Er zijn 2 soorten behandelbeperkingen, ook wel behandelcodes genoemd: een gedeeltelijke behandelbeperking (code B) en een volledige behandelbeperking (code C). Zijn er geen behandelbeperkingen? Dan wordt dit in ons ziekenhuis code A genoemd.
Code C = geen behandeling meer.
Als u geen behandelbeperkingen aangeeft, dan betekent dit dat er in een noodsituatie geen beperkingen zijn voor medische behandelingen door zorgverleners. Als u wel behandelbeperkingen aangeeft, dan voeren zorgverleners bepaalde medische handelingen niet bij u uit.
De arts beslist om een DNR-beleid op te starten, en dit wordt uitgedrukt via DNR-codes zodat het voor alle hulpverleners duidelijk is wat nog medisch wenselijk is. DNR-beslissingen moeten op de eerste plaats gericht zijn op het bevorderen van het welzijn van de patiënt.
DNR staat letterlijk voor 'do not reanimate' of 'niet reanimeren', maar het kan ook over andere behandelingen gaan die een patiënt niet meer zal krijgen (zie kaderstuk). Als de arts een DNR1-code vastlegt, wat betekent dat er niet meer wordt gereanimeerd, moet hij dat aan de patiënt of zijn familie meedelen.
Geen wilsverklaring
Dan vraagt de arts eerst aan de echtgenoot of partner om een beslissing te nemen. En anders aan een ouder, kind, broer of zus. Als niemand vertegenwoordiger wil of kan zijn, beslist de arts zelf.
De arts beslist dus dat er sprake is van medisch zinloos handelen en legt een behandelbeperking op (bijvoorbeeld niet reanimeren). Reanimeren gebeurt dan dus alleen als het kans van slagen heeft. Als uw arts besluit dat reanimeren bij u medisch zinloos is, zal hij/zij dit met u bespreken en in uw dossier vermelden.
Met de positieve wilsverklaring vraag je aan een arts om euthanasie uit te voeren en aldus door middel van een actieve handeling je leven te beëindigen. Het formulier is enkel van toepassing om een euthanasie te laten uitvoeren op het moment dat je het niet meer kan vragen omdat je in een onomkeerbaar coma bent.
Met een negatieve wilsverklaring kunt u bepalen wat u niet meer wilt ondergaan, wanneer u dit zelf niet meer kunt vertellen (bijv. door dementie of een coma). Het kan gaan om het weigeren van reanimatie, bestraling, kunstmatige beademing, enzovoort.
De niet-reanimeren penning is te beschouwen als een schriftelijke wilsverklaring en daarmee is de juridische status van een penning identiek aan een papieren wilsverklaring. Een penning moet voorzien zijn van een naam, geboortedatum, handtekening en foto van de drager.
Het afzien van een bepaalde behandeling noemen we een 'behandelbeperking'. U kunt zelf kiezen voor een behandelbeperking. Maar uw dokter kan dat ook. Bijvoorbeeld als de behandeling medisch niet meer zinvol is.
In principe doen we er alles aan om u goed te behandelen. Als er geen behandelbeperkingen zijn afgesproken, zullen wij u reanimeren bij een hartstilstand, wordt u overgeplaatst naar de Intensive Care (IC) wanneer u ernstig ziek wordt, enzovoort. Er kunnen redenen zijn om wél over behandelbeperkingen te spreken.
Uw behandelaar spreekt met u over de behandeldoelen en uw eigen behandelwensen. Als er behandelingen zijn waar u van af wilt zien, noemen we dit een behandelgrens. U kunt altijd zelf bepalen of u een bepaalde behandeling (niet) wilt.
Het elektronisch patiëntendossier (epd) vermeldde een 'volledig beleid' voor patiënte, dat wil zeggen: er waren geen beperkingen wat betreft behandelingen en reanimatie. Hierop werd begonnen met reanimeren en de melding werd omgezet in een reanimatiemelding.
3 In ons onderzoek waren depressieve klachten aanwezig bij slechts 3 van de patiënten wier verzoek om euthanasie of hulp bij zelfdoding werd ingewilligd, maar bij 39 van de patiënten wier verzoek was geweigerd. Een weigering houdt klaarblijkelijk vaak verband met depressieve klachten en psychiatrische problemen.
De wet stelt dat een wilsverklaring opgesteld na 2 april 2020 niet langer om de vijf jaar dient herbevestigd te worden: deze is onbeperkt geldig.
Vaak minstens enkele dagen. Soms is die tijd er niet en is de keuze voor palliatieve sedatie soms beter dan wachten op euthanasie. Als een patiënt in aanmerking komt voor palliatieve sedatie maar tevens een euthanasiewens heeft, staat dit het tegemoet komen aan de euthanasiewens niet in de weg.
Soms kunnen patiënten ernstig psychisch lijden. Bijvoorbeeld door een psychiatrische aandoening. Zij kunnen aan een arts om euthanasie vragen. Euthanasie is dus niet alleen mogelijk voor patiënten die niet lang meer zullen leven.
Euthanasie kan alleen als de patiënt er zelf om vraagt. Familie of vrienden van de patiënt kunnen er niet om vragen. Dat is bij kinderen anders. Is een kind tussen de 12 en 16 jaar, dan moeten de ouders of voogd ook toestemming geven.
De arts van de patiënt moet ten minste 1 onafhankelijke arts raadplegen. Deze arts heet een consulent. De consulent moet de patiënt zien. En beoordelen of de arts zich heeft gehouden aan de zorgvuldigheidseisen.
Begin met de reanimatie: de borstcompressies
Haak je handen in elkaar en zet ze midden op de borstkas. Strek je ellebogen en breng je schouders recht boven je handen. Druk het borstbeen loodrecht 5 tot 6 centimeter in. Geef 30 borstcompressies in een tempo van 100 tot 120 keer per minuut.
Een arts is niet verplicht te reanimeren als deze oordeelt dat reanimatie een medisch zinloze handeling is.
Je bent in deze rol dus niet wettelijk verplicht om te stoppen of om door te gaan met reanimeren. Ook ben je niet strafbaar als je geen hulp biedt of deze inroept als iemand duidelijk zichtbaar een geldige niet-reanimeren penning draagt.
Geen standaard labonderzoek meer: deze handelingen kan huisarts 'beter niet doen' Geen antibiotica meer bij een vervelende hoest, röntgenfoto bij een pijnlijke knie of laboratoriumonderzoek bij kinderen met buikpijn: niet ingrijpen is soms beter dan wel ingrijpen, zeggen huisartsen.
Toestemming weigeren voor een onderzoek of behandeling
In de wet staat dat behandeling normaal gesproken alleen is toegestaan met toestemming van de patiënt. Uiteindelijk beslist de patiënt dus zelf of hij/zij wel of niet behandeld wilt worden. De hulpverlener is verplicht om deze beslissing te respecteren.
