bevalling zitten vele nadelen, vertraagde ademhaling bij de moeder, dalende bloeddruk, infectie gevaar, hoofdpijn en misselijkheid.
Tijdens de bijna 840.000 bevallingen die tussen 2015 en 2020 plaatsvonden in Nederland, koos 20,1 procent van de vrouwen voor een ruggenprik. Dit is een stijging ten opzichte van 2010, toen dit op ongeveer 16 procent lag.
Het onderzoek duurt gemiddeld 10 minuten
Na het onderzoek blijft u een uur plat op uw rug liggen om de kans op hoofdpijn zo klein mogelijk te maken. Daarna mag u overeind komen. Voordat u naar huis gaat, wordt er nog bloed afgenomen.
De arts zal rekening houden met uw aanwijzingen om zo de naald wat te verplaatsen of de plaatselijke verdoving aan te passen. De volledige behandeling neemt ongeveer een tiental minuten in beslag. De eigenlijke injectie met het geneesmiddel zelf duurt een tweetal minuten.
Complicaties. Bij 1% van alle patiënten met epidurale pijnbestrijding komt het voor dat de ruimte rond het ruggenmerg (de spinale ruimte) wordt aangeprikt. Het gevolg is hoofdpijn, die meestal pas de volgende dag optreedt. Het is een vervelende maar onschuldige complicatie.
Er zijn 122.550 vrouwen onder verantwoordelijkheid van de 2e lijn bevallen. Van deze vrouwen hebben er 31.788 (20,0%) vrouwen epidurale analgesie gekregen tijdens de ontsluiting. Dit is een lichte stijging ten opzichte van 2013 toen 18,5% van de vrouwen deze vorm van pijnstilling heeft gekregen.
De ruggenprik moet helemaal uitgewerkt zijn voordat u naar huis kunt. Ook moet u een keer naar het toilet zijn geweest.
Na de bevalling
Als het gevoel in de benen terug is, mag u uit bed en zich verzorgen. Daarnaast is van belang in de gaten te houden dat u weer zelf kunt plassen. In overleg met de verpleegkundige en gynaecoloog mag u naar huis.
Volgens één onderzoek blijkt dat de kans op blijvende verlamming of overlijden na een ruggenprik ligt tussen de 1 op 54 500 en 1 op 141 500 ruggenprikken. Blijvende letsel komen waarschijnlijk voor in 1 op 23 500 tot 1 op 50 500 spinale of peridurale inspuitingen.
1) Sommige vrouwen kiezen ervoor om zonder epidurale te bevallen. Waarom doen ze dat? Sommige vrouwen zijn bang voor de verdoving zelf. Anderen hebben al een eerste bevalling achter de rug waarin alles draaide rond de medische kant van het verhaal en ze willen een andere, meer natuurlijke bevalling ervaren.
Ongeveer de helft (53 procent) van de vrouwen die hun bevalling als (heel) zwaar hebben ervaren, hebben gebruik gemaakt van een vorm van pijnbestrijding. Bij vrouwen die de bevalling niet of niet zo zwaar vonden, is dat ongeveer een kwart (24 procent).
Buik, rug- en beenweeën
We weten nog niet goed hoe het komt dat er zulke verschillen zijn. Het kan voor een deel liggen aan de plaats waar de pijn zit. De meeste vrouwen hebben tijdens de weeën vooral pijn in hun buik. Maar er zijn ook vrouwen die de pijn vooral in hun rug en/of hun benen voelen.
Vooral in de midden- en laatste fase is de pijn goed te voelen. In de uitdrijvingsfase (tijdens het persen) is de pijn vaak het hevigst. Meestal is de pijn het meest in de buik te voelen, maar ook in de rug en de benen kan pijn gevoeld worden. Na de geboorte van de baby neemt de pijn zeer sterk af.
Naweeën kunnen als een erg stekende, nare, intense pijn worden ervaren, vooral bij een tweede of volgende bevalling. Sommige vrouwen vinden het erger dan de bevalling zelf! De intensiteit neemt meestal na 3 tot 4 dagen af.
Na een ruggenprik voel je minder aan de onderkant van je rug, billen en benen. Gemiddeld duurt het 5 tot 15 minuten voordat je het effect echt merkt.
"Over het algemeen zegt 80 tot 90 procent van de vrouwen dat het de allerergste pijn is die ze ooit hebben gevoeld. We gebruiken de Numeric Rating Scale om pijn te meten. Tien is de allerergste pijn, nul is pijnloos. Vrouwen geven hun bevalling vaak een acht."
Over het algemeen werkt deze verdoving na 10 minuten, maar men moet tussen 20 en 30 minuten wachten voor de pijnlijke gewaarwordingen echt worden getemperd. Er zijn twee technieken mogelijk bij een bevalling met een epidurale verdoving: De injectie van een eenmalige dosis anestheticum dat langer werkt.
