Pijn hoort bij een bevalling; het is een waarschuwingssignaal dat je baby geboren gaat worden en een veilige plek moet zoeken om je kind veilig geboren te laten worden. Maar we leven gelukkig niet meer in de Middeleeuwen. Pijn mag niet te lang te duren en hoeft ook niet ondraaglijk te zijn.
Bijna alle vrouwen ervaren een bevalling als pijnlijk. Toch is pijn bij de bevalling een normaal iets. De pijn tijdens de bevalling neemt meestal toe als de ontsluiting vordering laat zien. Het is in deze fase vaak te voelen in de onderbuik, de onderrug of soms richting de bovenbenen.
Geboorte. Plots zul je op een wee een brandende pijn gaan voelen, die met elke wee heviger wordt. Dit betekent dat je kindje je perineum (de huid tussen je vulva en je anus) oprekt om nu echt geboren te gaan worden. Je kunt als je dat wilt nu zelf de haartjes van je kindje zien of aanraken.
Enkele minuten tot een half uur na de bevalling zal je vanzelf nageboorteweeën voelen, waarmee je eens of een paar keer krachtig kunt persen om je placenta geboren te laten worden. Dat voelt iets minder heftig als bevallingsweeën, maar het kan nog steeds onprettig voelen.
Een wee is een samentrekking van de baarmoederspier. Je kunt zo'n wee vergelijken met een golf die aanspoelt op het strand. In het begin voel je de pijngolf aan komen rollen. Net voor de golf omslaat, is de pijn het hevigst.
Weeën doen zeer. Heel erg zeer. Toch wordt er in Nederland tijdens een bevalling doorgaans niet medisch ingegrepen tegen de pijn. In andere landen is dat wel zo.
Heel veel onderzoeken hebben al aangetoond dat blijven bewegen helpt om je bevalling te bespoedigen en ervoor zorgt dat je minder pijn voelt. Loop rond, hang om de nek van je partner, heupwieg, kwispel als een hond op handen en knieën, alles wat jou helpt.
Je voelt ze als een pijnlijke kramp door je hele bekkengebied. De een voelt ze meer in de buik, de ander in de rug. Sommige vrouwen voelen ze (ook) in hun benen. De weeën worden krachtiger en pijnlijker naarmate de ontsluiting vordert.
Doet toucheren pijn? Bij toucheren is het belangrijk dat je goed ontspant. Wanneer je niet ontspannen bent, kan het voor een vervelend gevoel zorgen. Communiceer hier ook over met je verloskundige.
De 5e dag na de bevalling is voor kraamvrouwen een emotionele dag, vaak met huilbuien. De vermoeidheid, hormonen en lichamelijke ongemakken zijn dan vaak op hun toppunten en veel vrouwen ervaren kraamtranen.
Wat is een stortbevalling? Bevallingen staan erom bekend vaak lang te duren: een hele dag, tot soms wel dagenlang. Toch is het goed om te weten dat er ook razendsnelle bevallingen bestaan, soms wel korter dan vier uur. Dat worden ook wel stortbevallingen genoemd.
Er kunnen redenen zijn om je vliezen te laten breken, bijvoorbeeld als de weeën afzwakken of als de ontsluiting onvoldoende doorzet. Als je vliezen uit zichzelf breken kun je een 'plopje' voelen. Hierna voel je het warme vruchtwater lopen.
Het eerste lichamelijke herstel na de bevalling duurt zes tot acht weken. Het duurt drie tot vier maanden tot het lichaam volledig is hersteld. Er kunnen veranderingen optreden zoals: Verandering in de bloedcirculatie.
Bij een fysiologische geboorte kun je naar je lichaam luisteren en naar de signalen dat het jou stuurt. Je voelt je baby zakken en de drang om te persen komt van nature, als een behoefte. Je zult een druk op je perineum voelen en een sterke drang om te persen om je opgelucht te voelen.
Je kunt jeuk krijgen. Het persen duurt gemiddeld 15 minuten langer dan bij een bevalling zonder ruggenprik. De kans op een bevalling met een zuignap (vacuümpomp) is iets groter dan bij een bevalling zonder ruggenprik. De arts zet dan een zuignap op het hoofdje van je baby.
Ongeveer de helft (53 procent) van de vrouwen die hun bevalling als (heel) zwaar hebben ervaren, hebben gebruik gemaakt van een vorm van pijnbestrijding. Bij vrouwen die de bevalling niet of niet zo zwaar vonden, is dat ongeveer een kwart (24 procent).
Als je nu het advies krijgt om tijdens de bevalling niet te eten, is dat vanwege het ongemak dat het kan veroorzaken. Je kunt namelijk wat misselijk worden door de hevigheid van weeën of pijnstillers. Is je maag dan vol, dan moet je misschien overgeven. Niet gevaarlijk, maar wel vervelend.
Volgens sommige internetberichten bezorgt het ter wereld brengen van een kind de vrouw 57 'del'. Del zou hierbij een maat zijn om pijn te meten, met 45 del als de hoeveelheid die een menselijk lichaam redelijkerwijs kan verdragen en 57 del vergelijkbaar met het breken van twintig botten.
Van één ding kunnen we zeker zijn: de mannen in het Amazonewoud zijn geen watjes. De lokale stammen houden er namelijk een vreemd overgangsritueel op na. Om 'man' te worden, moeten 'jongens' hun handen in handschoenen stoppen die gevuld zijn met kogelmieren. De beet van de kogelmier is de pijnlijkste ter wereld.
De meest voorkomende pijn is de neurogene of neuropathische pijn. Deze pijn wordt veroorzaakt door schade aan het zenuwstelsel zelf. Neurogene pijn kan zeer heftig en ontregelend zijn. Tastprikkels kunnen als pijnprikkels worden waargenomen.
Zittend persen, op een baarkruk bijvoorbeeld, of hurkend, of op handen en voeten, kan voor sommige vrouwen aanzienlijk helpen de bevalling sneller te laten verlopen en minder pijn te voelen. De zwaartekracht helpt namelijk in dit soort posities goed mee, waardoor de weeën effectiever worden.
De voorweeën gelden nog niet als bevallingstijd. Een gemiddelde bevalling duurt ongeveer 12 tot 24 uur.
De bevalling kondigt zich op een van de volgende manieren aan, door: het verliezen van bloed of de slijmprop; het breken van de vliezen (en verlies van vruchtwater); regelmatige pijnlijke weeën, voelbaar in de buik en/of onderrug.
