Bij ADD speelt erfelijkheid een belangrijke rol. Een kind met ADD heeft dus vaak ook een ouder die ADD heeft. Bij mensen met ADD werken de hersenen op een andere manier dan bij mensen zonder ADD. De oorzaken van ADD lijken veel op de oorzaken van ADHD.
ADD is erfelijk dus iemand die ADD heeft, heeft vaak ook een ouder die dezelfde stoornis heeft. Het is een aangeboren aandoening en je kan het dus niet gedurende je leven opeens gaan ontwikkelingen. Kinderen die te vroeg of te licht zijn geboren, hebben een grotere kans op ADD.
Als je aan ADD lijdt, heb je een tekort aan de neurotransmitters dopamine en noradrenaline. Hierdoor wordt de informatie die naar de hersenen gaat minder efficiënt geregistreerd. Ook verandert de activiteit in bepaalde hersengebieden hierdoor.
Levensfase en impact op ADD
Naarmate een persoon ouder wordt, verergeren de problemen door toenemende verantwoordelijkheden in het leven. Dit maakt het steeds moeilijker om aandacht te verdelen en meerdere taken tegelijk te beheren.
De persoon met ADD is soms overgevoelig voor kritiek of belooft zaken maar komt ze niet na. Een partner met ADD kan voelen als een kind waar je verantwoordelijk voor bent. Daarnaast kan het zwaar zijn om te gaan met problemen die vaak samengaan met ADD, zoals stemmingswisselingen, driftbuien, angst of somberheid.
Medeleven: ADD'ers hebben een enorme kracht om zich met andere mensen te verbinden. Ze hebben veel empathie en kunnen kijken vanuit meerdere perspectieven. Creatief: Mensen met ADD zijn vaak meer dan gemiddeld creatief. Muzikanten, presidenten, uitvinders: vaak hebben zij in een bepaalde mate ADD.
Afwisseling, beweging, deadlines en creativiteit zijn vaak belangrijke aspecten die goed werken als je ADHD / ADD hebt. Denk aan een functie als verkoop buitendienst, kapper, schoonheidsspecialist, (eerste) hulpverleners, ambulant begeleider, postbezorger, onderhoudsmonteur of stagemanager.
Kun je over ADD/ADHD heen groeien? “Ja, dat kan.” Uit Amerikaanse cijfers blijkt dat ongeveer een derde van de kinderen blijvend ADHD heeft, een derde vermindert symptomen maar blijft wel last houden, en de laatste derde heeft later geen last meer van ADHD-symptomen.
Het resultaat is echter steeds vaker lichamelijke en emotionele uitputting op volwassen leeftijd. Dit komt vooral voor bij vrouwen tussen de 35 en 55 jaar. De ADD diagnose wordt dus vaak pas later gesteld. Veel vrouwen worden pas voor het eerst gediagnosticeerd in de menopauze.
Bij ADHD valt het aan te raden om zoveel mogelijk plantaardig te eten en vooral suikers en koolhydraten links te laten liggen. Je kunt kiezen voor een mediterraan dieet of paleodieet, beide gevuld met fruit, groenten, bonen, noten, volle granen en plantaardige oliën.
“Volgens het DSM-5 (het algemeen gebruikte handboek voor de indeling van psychische aandoeningen), is ADD een subtype van ADHD, en wel het zogenoemde overwegend onoplettende type, gekenmerkt door een aandachtstekortstoornis en concentratieproblemen.” Deze formulering suggereert dat ADD een psychische stoornis is, maar ...
De nadelen van ADD
Veel verantwoordelijkheid dragen op bijvoorbeeld het werk is lastig. Dit komt door het ontbreken van structuur, oog voor details en een overzichtelijke agenda. Multitasken is erg moeilijk voor iemand met ADD.
De symptomen van ADD komen namelijk overeen met de symptomen van ADHD. Een arts, psycholoog of psychiater kan vervolgens de diagnose ADD of ADHD stellen. De ADD zelftest of ADD volwassenen test en de ADHD test online zijn gemakkelijk online in te vullen.
We weten dat, afhankelijk van welke cijfers je moet geloven, tussen de 5 en 10 procent van de bevolking voldoende symptomen heeft om de diagnose ADD of ADHD te stellen, maar een groot deel van de mensen gaat nooit naar de psychiater.”
ADD is een verouderde term. Een diagnose (oftewel DSM-classificatie) ADHD wordt gesteld op basis van symptomen in twee domeinen: het hyperactief/impulsieve (h/i) en het inattentieve (onoplettende) domein. Heb je minder dan 6 symptomen in het h/i-domein, dan krijg je de diagnose ADHD inattentieve subtype, oftewel ADD.
ADHD staat voor Attention Deficit Hyperactivity Disorder. Het is een aandachtstekortstoornis die gepaard gaat met hyperactiviteit en impulsiviteit. Je kunt niet pas op latere leeftijd ADHD 'krijgen'. Eén van de criteria om aan de diagnose te voldoen, is dat de problemen al sinds de kindertijd spelen.
5,3 procent van de jongens vertoont symptomen van ADHD of ADD. Bij meisjes gaat het om 1,3 procent. 13 procent van de ouders dat hun zoon rusteloos gedrag vertoont en niet stil kan zitten. Van de ouders van meisjes zegt 5,8 procent dit.
Autisme en ADHD komen vaak gezamenlijk voor, hoe vaak precies is nog onbekend. Wat betreft gedrag kennen de twee diagnoses opvallend veel overlap. Dit maakt het stellen van de juiste diagnose vaak lastig. De oorzaken van het gedrag kunnen totaal verschillend zijn.
Wat doet methylfenidaat? Methylfenidaat heeft een stimulerende werking op het centrale zenuwstelsel en verhoogt het vermogen tot concentratie. Hierdoor worden kinderen met ADHD minder snel afgeleid en rustiger. Methylfenidaat geneest niet maar verlicht de symptomen.
