De radioactieve stof die bij de meeste onderzoeken gebruikt wordt, is
Vanaf 12 uur na het onderzoek is de radioactieve stof praktisch volledig uit je lichaam verdwenen.
Eén van de grootste problemen van kernenergie is het kernafval dat in de kerncentrale ontstaat. Dit afval is levensgevaarlijk en raakt pas na 240.000 jaar zijn radioactiviteit kwijt. Al die tijd blijft het afval schadelijk voor mens en milieu en moet het weggeborgen worden en bewaakt blijven.
Directe effecten treden op kort nadat iemand is blootgesteld aan een hele hoge dosis radioactiviteit (vanaf 1 gray). Zo iemand kan stralingsziekte oplopen. Dit uit zich in misselijkheid, diarree en een toenemend tekort aan bloedlichaampjes. De kans op bloedingen en infectieziekten is hierdoor groter.
Het radioactieve jodium-131 dat niet wordt opgenomen, verlaat het lichaam met name via de urine. U moet thuis nog 1 week hygiënische maatregelen toepassen bij het toiletbezoek. Dit betekent: Eigen toilet gebruiken, indien mogelijk.
Korte dagopname: U blijft na inname van de capsule minimaal 2 uur op de afdeling Nucleaire Geneeskunde. U mag na 2 uur naar huis nadat u op de afdeling heeft uitgeplast. Het radioactieve jodium dat niet door de schildklier wordt opgenomen, heeft dan al voor een groot deel het lichaam via de urine verlaten.
Echt serieus wordt het rond de 4000 millisievert. Als een persoon dan niet wordt behandeld, kan hij binnen twee maanden sterven. Bij 10.000 millisievert zal iemand in een of twee weken dood zijn aan interne bloedingen. Het dubbele daarvan tast het centrale zenuwstelsel aan en leidt binnen enkele uren tot de dood.
Ioniserende straling beschadigt het DNA van cellen. In eerste instantie kan dit mutaties bij de celdeling veroorzaken en dus uiteindelijk kanker. Wanneer de dosis hoger wordt raken de DNA-strengen ook zwaarder beschadigd. De cel kan nu de celdeling niet meer voltooien en geen eiwitten meer produceren, en sterft af.
Mobiele telefoons en zendmasten veroorzaken geen straling die te vergelijken is met radioactieve straling. Het belangrijkste verschil: radioactieve straling kan het DNA beschadigen en zo de kans op kanker vergroten. De elektromagnetische velden van mobiele telefoons en zendmasten hebben die eigenschap niet.
De radioactieve stoffen radium-226 (Ra-226), lood-210 (Pb-210) en polonium-210 (Po-210) uit de uraniumreeks dragen daar het meest aan bij.
In Nederland wordt radioactief afval bovengronds opgeslagen voor een periode van ten minste 100 jaar. Dat gebeurt bij de Centrale Opslag voor Radioactief Afval (COVRA) in speciaal daarvoor ontworpen gebouwen. Na 100 jaar opslag is een deel van het afval nog radioactief.
Radioactief jodium 'bestraalt' de schildklier van binnen uit. Hierdoor wordt de groei van schildkliercellen geremd en worden (te snel werkende) schildkliercellen vernietigd. Zo kunnen uw klachten verdwijnen.
Wanneer radon wordt ingeademd, kan het de longen bereiken en het weefsel beschadigen. Radon dringt de longen binnen met de lucht die we inademen. Eens in de longen bestraalt radon en zijn vervalproducten het longweefsel, waardoor dit kan worden beschadigd en er kanker kan ontstaan.
Dit zorgt er namelijk voor dat de stof sneller wordt opgenomen. Het is wel belangrijk dat uw blaas leeg is voordat we de foto's maken. Ga daarom naar de wc om te plassen voordat we de foto's maken. U ligt tijdens het maken van de foto's op een onderzoeksbed met een gammacamera boven en/of onder u.
Tijdens het maken van de scan is het van belang dat u goed stil ligt. De scan duurt ongeveer 30 minuten. De totale duur van het onderzoek is ongeveer twee uur.
De straling wordt opgevangen met een 'gammacamera', waardoor een beeld van het skelet ontstaat. Als er grotere botactiviteit is wordt meer straling opgevangen en ontstaan er donkere plekken op de botfoto (ofwel het scintigram). Deze kunnen bijvoorbeeld wijzen op oude breuken, slijtage of uitzaaiingen.
Het laten liggen van de smartphone op het nachtkastje kan schadelijk zijn voor de gezondheid. Het uren gebruiken van smartphones voor het slapengaan kan leiden tot nachtmerries en slaapproblemen. Het gevoel van niet kunnen slapen maakt zich dagelijks meester over de gebruiker.
Het is nog nooit bewezen dat straling van mobiele telefoons schadelijk is voor de hersenen. Je mobiele telefoon mag 's nachts dus gewoon naast het bed blijven liggen.
Teveel tijd op je telefoon doorbrengen heeft allerlei gevolgen, zoals: Je spreekt minder met vrienden af. Je aandacht/focus verschuift van het dagelijkse leven naar je telefoonscherm. Je gaat minder snel nog ergens heen, eigenlijk ben je aan het vervreemden van je omgeving.
Radioactieve of beter gezegd ioniserende straling delen we in in alfa-, bèta- en gammastraling. Alfastraling is de gevaarlijkste van de drie. Alfastraling bestaat uit de kernen van heliumatomen die met 10.000 tot 20.000 km/s rondrazen.
In tegenstelling tot bijvoorbeeld licht kunnen we ioniserende straling niet zien of voelen.
Voor werknemers die tijdens het werk met ioniserende straling te maken hebben, geldt een maximale effectieve dosis van 20 millisievert (mSv) per jaar. Voor zwangere vrouwen is dat maximaal 1 mSv tijdens de zwangerschap, vanwege de risico's voor de ongeboren vrucht.
Het laten maken van één of twee, of zelfs meerdere röntgenfoto's per jaar kan geen kwaad. Röntgenstraling is alleen schadelijk als u er vaak en lang aan blootgesteld wordt.
Er zijn drie verschillende soorten 'radioactieve' straling: alfa-, bèta- en gammastraling. Alle drie kunnen ze schadelijk zijn bij lange of regelmatige blootstelling of een hoge dosis. Alfastraling bestaat uit relatief grote en zware deeltjes die vrijkomen uit een vervallend atoom.
