De spelling o past bij de uitspraak met een 'open' o-klank, net als in zo en hallo. Oh heeft een 'doffere' o-klank, ongeveer als in door. De uitroepen o en oh bestaan allebei; ze kunnen onder meer vreugde, verdriet, verwondering en schrik uitdrukken. Welke spelling de voorkeur heeft, hangt van de uitspraak af.
Zijn enzo en ofzo allebei één woord, of moeten ze als en zo en of zo geschreven worden? Volgens de officiële spelling zijn alleen en zo en of zo juist, als losse woorden dus. In de praktijk komen de schrijfwijzen enzo en ofzo ook vaak voor.
Zoveel en zo veel zijn allebei correct als zoveel kan worden vervangen door 'veel' of 'zo weinig'. Als in dat geval zo met een sterke klemtoon wordt uitgesproken en zo en veel dus allebei nadruk krijgen, is het gewoon om zo veel in twee woorden te schrijven.
Zoeven definities
Vervoegingen: heeft gezoefd (volt. deelw.) snel en met een suizend geluid langs iets of iemand heen rijden of vliegen Voorbeelden: `De vliegende schotel zoefde o...
Nederlandsetaalunie / Nederlandse-taalunie / Nederlandse-Taalunie/ Nederlandse taalunie / Nederlandse Taalunie.
Het werkwoord willen geven we in de derde persoon enkelvoud geen -t: hij wil, wil hij. De vorm hij wilt* (of wilt hij*) is niet correct.
Het woord zoef staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
Zolang wordt aan elkaar geschreven als bijwoord in de betekenis 'ondertussen', en als voegwoord in de betekenis 'gedurende de tijd dat'. In zolang ligt de klemtoon op lang. Ga jij maar even eieren kopen; ik zal zolang wel in de auto wachten.
Zo ver wordt los geschreven als er een afstand mee wordt aangeduid. In andere gevallen is zover juist. Met zo ver wordt vaak een letterlijke afstand aangeduid, maar soms gaat het om een ander soort 'voortgang'.
Als het over twee personen gaat, schrijven we beiden. In alle andere gevallen blijft de n achterwege. Dat is het geval als het gaat om twee dingen, maar ook als er sprake is van een persoon en een ding.
De correcte spelling is sowieso, zoals in het Duits.
Sowieso heeft een nogal vage betekenis: 'in het algemeen, in elk geval, toch al, hoe dan ook'. Er hoeft geen bezwaar gemaakt te worden tegen het gebruik van het woord sowieso in het Nederlands, maar het is aan te bevelen het niet te pas en te onpas te gebruiken.
Zowel de spelling zo niet als de spelling zoniet is correct.
De combinatie zo niet gaat terug op de voorwaardelijke bijzin zo dit niet het geval is ('als dit niet het geval is'). Als zoniet aan elkaar geschreven is, is het een bijwoord.
Toelichting. Combinaties als zo veel mogelijk, zo snel mogelijk, zo goed mogelijk kunnen als bijwoordelijke bepaling gebruikt worden om het gezegde van de zin nader te bepalen.
De correcte spelling is hoe laat, in twee woorden. Hoe laat is het? Hoe laat ga je naar huis?
Als er een meervoudig onderwerp op volgt, is zowel lang leve als lang leven correct. Lang leve is het gebruikelijkst. In principe zou de aanvoegende wijs meervoud leven moeten worden gebruikt, maar de uitdrukking lang leve is zo'n vaste wensformule geworden dat leve(n) in het meervoud vaak zonder -n gebruikt wordt.
Hoe lang wordt los geschreven als het een lengte of afstand aanduidt ('van welke lengte'). Als één woord verwijst hoelang naar een tijdsduur ('van welke tijdsduur, gedurende welke periode'). In de uitdrukking tot hoelang ('tot wanneer') is hoelang ook één woord.
In Oekraïne hoort een trema (puntjes) op de i te staan. Want Oekraine - zonder puntjes op de i - kan verkeerd worden uitgesproken. Dat komt doordat de a en de i hier geen ai vormen, maar tot verschillende lettergrepen behoren (dit wordt klinkerbotsing genoemd). Je zegt dus oe-kraa-iene en niet oe-kraain.
Bijwoord. We zijn zo door dat gat naar de overkant gekropen.
Ik rij en ik rijd zijn allebei correct. Zowel in gesproken als in geschreven taal is ik rij de gewone vorm. De vorm met -d komt vooral voor in formelere geschreven taal. Ik rij / ik rijd nooit onder invloed.
Je kunt en je kan zijn allebei correct.
In Nederland wordt je kan informeler gevonden dan je kunt. In België wordt het gebruik van je kan niet als informeler beschouwd. Vergelijkbare werkwoorden zijn willen en zullen: je wilt / je wil, je zult / je zal.
Je zult en je zal zijn allebei correct. De vorm zul(t) is de neutrale vorm in het hele taalgebied: je zult, jij zult, zul je, zul jij. In België is ook de vorm zal neutraal; in Nederland wordt die als informeler beschouwd: je zal, jij zal, zal je, zal jij.
In Nederland worden deze woorden klein geschreven wanneer de voornaam of de voorletters voorafgaan: de heer Jan van den Berg en mevrouw M. de Vries, maar met een hoofdletter als voornaam of voorletters ontbreken: de heer Van den Berg en mevrouw De Vries.
De dubbele achternaam kan uit maximaal twee namen bestaan en wordt zonder koppelteken geschreven, dus bijvoorbeeld Jansen De Boer. Zo krijgen ouders de keuze voor bijvoorbeeld: Jansen, De Boer, Jansen De Boer en De Boer Jansen.
