Je kunt je voorstellen dat het lichaam van de muis sneller en heftiger beschadigd raakt dan het lichaam van de schildpad." Een schildpad heeft een totaal andere snelheid van energieverbruik en herstel van beschadigingen. Van Bodegom: "Het is geen kwestie van succes dat een schildpad zo oud wordt, maar van zuinigheid."
Hierdoor zijn schildpadden relatief kwetsbaar. Ze kunnen echter zeer oud worden, de kleinste soorten bereiken gemakkelijk een leeftijd van twintig tot veertig jaar. Grotere soorten kunnen meer dan honderd jaar oud worden en de alleroudste exemplaren die bekend zijn werden ruim 150 jaar oud.
De veronderstelling is dat een gemiddelde schildpad als huisdier bijna 80 jaar oud kan worden, uiteraard onder optimale omstandigheden. Landschildpadden hebben een langere levensverwachting: tot 150 jaar in gevangenschap.
Wie een schildpad als huisdier wil aanschaffen, moet altijd in het achterhoofd houden dat landschildpadden tot 70 jaar, en middelgrote exemplaren zelfs tot wel 120 jaar oud kunnen worden.
Door de hoeveelheid plastic in de oceanen loopt de zeeschildpad zijn hele leven lang gevaar. De mens vormt helaas ook een bedreiging. De zeeschildpad wordt door de lokale bevolking gezien als een bron van inkomsten. Er wordt illegaal gehandeld in vlees en eieren, en het schild wordt verkocht als souvenir.
De oudst gedocumenteerde reuzenschildpad is Adwaita, die in 2006 stierf op een leeftijd van 255 of 256 jaar. Zijn soortgenoot Jonathan, geboren in 1832, leeft nog: op het eiland Sint-Helena, in de Zuid-Atlantische Oceaan. Afgelopen december werd hij 190 jaar.
Het dier vindt het erg prettig om geaaid te worden en geeft dat ook duidelijk aan. Het is niet in te schatten waarom de schildpad het aaien prettig vindt.
In het wild houdt de Griekse landschildpad een winterslaap. Normaal gesproken duurt een winterslaap ongeveer vier tot zes maanden, vanaf november. Er zijn verschillende meningen over het houden van een winterslaap in gevangenschap.
Schildpadden zijn intelligente dieren met een goed geheugen. Van in gevangenschap levende soorten is bekend dat ze zelfs kunnen leren. Ook kunnen schildpadden zich over grote afstanden oriënteren, zoals dit bij zeeschildpadden voorkomt die altijd terugkeren naar dezelfde stranden om eieren te leggen.
Eten doen ze allemaal, de schildpadden uit het gematigd klimaat (en dat zijn echt niet zoveel soorten) kunnen een aantal maanden (ongeveer 6) zonder eten en drinken als ze in winterslaap gaan, voorwaarde is dan wel dat ze op een koude droge plek liggen.
Lekkernijen zijn bijvoorbeeld andijvie, brandnetels, gras, paardenbloem, witloof, weegbree en spinazie. Waterschildpadden daarentegen zijn alleseters en zullen zowel dierlijk voedsel (wormen, garnalen, insecten en zelfs rauwe biefstuk) als waterplanten en groenten naar binnen werken.
Dat komt omdat het ruggeschild met de ruggengraat is vergroeit. De voorpoten staan aan de zijkant van het schild en door de stijve bouw kan de schildpad maar 1 poot tegelijk verzetten. Een andere manier van lopen is niet mogelijk. Vandaar dat het allemaal heel langzaam gaat.
Als je een schildpad ziet, zorg er dan voor dat je hem niet aanraakt of oppakt. Schildpadden kunnen namelijk flink bijten! De bijtschildpad kan zoals zijn naam al doet vermoeden, flink bijten.
De Sternotherus odoratus – de gewone muskusschildpad – komt voor in meren en rivieren in Noord-Amerika en leeft voornamelijk in water. Hij kan maandenlang zonder lucht onder water blijven, bijvoorbeeld tijdens zijn winterslaap.
Schildpadden hebben niet veel vijanden. Soms eet een krokodil een moeras-schildpad op. Of verliest een zee-schildpad een gevecht met een haai. De enige grote vijand is de mens.
In tegenstelling tot vogels en zoogdieren zijn schildpadden namelijk solitaire dieren. Nadat ze uit het ei zijn gekropen worden ze niet door hun ouders verzorgd en vormen op latere leeftijd ook geen sociale groepen.
Water doet leven, ook voor landschildpadden
Alle dieren hebben water nodig. Dus ja, ook landschildpadden kunnen niet zonder, al hebben ze zich in droge regio's wel aangepast aan een lagere waterinname.
Zeekrokodillen, zeeslangen en zeeschildpadden hebben een traanklier die het overtollige zout uit het zeewater via de ogen kan uitscheiden. Als er veel uitgescheiden wordt kan dit lijken op huilen, maar het heeft waarschijnlijk niets te maken met emoties.
Waterschildpadden zijn geen moeilijke eters. Ze zijn dol op vlees, vis en insecten. Ook maak je ze blij met groenten zoals andijvie, tomaat of komkommer. Daarnaast kun je ze ook speciaal schildpaddenvoeding geven maar let erop dat dit niet het enige is wat je ze geeft.
De bijtkracht van een alligatorschildpad ligt tussen de 450 en de 500 kg/cm². De bijtkracht van de Chelydra Serpentina of ook wel de Bijtschildpad genoemd haalt 500 Kg/cm². Feit blijft: Het doet allemaal pijn als je wordt gebeten.
Groenlandse walvissen behoren tot de oudste dieren ter wereld. Onderzoek heeft aangetoond dat ze wel 200 jaar kunnen worden. Het zou kunnen dat ze zo oud worden omdat ze traag zwemmen: ze slijten minder snel!
Haften leven het kortst van alle volwassen dieren. Ze worden daarom ook wel eendagsvlieg genoemd. Na een bestaan van 2 jaar als nimf in het water veranderen ze in vliegende volwassen insecten, paren en sterven. Dit alles in één dag.
Het is dus erg moeilijk om onderzoek te doen naar zijn leefwijze. Wat wel bekend is, is dat de Groenlandse haai het oudste gewervelde dier ter wereld is! Schattingen tonen aan dat de haai soms wel 500 jaar oud kan worden. De leeftijd van de Groenlandse haai wordt bepaald door zijn ogen.
