Als je van harte gecondoleerd zegt, zeg je dus eigenlijk 'ik condoleer je vanuit mijn hart'. Iemand condoleren vanuit je hart is natuurlijk heel troostrijk. Bedenk wel dat 'van harte' meestal gezegd wordt bij een positieve gebeurtenis, zoals een verjaardag of het halen van bijvoorbeeld een rijbewijs.
Zeg niet: "Dat heb ik ook meegemaakt"
Plotseling gaat het over jouw ervaringen en wordt de ander niet erkend in zijn verdriet. Zeg ook niet "Ik weet hoe het voelt" ook al heb je iets vergelijksbaars mee gemaakt. Verdriet is niet met verdriet te vergelijken. iedereen ervaart rouw en verlies op zijn eigen manier.
Geef iets tastbaars. Iemand in rouw steunen met iets dat je met veel liefde zelf maakt of koopt is ook een goed idee. Misschien kun je wel een taart maken of een mooie kaart maken met een lieve tekst. Ook kun je een cadeautje kopen met een liefdevolle betekenis, denk bijvoorbeeld aan onze Troostbox.
Er is niks mis met het woord 'gecondoleerd', maar doordat het zo vaak wordt gebruikt, heeft het een beetje aan betekenis verloren. Probeer het eens in je eigen woorden te zeggen, bijvoorbeeld: ik vind het zo erg voor je, wat moet het zwaar zijn of ik wil je graag alle kracht van de wereld wensen.
U kan bijvoorbeeld zeggen: Van harte gecondoleerd met het overlijden van (naam overledene noemen of de relatie bijvoorbeeld je vader). Direct daarna kan je al meteen troost bieden door een mooie herinnering aan de overledene te vertellen of maak een waarderende opmerking over de uitvaart.
In principe is er geen vaste regel over de termijn wanneer u iemand kunt condoleren. Het gaat er bij condoleren om dat u uw medeleven betoont. Dit kan schriftelijk door middel van een condoleancebrief of -kaart, in de vorm van een telefoontje of tijdens de plechtigheid van de overledene.
Schriftelijk condoleren
Op veel kaarten staat al een tekst, zoals "Sterkte met dit verlies", maar probeer er iets persoonlijks bij te schrijven. Een herinnering aan de overledene, een troostend gedichtje of bijvoorbeeld iets als: "Heel veel sterkte in deze moeilijke tijd".
Het condoleren van nabestaanden na een overlijden kan op verschillende manieren. Bijvoorbeeld via een kaartje met een persoonlijke boodschap of een telefoontje om de nabestaanden een hart onder de riem te steken. Tegenwoordig wordt zelfs social media gebruikt om nabestaanden te condoleren.
Heel veel sterkte in deze moeilijke tijd. Het is moeilijk de juiste woorden te vinden maar weet, dat we in gedachten bij jullie zijn! Wij zijn diep getroffen door het plotseling overlijden. Met groot verdriet en diepe verslagenheid hebben wij kennis genomen van het overlijden.
van schrijver Oscar van den Boogaard: 'Je ouders verliezen is tragisch, je geliefde verliezen ondraaglijk, je kind verliezen het ergste wat er is. ' Toen Simon 23 was trof hij zijn jongere broer, 20 jaar oud, dood in bed aan – overleden na een epileptische aanval.
Hoe lang het duurt is voor iedereen anders, maar na een jaar voelen de meeste mensen zich beter. Soms gaat de rouw niet vanzelf over. Het is dan na een jaar nog (bijna) net zo erg als in het begin. Rouw die niet overgaat noemen we een 'complexe rouwstoornis'.
Bij een plotseling verlies krijg je te maken met verschillende emoties. Zo kun je verdriet voelen, maar ook boosheid, ongeloof of schuld. Daarnaast brengt rouwen ook vermoeidheid, lichamelijke pijn en bijvoorbeeld hoofdpijn met zich mee.
Bij condoleance is de etiquette dat de familie in volgorde van belangrijkheid opgesteld staat en wel zo: Is de echtgenoot overleden, dan staat de echtgenote als eerste en dan de kinderen in volgorde van leeftijd.
Wanneer u niet goed weet wat u moet zeggen dan kunt u zich altijd redden met de woorden: “Gecondoleerd”, “Veel sterkte” of “Mijn oprechte deelneming”. “Heel veel sterkte, ik zou wel meer willen zeggen, maar ik weet niet zo goed hoe”. “Woorden schieten te tekort, gecondoleerd”. “Ik denk aan je en leef met je mee”.
Als je iemand wil condoleren via WhatsApp, is het belangrijk om te beginnen met een persoonlijke noot. Begin dus niet meteen met “gecondoleerd”, maar schrijf bijvoorbeeld eerst dat je het nieuws hebt gehoord en dat je aan de nabestaanden denkt. Op die manier laat je zien dat je echt betrokken bent.
