Een diakritisch teken is een schriftteken dat boven, onder of door een letter gezet wordt ter aanduiding van de uitspraak.
Een diakritisch teken is een hulpteken boven of onder een letterteken dat aangeeft hoe de letter uitgesproken moet worden.
De letter å is een Latijnse letter die gebruikt wordt in de alfabetten van Scandinavische talen zoals Deens, Noors en Zweeds. Het is daarnaast ook een letter van het Finse alfabet, maar komt in deze taal vrijwel uitsluitend in persoons- of plaatsnamen van Zweedse oorsprong voor.
Geen sneltoets hiervoor. Selecteer de • uit het `Speciale tekens` venster. (alt⌥ + cmd⌘ + T) Bij MS-Word kan het via `Insert → Symbol → Advanced Symbol` of `Invoegen → Symbolen → Meer symbolen`.
Bij woorden die aan een andere taal zijn ontleend, mogen de accenttekens accent aigu (´), accent grave (`), accent circonflexe (^), en andere diakritische tekens zoals het trema (¨), de umlaut (¨) en de cedille (ç) ook bij hoofdletters worden gebruikt.
Een diakritisch teken is een schriftteken dat boven, onder of door een letter gezet wordt ter aanduiding van de uitspraak.
De officiële benaming van het teken is 'ampersand'. Dat is waarschijnlijk een samentrekking van het Latijn/Engels 'et, per se and', hetgeen staat voor 'et betekent and' ('et betekent en').
Speciale tekens zijn tekens die niet aanwezig zijn op uw toetsenbordindeling. Ze kunnen worden gebruikt door een combinatie van toetsen op het toetsenbord in te drukken of het overzicht met speciale tekens in Windows te gebruiken.
speciale {bn.}
"Ø", "ø" is een klinker en een letter die gebruikt wordt in het Deens, Faeröers en Noors en bestaat uit een O of o met een schuine streep. De uitspraak van de klinker is ongeveer als het Nederlandse "eu" (fonetisch symbool: [ø]) in het woord "reus".
Selecteer de ů uit het `Speciale tekens` venster. (alt⌥ + cmd⌘ + T) Bij MS-Word kan het via `Insert → Symbol → Advanced Symbol` of `Invoegen → Symbolen → Meer symbolen`.
De puntjes op de letter i worden ook wel umlaut genoemd. Voor Mac en PC is het invoeren van deze speciale tekens als umlauts, accenten en tildes vaak verschillend.
Er komen klemtoontekens op voor als voor ten onrechte onbeklemtoond zou kunnen worden gelezen. Voor het klemtoonteken gebruiken we het accent aigu (vóór). Als er geen foutieve interpretatie van de zin mogelijk is, is het aan te raden om geen klemtoontekens te gebruiken.
Het trema of deelteken is een diakritisch teken in de vorm van twee punten die, naast elkaar, boven een klinker geplaatst worden.
(taalkunde) een teken dat boven, onder of door een letter gezet wordt en nodig is voor de uitspraak.
Ñ ( /enje/ — Spaans: eñe) wordt in de Spaanse taal gebruikt voor een palatale n-klank. De combinatie nj, zoals in Spanje en signaal, is een redelijke benadering van de uitspraak. Het is in het Spaanse alfabet een aparte letter, gealfabetiseerd tussen N en O.
Voor superscript drukt u tegelijkertijd op Ctrl, Shift en het plusteken (+).
Ê (onderkast: ê) is een letter E met een accent circonflexe er op. Het is een letter in het Friulische, het Koerdische en het Vietnamese alfabet. De letter komt ook voor in het Afrikaans, Frans, Nederlands, Portugees, Weerts, Welsh en het Albanees, maar alleen als een variant op de gewone "e".
De vreemde tekens, ook wel opmaakmarkeringen genoemd, zijn bedoeld om alineamarkeringen en andere verborgen tekens weer te geven. Dit kan erg handig zijn, als je wilt weten hoe je pagina opgebouwd is. Je kunt hierdoor bijvoorbeeld zien waar de sectie-einden of kolomeinden zich bevinden.
Een promille wordt genoteerd als ‰, dus naar analogie met procent (%) met 3 “nullen” in plaats van 2. Hierbij geldt: 1‰ = 0,1%.
Een symbool is een teken waarbij geen natuurlijke relatie bestaat tussen de representatie van het teken en de betekenis die ermee wordt uitgedrukt. Een symbool is een betekenisdrager. De betekenis van een symbool is conventioneel.
Een apostrof, ook wel afkappingsteken of weglatingsteken genoemd, is een leesteken dat de uitspraak van een woord verduidelijkt of aangeeft dat een of meerdere letters van een woord zijn weggelaten. De apostrof ziet eruit als een hoge komma (').
In het Nederlands wordt de cedille gebruikt in leenwoorden zoals de zelfstandige naamwoorden façade en reçu, persoonsnamen zoals François en plaatsnamen zoals Curaçao.
