De hersenen functioneren iets anders bij ADHD. Er lijkt een tekort aan zogeheten neurotransmitters (dopamine en noradrenaline), want de medicijnen die voor ADHD effectief zijn die verhogen deze stoffen in de hersenen.
In de hersenen
Het is bekend dat de hersenen van mensen met ADHD iets anders werken dan die van mensen zonder ADHD. Sommige hersendelen vormen zich in de kindertijd bijvoorbeeld langzamer dan bij andere kinderen. Ook wordt informatie tussen verschillende delen van de hersenen iets anders doorgegeven.
De onderzoekers veronderstellen daarom dat de vertraging in de ontwikkeling van het brein karakteristiek is voor ADHD. Het grootse verschil werd gevonden voor de amygdala. Dit hersengebied is waarschijnlijk gekoppeld aan ADHD door de rol die dit hersengebied speelt bij emotieregulatie.
Vroeger werd ADHD 'Minimal Brain Damage ' (MBD) genoemd omdat men dacht dat een kleine hersenbeschadiging de oorzaak was. Een hersenbeschadiging blijkt niet de oorzaak te zijn; wel zijn bepaalde gedeelten van de hersenen bij ADHD kleiner en minder actief dan bij andere mensen.
Kinderen met ADHD zijn vaak creatief, verzinnen de meest geweldige verhalen en kunnen helemaal opgaan in een spel. Het empathisch vermogen van kinderen met ADHD is vaak goed ontwikkeld, het zijn vaak lieve en betrokken kinderen. Ze hebben vaak aandacht voor details. Drukke kinderen met ADHD zijn vaak enorm vindingrijk.
De hersenen zijn bij mensen met ADHD in bepaalde gebieden onderactief. Dit kan er toe leiden dat je je moeilijk kunt concentreren en snel afgeleid raakt. Je kunt ook impulsief gedrag vertonen. Vaak ben je lichamelijk overactief of onrustig (hyperactiviteit).
Kun je op een hersenscan zien of je ADHD of autisme hebt? Nee! In het kader van de Brain Awareness Week 2021 legt onderzoeker Dienke Bos in dit filmpje uit waarom dat zo is, en wat we wél weten over de hersenen als je ADHD of autisme hebt.
Op heldere wijze laat Cathelijne Wildervanck zien hoe je dit doet door je eigen mentale processen te beïnvloeden. Dit praktische boek, met veel oefeningen, is een aanrader voor volwassenen met ADHD of ADD, familie en vrienden om hen heen, psychiaters, psychologen en andere begeleiders.
ADD is een aandachtstekortstoornis waarbij kinderen concentratieproblemen hebben. Het lijkt erg op ADHD, alleen vertonen kinderen met ADD geen uitgesproken druk, hyperactief of impulsief gedrag. Het kost kinderen met ADD erg veel energie en moeite om zelfstandig (nieuwe) dingen te ondernemen.
Ook gaat ADHD soms samen met opstandig en zelfs antisociaal gedrag, zoals stelen, liegen en grovere criminaliteit. Financiën zijn vaker een probleem, evenals functioneren op school, studie en werk.
In tegenstelling tot andere ziektes kun je niet over ADHD heen groeien.
Net door een stimulerend middel te nemen, komen mensen met ADHD tot rust. Als je geen ADHD hebt, ga je hypergestimuleerd worden. En als die rilatine uitwerkt, gaat die persoon in een zwart gat vallen.
Doe een dutje, luister muziek, mediteer of doe iets anders dat rust geeft en ontspant. Maak daarnaast iedere week wat tijd vrij om gewoon even niets te doen en alles te laten vallen, of kies een activiteit waar je jezelf af en toe helemaal in kunt verliezen.
In het bekende psychiatrische handboek de DSM-5 wordt ADD het 'overwegend onoplettende beeld' van ADHD genoemd. “ADD wordt ook wel met een knipoog Alle Dagen Dromerig genoemd”, zegt Ehrlich. “Iemand met ADD kan moeilijk de aandacht erbij houden als iets ze niet heel erg interesseert. Ze kunnen dromerig of afwezig zijn.
Houd oogcontact. Dit helpt dat de ander niet afdwaalt. Het kan helpen om 's avonds, voor het slapen gaan, de belangrijkste zaken die op dat moment door het hoofd van degene met ADHD schieten op te schrijven. Dat geeft rust en doordoor ook een betere nachtrust.
Hoewel we bij ADHD van een neurobiologische stoornis spreken, kunnen we deze stoornis niet vaststellen aan de hand van een medische test. ADHD is een gedragsdiagnose. Dat wil zeggen dat de diagnose wordt gebaseerd op observaties en informatie van het gedrag van je kind op verschillende plaatsen (bv.
De meeste mensen gaan eerst naar de huisarts wanneer zij problemen met hun kind ervaren. De huisarts stelt vast of er aanwijzingen zijn die kunnen duiden op ADHD en verwijst indien nodig door naar de kinder- en jeugdpsychiater of kinderarts die gespecialiseerd is in ADHD. Ook een psycholoog mag een diagnoses stellen.
Het EEG van een ADHD-brein heeft een aantal kenmerken die je ook ziet op het EEG van een slapend brein. Het heeft daardoor niet goed door wat het doet. Een prikkel moet sterk zijn, anders herkent het brein hem niet. Een ADHD'er die bijvoorbeeld zit te wiebelen, doet dit niet omdat hij die beweging niet kan remmen.
Een kind met ADHD ervaart emoties sterker
Maar kinderen (en volwassenen) met ADHD ervaren emoties wel sterker dan mensen zonder ADHD. Als ze verdrietig zijn, kunnen ze zich héél verdrietig voelen. Als ze boos zijn, kunnen ze héél boos worden. En als ze blij zijn, voelen ze zich vaak héél blij.
ADHD staat voor Attention Deficit Hyperactivity Disorder. De aandoening kan zich uiten in aandachtsproblemen, hyperactiviteit en impulsiviteit. Bestaande behandelingen kunnen de symptomen van ADHD duidelijk verminderen, maar ze genezen de aandoening niet en geven op de lange termijn geen aanzienlijke verbetering.
Methylfenidaat en dexamfetamine zijn de middelen van eerste keuze in de medicamenteuze behandeling van volwassenen met ADHD (EB).
