"Je hart krijgt een opdonder bij hevige emoties." Van een dramatische gebeurtenis breekt je hart natuurlijk niet letterlijk in tweeën, maar het kan wel degelijk van slag zijn. Hevige emoties veroorzaken soms een ontsteking aan het hart, waardoor je je heel beroerd kunt voelen.
Je hartspieren kunnen tijdelijk verzwakken of zelfs verlammen door acute stress of heftige emoties, zoals rouw na het verlies van een dierbare. De klachten lijken op de symptomen van een hartaanval, zoals hevig zweten, druk op of pijn in de borst, benauwdheid, duizeligheid en misselijkheid.
Intens verdriet kan extreme stress veroorzaken, met een sterk verhoogde hartslag en bloeddruk als gevolg. Bij sommige mensen – het komt maar weinig voor – kan het hart die extreme reactie niet aan. Zij vallen letterlijk dood neer. Dat noemen we het broken heart syndrome.
Jazeker. Wetenschappers van de universiteit van Harvard hebben becijferd dat nabestaanden het eerste etmaal na het overlijden van een geliefde twintigmaal meer kans op een hartaanval hebben. De daaropvolgende dagen zakt die kans, maar blijft ze nog steeds verhoogd: nog ongeveer achtmaal zo groot als normaal.
Soms hebben mensen zoveel liefdesverdriet dat ze spreken over een gebroken hart. Vaak wordt dit figuurlijk bedoeld, maar het is mogelijk om je hart echt te breken. De medische naam hiervoor is Takotsubo Cardiomyopathie. Dit syndroom kan veroorzaakt worden door acute emotionele stress, bijvoorbeeld een relatiebreuk.
Als u zich echter vaak verdrietig en somber voelt, en de klachten langer dan twee weken voortduren, kunt u te maken hebben met een depressie. Het is belangrijk de depressieve klachten tijdig te herkennen. Zodra u weet wat er aan de hand is, kunt u er zelf iets tegen ondernemen of u kunt hulp zoeken.
Liefdesverdriet is soms zelfs gevaarlijk. In je brein kan liefdesverdriet namelijk dezelfde gevoelens en klachten opwekken als bij griep, depressie of zelfs een cocaïneverslaving. Dat betekent dat je van liefdesverdriet soms echt ziek wordt, en dat wil je natuurlijk niet.
De emotie Vreugde
Dit kan zowel met hele vreugdevolle zaken te maken hebben als met hele verdrietige. Het zijn gebeurtenissen die een sterke invloed op je emoties hebben en die je wel móet uiten. Zo horen overmatige vreugde en diep verdriet bij het (Chinese) orgaan Hart.
Uit onderzoek van Heartmath is gebleken dat emoties de grootste invloed hebben op de variatie in je hartritme. Emotionele stress (zoals boosheid, frustratie en onrust) zorgen voor hartritme patronen die grillig en chaotisch zijn. Dit wordt een “incoherent” hartritme patroon genoemd.
Wat niet gevoeld en geuit wordt, zet zich vast in het lichaam, in onze cellen en vormt een blokkade, een pantser zowel lichamelijk als emotioneel. Dit kan lichamelijke klachten in de vorm van verkrampingen geven, verstarde en hoekige bewegingen en houdingen,een moe gevoel omdat de energie niet meer kan stromen.
Tijdens een angst- of paniekaanval zijn de lichamelijke klachten die het meest voorkomen: Hartkloppingen. Pijn of een beklemd gevoel op de borst (sommige mensen denken dat ze een hartaanval krijgen)
Je hebt geen plezier meer in je leven, niets is nog leuk en je hebt nergens energie voor. Je komt slecht in slaap, of je kan juist moeilijk uit je bed. Je bent het liefst alleen. Sommige jongeren gaan drank of drugs gebruiken als ze zich somber voelen.
van schrijver Oscar van den Boogaard: 'Je ouders verliezen is tragisch, je geliefde verliezen ondraaglijk, je kind verliezen het ergste wat er is. ' Toen Simon 23 was trof hij zijn jongere broer, 20 jaar oud, dood in bed aan – overleden na een epileptische aanval.
Onderzoek naar verband tussen rouw en symptomen
Het is inmiddels een gegeven dat emoties niet alleen effect hebben op je gedachten en op hoe je je voelt, maar ook op je lichaam. We blozen als we ons ergens voor schamen, we krijgen buikpijn van stress en een versnelde ademhaling van angst.
Meestal wordt rouw langzaam minder. Hoe lang het duurt is voor iedereen anders, maar na een jaar voelen de meeste mensen zich beter. Soms gaat de rouw niet vanzelf over. Het is dan na een jaar nog (bijna) net zo erg als in het begin.
Verminder je werkdruk, haast je minder, drink minder koffie en cola en neem meer tijd voor rust en ontspanning. Leer je hartritme controleren met behulp van biofeedback.
Hoe doe je dat? Activiteiten die je hart sterker maken, zijn aerobe trainingen. Daarbij moet je denken aan fietsen, hardlopen, wandelen, zwemmen, roeien, aerobics – dat soort sporten. Experts adviseren om drie tot vijf keer per week zo'n aerobe training te doen.
Verdriet heeft vaak een hele concrete oorsprong en is vaak een reactie. Veelvoorkomende oorzaken zijn: Heftige gebeurtenissen zoals het verlies van een partner of gezinslid, relatieproblemen, problemen met werk of geldproblemen. Een negatief zelfbeeld kan ook leiden tot verdriet.
Het zorgt er voor dat we negatieve situaties goed onthouden, zodat we ze in de toekomst kunnen voorkomen. Zo behoedt het ons voor gevaar. Verdriet is dus niet alleen maar negatief. Het is bovendien niet gevaarlijk.
Maar mannen blijken nog veel langer last te hebben van pijn na een relatiebreuk dan vrouwen. Dat trauma kan soms jaren aanslepen en zelfs decennia later nog de kop opsteken, blijkt uit onderzoek. Dat is zelfs het geval als ze zelf de relatie beëindigen en ze daar achteraf wat spijt over hebben.
Het maakt dat ons werkgeheugen minder kan opslaan dan normaal als we in de rouw zijn, en als wel, dan kost dat meer energie. 'Daardoor hoor je ook vaak dat mensen langere tijd hevig vermoeid zijn na het verlies van een dierbare.
Chronische rouw
Je kind vier wordt, maar niet naar de gewone basisschool kan. Of op een bruiloft, wanneer je je bedenkt dat jouw kind misschien wel nooit gaat trouwen. Daarom wordt het ook wel chronische rouw genoemd.
