Een fascinerende vraag, en het antwoord is minstens zo fascinerend: de oerknal vond overal plaats. Er is geen specifieke plek aan te wijzen voor de big bang, want dan zou je ervan uitgaan dat de oerknal in het universum plaatsvond. Dat is niet correct, het uitdijen van het universum zelf ís de oerknal.
De oerknal of big bang is de populaire benaming van de kosmologische theorie die op basis van de algemene relativiteitstheorie aannemelijk maakt dat 13,8 miljard jaar geleden het heelal ontstond uit een enorm heet punt (ca. 1028 K), met een bijna oneindig grote dichtheid, ofwel een singulariteit.
De aarde bevindt zich dicht bij het centrum van het zonnestelsel, op ongeveer 150 miljoen kilometer, ofwel 8 lichtminuten van een gele dwerg, die bekendstaat als de zon. De aarde draait rond deze gele dwerg met een gemiddelde snelheid van 30 km/s.
Ongeveer drie jaar na de oerknal was de radius van het waarneembare universum 100.000 lichtjaar. Dat is de diameter van ons Melkwegstelsel. Toen het heelal een seconde oud was, had het universum een radius van tien lichtjaar.
Na 300 000 jaar was het heelal afgekoeld tot ongeveer 3000 graden.
Heetste object
De absolute recordhouders in het heelal op het gebied van extreme hitte zijn zonder twijfel de gammaflitsen: flitsen van hoogenergetische straling die ontstaan bij de geboorte van zwarte gaten en de botsing tussen neutronensterren.
Zo koud is het echter nergens in het heelal. Zelfs in de lege ruimte is het 2,73°C boven het absolute nulpunt, door kosmische achtergrondstraling uit de tijd van de oerknal.
De mate waarin het heelal uitdijt, noemt men de Hubble-constante, en die bedraagt volgens de nieuwe berekeningen 73,2 km per seconde per megaparsec (3,26 miljoen lichtjaar). Dat is sneller dan het aanvankelijk berekende tempo, afgeleid van metingen van het universum kort na de Oerknal.
Het is heel aannemelijk dat er meerdere – misschien wel ontelbaar veel – heelallen bestaan. Deze heelallen maken dan weer deel uit van een groter geheel. Dit noemen onderzoekers het multiversum.
Na de oerknal was er heel even een plasma. Alles zit dan heel dicht op elkaar, er is nog niet veel structuur. Maar binnen een miljoenste deel van een seconde kwamen er nieuwe structuren: er ontstonden protonen en neutronen. Na een een seconde begonnen protonen en neutronen aan elkaar te klonteren.
Proxima Centauri is ongeveer 38 000 000 000 000 km (achtendertig miljoen miljoen kilometer) hier vandaan. Dat is zo ver weg, dat wanneer een ruimtevaartuig naar deze ster zou reizen, het ongeveer 75 000 jaar duurt om er te komen.
Nee, het heelal is onbegrensd en waarschijnlijk zelfs oneindig uitgestrekt. Langer antwoord: De nieuwste sterrenkundige waarnemingen doen vermoeden dat het heelal oneindig uitgestrekt is. Dat betekent dat het zeker geen rand heeft.
De 'kosmische ruimte' begint ongeveer 100 km boven de Aarde, waar de lucht rond onze planeet ophoudt. Omdat het zonlicht er niet wordt verspreid tot een blauwe hemel, ziet de ruimte eruit als een zwarte deken bezaaid met sterren. De ruimte wordt gewoonlijk gezien als helemaal leeg.
De Big Bang-theorie danken we in haar oorspronkelijke gedaante aan de Belgische geestelijke en professor Georges Lemaître (1927). Uit de vaststelling dat het heelal uitdijt, stelde hij dat het ooit veel kleiner geweest moet zijn, met een veel hogere dichtheid.
Men heeft het over naar ruwe schatting 10100 tot 10500 mogelijke universa die samen een landschap van mogelijke universa vormen. Ons eigen universum neemt slechts één vallei in temidden van dit schier oneindige berglandschap van mogelijke universa. Alle universa die gerealiseerd zijn, vormen samen een multiversum.
Wat is het centrum van het universum? - Quora. Net als het oppervlak van de 3 dimensionale aarde geen centrum heeft. Heeft het (uitdijende) heelal dit zeer waarschijnlijk ook niet.
Het zichtbare universum heeft een doorsnee van 90 miljard lichtjaar. U vraagt zich vast af hoe dit mogelijk is, want als licht een snelheid heeft van 300.000 kilometer per seconde, dan hoort het heelal een doorsnee van 28 miljard lichtjaar te hebben.
Kort antwoord: 13,82 miljard jaar.
Iedereen op Aarde is een reiziger door de ruimte. Ten eerste zoeft de Aarde rond de Zon met een snelheid van 30 km per seconde, 45 keer zo snel als de Concorde. Het duurt 365 dagen (een jaar) voordat de Aarde een keer volledig om de Zon is gedraaid.
Hoe het heelal verder zal evolueren hangt af van het feit of de gemiddelde dichtheid van materie boven of onder de drempelwaarde van circa 3 waterstofatomen per kubieke meter ligt. In een heelal met een gemiddelde dichtheid die hoger is dan de drempelwaarde zal de gravitatie uiteindelijk de bovenhand krijgen.
Op 26 januari 1942 kwam het kwik in De Bilt niet hoger dan min 11,2 graden en de nacht die volgde koelde het af tot min 24,8 graden, de laagste standen ooit op het hoofdstation van het KNMI gemeten. Op 27 januari 1942 registreerde Winterswijk min 27,4 graden, de laagste temperatuur van de eeuw in ons land.
We weten heel weinig over Pluto. Het oppervlak is heel erg koud, wel 230 graden onder nul. Alles is er dan ook bevroren.
Het hangt ervan af over welk deel van de zon we het hebben. Het oppervlak van de zon heeft een temperatuur van circa 5500 °C, wat misschien niet zo heet is als je denkt. Zo smelt ijzer bij 1500 °C, en kan een lasvlam 10.000 °C heet worden.
Astronomen hebben met behulp van de Alma-telescoop nieuw licht geworpen op de koudste plek in het heelal, oftewel de Boemerangnevel. Deze nevel is met een temperatuur van één graad Kelvin (-272,15 graden Celsius) het koudst bekende object in het universum.
