Pas na een tijdje groeit het kikkervisje uit tot een kikker. Kikkerdril ofwel kikkereitjes, doen er een paar dagen over om uit te groeien tot kikkervisjes. Langzamerhand krijgen de kikkervisjes pootjes. Na ongeveer drie maanden zijn het niet langer visjes maar kikkers, ze moeten nu boven water komen om te ademen.
Volwassen kikkers, padden en amfibieën kruipen het land op. Maar ze blijven van vochtige plekjes houden. Een vochtige grasmat, tuinplanten die een aaneengesloten plantenbed vormen (dus geen open stukken grond ertussen) en op achteraf stukjes een hoop met bladeren. Het levert geheid amfibieën op.
Veelgestelde vragen over kikkerdril
De eieren ontwikkelen zich tot kikkervisjes die zich voeden met algen en planten. Na ongeveer drie maanden veranderen ze in volwassen kikkers.
Daar is de gangbare praktijk dat de levende kikker uitgestrekt wordt neergelegd op een snijplank. Vervolgens wordt het achterlijf afgesneden, geknipt of gescheurd. De billen en poten worden ontveld. De rest van de kikker wordt weggegooid om langzaam te sterven.
Kikkervisjes eten algen uit het water waardoor het helderder blijft. Als er geen kikkers waren zouden er veel meer muggen zijn, denk hierbij vooral aan de malariamug. Omdat kikkers water direkt via hun huid opnemen zijn ze erg gevoelig voor verontreinigd water en kunnen ze als graadmeter voor het milieu dienen.
De bruine kikker eet voornamelijk ongewervelden als insecten (kevers, sprinkhanen, spinnen, mieren), wormen, duizendpoten en (naakt)slakken. Af en toe eet hij ook kleine gewervelde dieren zoals muizen en kleinere kikkers. Volwassen kikkers hoeven maar twee tot drie keer per week te eten.
Kikkervisjes worden gegeten door o.a. watertorren, vissen, salamanders en libellen-larven. De grootste vijanden van kikkers zijn o.a. reigers, ooievaars, buizerds, ratten en egels.
Kikkerbilletjes op het menu? Het doden van kikkers voor kikkerbillen leidt tot gruwelijk dierenleed en brengt schade toe aan het ecologische systeem, zegt Wakker Dier. De dierenwelzijnsorganisatie meldt dat twee groothandels daarom hebben besloten te stoppen met verkoop van kikkerbillen.
Ze groeien echter snel; al in de eerste herfst na de metamorfose zijn ze al 3 tot 3,5 centimeter, het volgende jaar al 5 cm. De bruine kikker bereikt in de natuur een leeftijd van ongeveer 6 tot 8 jaar maar er zijn exemplaren beschreven van meer dan 10 jaar oud.
Vul het bakje voor de helft met koud leidingwater. Hoe koeler het water hoe beter (meer zuurstof). Doe daarna het dril en het waterplantje in het bakje. Na enkele dagen komen de eitjes uit.
Een vrouwtjes paart echter maar met één mannetje. De mannetjes die geen vrouwtje konden bemachtigen voor een paring, omarmen een kluwen kikkerdril als ware het een vrouwtje en verspreiden hun sperma over het legsel. Daarmee bevruchten ze eitjes die bij de eerste paring onbevrucht zijn gebleven.
Pak een klein klontje kikkerdril, vijf tot tien visjes per liter water. Gebruik naast schoon water ook water en het liefst ook waterplanten van de plek waar je de kikkerdril gevonden hebt. Richt de bak in met voorgespoeld grind op de bodem, een paar grotere stenen en/of hout.
Kikkers en padden zijn beschermde dieren, u mag ze niet bestrijden, ze mogen dus niet worden gevangen, vervoerd, verstoord of gedood. Het is wel toegestaan om ze op een vriendelijke manier uit uw tuin te weren.
Overigens, de kikkers bijten niet, het gif zit in de huid en komt vrij bij overmatige stress en is slechts dan gevaarlijk indien het in de bloedbaan van een aanvaller komt.
Kikkers kruipen voor de winterslaap weg in een kuiltje of verlaten holletje van een ander dier of op de bodem van vijvers of sloten. Ze moeten ervoor zorgen dat het een vochtige plek is, anders drogen ze uit. Ze verstijven tijdens hun winterslaap, doordat de beestjes koudbloedig zijn.
Kikkers zijn dan weer geen hoogvliegers: zij hebben weinig hersenen voor hun gewicht. Naast deze massaverhouding spelen ook andere factoren mee om intelligentie te bepalen, waaronder geheugen, ruimtelijke oriëntatie en gebruik van werktuigen.
Het water is vertrouwd, maar het heeft ook de juiste pH-waarde en habitat-instellingen. Plus … je mag kikkers eigenlijk niet meer dan een kilometer verplaatsen van waar je ze gevonden hebt. Dus als je de eieren, kikkervisjes, of zelfs volwassen kikkers verplaatst, is het onwaarschijnlijk dat ze hun weg terugvinden.
Leg enkele stapeltjes aan met stenen en hout. Je kan keien gebruiken maar een losse stapel bakstenen of dakpannen is even goed. Een oude knoestige boomstronk is ideaal. Tussen de schors en bast vinden de amfibieën niet alleen beschutting tegen de kou en predatoren maar ook voedsel zoals wormpjes en insecten.
Kikkers en padden vormen smakelijke hapjes voor nogal wat andere dieren, zoals reigers en buizerds. Jonge dieren worden in groten getale ook door allerlei kleinere vogels gegeten, zoals merels, kraaien, eksters en ijsvogels. Ook eenden slobberen heel wat kikker- en paddenlarven naar binnen.
Volwassen groene kikkers zijn generalisten en opportunisten en eten vrijwel alle ongewervelde dieren die niet te klein of niet te groot zijn. Allerlei insecten (vooral de larven daarvan), zoals vliegen, kevers, libellen, wespen en mieren, verder cicaden, springstaarten, spinnen, slakken vormen belangrijke prooidieren.
De structuur van kikkerbillen lijkt een beetje op kip maar “glaziger”, als vis. De smaak lijkt ook een beetje op kip. Best lekker en niet voor niets populair in grote delen van de wereld.
De oudste kikker stamt uit het onder Trias tijdperk en is zo'n 250 miljoen jaar oud. De eerste Amfibie voorouders van de kikkers ontstond al in het boven Devoon tijdperk.
Kikkers vermijden zonlicht en trekken zich overdag terug.
Bij overlast van kwakende kikkers gaat het bijna altijd over groene kikkers. Het zijn alleen de volwassen mannetjes,die roepen. Ze maken daarmee onderling hun aanwezigheid kenbaar en proberen vrouwtjes te lokken.
