Astronauten kunnen hun slaapzakken aan een muur of een plafond vastmaken en overal slapen, zolang ze niet rond zweven en ergens tegenaan botsen. Op het internationale ruimtestation ISS slapen de meeste bemanningsleden in hun eigen kleine cabines.
Maar hoe zit het dan met de persoonlijke hygiëne in de ruimte? Het antwoord is eenvoudig: astronauten en kosmonauten wassen zich met vochtige handdoeken en sponzen. Niet zo comfortabel? Ruimtereizigers verkiezen deze methode veruit boven de lastige douche.
Ja. U kunt geen water in een glas schenken, maar u kunt met behulp van een rietje uit een zakje drinken. En het is heerlijk: per slot van rekening bestaat het uit zweet en urine van uzelf en uw collega's.
Meestal slapen de astronauten in een soort slaapzakken, die aan de wanden worden vastgezet, of in een soort kastjes. In de ruimte is er geen zwaartekracht, waardoor je niet het gevoel van boven en beneden hebt. Daarom maakt het niet uit of je rechtop of liggend slaapt.
Ruimtevoedsel kan in blik zitten of in aluminiumfolie zijn gewikkeld. Het kan zijn gevriesdroogd, een laag vochtgehalte hebben, zijn voorgekookt of gedehydrateerd (dan is al het water verwijderd). Als het eten is gedehydrateerd kan het niet worden opgegeten totdat de astronauten er warm water bij doen.
Een astronaut zonder pak zwelt op
Een mens die wordt blootgesteld aan het vacuüm van de ruimte, zal niet meer dan een paar seconden leven, maar ontploft niet. De astronaut zwelt echter wel degelijk merkbaar op, en de ingewanden en organen worden door lichaamsopeningen naar buiten geperst.
Het gemiddelde salaris van een astronaut ligt op € 9.050 bruto per maand. Ter illustratie: het startsalaris ligt vaak rond de € 6.000 en ervaren astronauten zullen tot soms wel € 12.100 verdienen. Let wel: in de praktijk kan dit onderling sterk verschillen.
Astronauten werken en slapen volgens een dagelijks tijdschema. Meestal staat er aan het eind van elke missiedag acht uur slaap ingepland.
De reis van de aarde naar de maan
De eerste succesvolle reis naar de maan duurde vier dagen. Tegenwoordig zou dat een dag korter zijn, door het gebruik van chemische raketten. De vlucht naar de maan is 386.000 kilometer lang.
Het ruimtevaartuig van de Apollo 11 bestond uit de Saturnus V-raket met de maanlander (Lunar Module in het Engels) Eagle en de commando- en servicemodule Columbia. De raket werd gelanceerd om 09:32 lokale tijd (14:32 in Nederland) en bereikte binnen tien minuten een snelheid van 28.000 kilometer per uur.
Welbeschouwd kunnen we concluderen dat de mensheid op dit moment nog niet klaar is voor seks in de ruimte. Maar dat wil niet zeggen dat het niet tot de mogelijkheden behoort. Zo wordt seks al een stuk gemakkelijker als we een manier vinden om kunstmatige zwaartekracht te fabriceren.
'Bevalling moet zwevend gebeuren'
Het gebrek aan zwaartekracht is volgens ruimtevaartdeskundige Hans van der Lande ook een van de grootste problemen voor het bevallen in de ruimte. "De hele bevalling moet zwevend gebeuren. De kans dat er bloedingen en complicaties optreden is dan groot."
De botten van een mens passen zich aan, aan de hoeveelheid gewicht die ze moeten dragen. In de ruimte hoeven zij door het gebrek aan zwaartekracht nauwelijks meer iets te dragen. De botmassa neemt daardoor af. Dat wordt ook wel botontkalking of osteoporose genoemd.
Je kunt namelijk niet zwemmen in de ruimte, je moet echt gebruikmaken van massa om jezelf te kunnen voortstuwen. Daarom kan een astronaut gebruikmaken van een soort raketjes in de vorm van de Manned Maneuvering Unit. Je kunt dan echt honderden meters bij je ruimtevaartuig vandaan zijn en toch weer terugkomen.
Krijgt een astronaut toch een aandoening die direct medische hulp behoeft, zoals een blindedarmontsteking, dan staat er een capsule gereed die hem direct terug naar de aarde brengt. Bijna alle astronauten hebben de eerste dagen last van ruimteziekte, de ruimtevariant van wagenziekte.
Om niet in elkaar gedrukt te worden, duwt ons lichaam met net zoveel kracht weer terug. Maar valt de luchtdruk weg, en drukt ons lijf nog wel gewoon, dan scheuren we open. Daarom moeten astronauten ook een drukpak aan als ze buiten het ruimteschip een ruimtewandeling maken.
Door de ruimte kan licht reizen met een snelheid van bijna 300 000 kilometer per seconde. Een lichtjaar is de afstand die licht in een jaar kan reizen - dat is ongeveer 9 460 000 000 000 kilometer!
Op de maan is het altijd heel erg koud
In het zonlicht is het er 120°C boven nul. Zonder atmosfeer kan er op de maan ook geen warmte worden vastgehouden. Aan de nachtzijde is het dan ook meteen ijskoud, 170°C onder nul.
Nog nooit vloog een sonde zo snel door de ruimte als de Amerikaanse Parker Solar Probe. Die tikte vannacht een snelheid van 246.960 kilometer per uur aan.
Conclusie. Slaapschuld bouw je op door een gebrek aan (diepe) slaap. Je lichaam heeft de neiging om dit tekort automatisch te compenseren, zonder dat je alle verloren uren slaap moet inhalen om mentaal en fysiek te herstellen. Belangrijk is wel dat je een slaaptekort niet te lang laat opstapelen.
Mensen die een hele nacht wakker blijven presteren nogal altijd beter dan personen die elke nacht minder dan zes uur slapen. Dit hebben wetenschappers van de universiteit van Pennsylvania ontdekt. De wetenschappers lieten proefpersonen twee weken lang vier, zes of acht uur per nacht slapen.
Vaste afvalstoffen worden in een container verzameld die na de landing geledigd wordt. Urine wordt in de ruimte geloosd (bij een shuttle) of gerecycleerd (in het ISS).
NASA staat sinds 3 mei 2021 onder leiding van administrator Bill Nelson.
Omdat NASA een overheidsorgaan is, zijn astronauten ambtenaren en wordt hun salaris vastgesteld door de Amerikaanse staat. In 2018 ligt het startloon van een astronaut tussen de 63.600 en 98.317 dollar per jaar. Dat komt neer op een bruto maandsalaris van zo'n 4300 tot 6600 euro per maand.