Ondanks zijn slechte reputatie is de meikever nochtans best een nuttig beestje. Hij dient als voedsel voor bosmuizen, vogels, egels en nachtroofvogels. Als u er bij u thuis ziet, heeft het geen nut de brandweer te bellen. Die kan niets doen aangezien het om een beschermde diersoort gaat.
De larven eten wortels van planten en kunnen een verwoestende uitwerking hebben op moestuinen en gazons. De volwassen kevers eten bladeren en kunnen als ze in grote aantallen voorkomen een boom volledig kaalvreten. De volwassen meikever heeft een voorkeur voor de eik, maar leeft ook wel van andere soorten bomen.
De twee waaiervormige antennes van de meikever vallen op door hun oranje kleur, ze bevatten vele zintuiglijke cellen. Hierdoor kan de kever geuren waarnemen en zo voedsel en een partner opsporen.
Vleermuizen zijn één van de natuurlijke vijanden van de meikever maar ook mezen, kraaien en kikkers eten de volwassen kevers. De meikevers leven echter maar enkele weken waardoor ze snel terug uit het straatbeeld verdwijnen. De engerlingen daarentegen kunnen tot vijf jaar in de grond aanwezig zijn.
Na de paring laten de vrouwtjes zich plots uit de lucht vallen. Zo vallen ze op de grond, en maken daarbij wellicht een tussenlanding op jouw hoofd, en leggen vervolgens hun eitjes op de bodem. ,,De junikever is een soort meikever die rond zonsondergang bovengronds komt.
Meikevers kunnen niet steken en bijten. De meikever vliegt enkel om voedsel of een vrouwtje te zoeken. Tijdens het vliegen maken ze een brommend geluid. Meikevers vluchten niet weg bij gevaar in tegenstelling tot andere insecten zoals de vlieg.
Wanneer de volledig ontwikkelde meikever in het voorjaar uit de aarde kruipt en wegvliegt, heeft hij het grootste deel van zijn leven er al op zitten. Hij heeft dan drie tot vier jaar ondergronds doorgebracht in het larvestadium. Het volwassen insect leeft maar vier tot zes weken.
De kever komt eind augustus – begin september uit en blijft als volwassen kever tot eind april in de grond. Het advies is nu direct te beginnen met de bestrijding van de larven met insectparasitaire nematoden (aaltjes). De aaltjes die o.a. mogelijk zijn, zijn de Heterorhabditis bacteriophora en de Steinernema feltiae .
Wil je dus voorkomen dat engerlingen in je gazon komen, plaats dan preventief sterk geurende planten en kruiden in je tuin, zoals bijvoorbeeld citroenkruid en knoflook. Engerlingen zijn niet dol op die geur, en zullen zich verplaatsen.
Bij veel insecten kruipt het mannetje op de rug van het vrouwtje bij de paring. Zo niet de meikever. Als de geslachtsdelen van de parende kevers verbonden zijn, sleept het vrouwtje het mannetje (dat op zijn rug ligt) gewoon achter zich aan. Het vrouwtje legt de eieren in de grond, circa 20 bij elkaar.
Volwassen meikevers vliegen 's avonds nadat de zon is ondergegaan rond de toppen van loofbomen. Meikevers vliegen ook als het stikdonker is rond, en komen dan op lamplicht af. Overdag verstoppen ze zich tussen bladeren.
In regel overwintert de meikever als engerling, een larve met een crèmewitte kleur en een zacht, vlezig lichaam. “Als de temperatuur zakt bij het naderen van de winter, kruipt de larve dieper de grond in om te overwinteren”, zegt Natuurpunt.
ETEN: De engerling eet wortels van planten: van grassen maar ook bomen. Natuurlijke vijanden van de larve zijn vogels zoals kraaien en spreeuwen. Ook zoogdieren zoals mollen, wilde zwijnen, dassen, vossen en egels lusten wel een hapje! Dolkwespen hebben zich gespecialiseerd in het parasiteren van engerlingen.
De meikever heeft zich net als de rozenkever een nieuwe gewoonte aangemeten: overdag vliegen. Veelvuldig zijn ze overdag gezien, al parend en etend. Hierdoor hebben vogels zoals spreeuwen, mussen en merels overdag veel meikevers kunnen vangen.
De meikevers worden 20-30 mm lang. De zijkant van hun achterlijf is zwart met witte driehoekige vlekken. De antennen, poten en vleugelschilden zijn roodbruin van kleur. Junikevers lijken sterk op de meikever, maar zijn slechts 14-18 mm lang en zijn dicht behaard.
Als u er bij u thuis ziet, heeft het geen nut de brandweer te bellen. Die kan niets doen aangezien het om een beschermde diersoort gaat. Bovendien zijn meikevers volkomen onschadelijk.
Een product tegen Engerlingen is Merit Turf van Bayer. Het is een chemisch product met imidacloprid als werkzame stof. Dankzij deze werkzame stof wordt het zenuwstelsel van de larven verdoofd en vallen langzaam alle lichaamsfuncties uit totdat de Engerling dood gaat.
Meikever bestrijden is lastig
Enerzijds omdat er geen chemische middelen beschikbaar zijn tegen dit insect, maar anderzijds ook omdat de engerlingen zich in de grond bevinden. Een goede optie is daarom het inzetten van het insectenparasitaire aaltje Heterorhabditis bacteriophora, oftewel Nemasys H.
Hoe kunt u engerlingen bestrijden? Sinds het verbod op chemische bestrijdingsmiddelen is er nog maar één oplossing: het toepassen van natuurlijke vijanden de zogenaamde aaltjes oftewel nematoden. Aaltjes zijn microscopisch kleine parasieten die via lichaamsopeningen bij engerlingen naar binnen gaan.
Men zegt dat zo'n engerling met zijn kaken venijnig hard kan bijten en dat je daarom best handschoenen draagt.
Wat kevers eten is erg afhankelijk van de keversoort. Zo heb je aaskevers, roofkevers en kevers die planten eten. Bij veel keversoorten is het zelfs zo dat de volwassen exemplaren amper iets eten. Het zijn vooral de larven die zich tegoed doen aan een specifiek product.
Emelten en engerlingen worden vaak door elkaar gehaald. Verschil is dat de emelt vooral voorkomt op zandgronden en grijs van kleur is. De engerling heeft een dik wit tot ivoorkleurig lijf met een bruinige kop en drie paar pootjes. Beiden zijn veelvraten.
Ze voeden zich met fruit, bladeren en bloemen en leggen gedurende enkele weken elke avond een aantal eieren. De eieren komen binnen vier tot zes weken uit, waarna de engerlingen zich direct beginnen te voeden met de wortels van het gazon.
Mestkevers zijn erg nuttige insecten. Zij spelen een belangrijke rol in de humusvorming en ze ruimen afval op; ze begraven bijv. uitwerpselen van allerlei zoogdieren. Doorgaans wordt er meer mest begraven dan ze opeten, waardoor ze de terugkeer van voedingsstoffen in de bodem bevorderen.
