Pijn onder de voet in de buurt van de hak tijdens het staan, lopen en sporten kan wijzen op klachten van de peesplaat onder de voet. Dit wordt ook wel een fasciitis plantaris genoemd. Fasciitis plantaris is een blessure door overbelasting van het bindweefsel van de voetzool.
Pijn in de voet kan vele oorzaken hebben. Het is belangrijk dat u een afspraak maakt bij de fysiotherapeut zodat deze de onderliggende aandoening en oorzaak kan diagnosticeren. Bepaalde aandoeningen zoals een hielspoor of peesplaatontsteking van de Fascia Plantaris hebben een bepaald klachtenpatroon.
De symptomen van artrose in de voet kunnen bijvoorbeeld zijn: pijn en stijfheid in de voet, zwellingen in de voet, botvergroeiingen en moeite hebben met bewegen. Artrose in de voet kan in ieder gewricht van de voet ontstaan, maar komt vaak voor in de enkel, de grote teen en de gewrichten rond het middenvoetsbeentje.
Symptomen van een ontsteking zijn pijn, zwelling, vocht en roodheid. Bij een peesontsteking merk je met name de pijn, op echobeelden kan er ook zwelling vastgesteld worden. Veel mensen omschrijven de pijn als een stekende of zeurende pijn rondom de binnen- of buitenkant van de enkel.
Een doof gevoel of tintelingen. Scherpe, stekende pijn in de voet. Een branderig gevoel in de voet. Overgevoeligheid: aanrakingen die normaal gesproken geen pijn doen, doen nu wel pijn.
Bij zenuwpijn voelt u een tintelende, prikkelende, branderige pijn. U kunt heftige pijnscheuten hebben. Mensen beschrijven dit ook wel als 'elektrische' of 'schietende' pijn. De pijn blijft vaak lang: weken of maanden.
Pijn onder je voet door overbelasting: fasciitis plantaris
Hardlopers ervaren het als een vervelende hielpijn, zegt Conenello. In veel gevallen gaat het om een stekende pijn onder de hak van je voet, alsof je in een spijker hebt getrapt. Vaak is het in de ochtend, meteen na het opstaan al duidelijk voelbaar.
Pijn aan de hiel wordt meestal veroorzaakt door een irritatie van de pezen tussen de hiel en de bal van de voet. We noemen dit fasciitis plantaris. Dit is meestal een gevolg van overbelasting (overgewicht, hardlopen, wandelen, lang rechtstaan…). Pijn aan de hiel wordt vaak 'hielspoor' genoemd.
Een besmetting met het SARS-CoV-2 virus kan naast longklachten ook leiden tot huidafwijkingen. Met name bij jonge mensen kan na milde COVID-19 symptomen een huidafwijking optreden die lijkt op wintertenen. Deze 'COVID-tenen' verdwijnen doorgaans weer spontaan.
stijfheid, vooral na periode van bewegingloosheid, zoals 's morgens (startpijn) krakend geluid/gevoel. bewegingsbeperking. standsverandering.
Klachten zijn pijn en stijfheid in het gewricht, vooral bij het opstaan. Artrose ontstaat meestal in de heup, knie of duim. Bewegen helpt tegen de pijn. Pijnstillers kunnen klachten verminderen.
De eerste tekenen van reuma voelt u vaak in de handen of voeten. Vermoeidheid, stijfheid, zwellingen en branderige voeten zijn bekende symptomen. Met name uw middenvoet, voorvoet en tenen kunnen stijf aanvoelen en pijnlijk zijn bij het lopen.
Trombose geeft zwelling in en rondom de enkel en de voet, waarbij het been zwaar aanvoelt. Slagaders hebben een hogere bloeddoorstroming dan anders, waardoor bloedstolling minder voorkomt in slagaders. Wanneer de trombus loslaat van de wand van het bloedvat, wordt deze meegenomen in de bloedcirculatie.
De voetpijn trekt doorgaans binnen een aantal dagen weer weg. In dat soort gevallen hoeft u niet naar de huisarts. Wanneer de voetpijn echter alsmaar erger wordt of zo nu en dan heel heftig van aard is, dient u een afspraak bij de huisarts te maken.
Het sinus tarsi syndroom is een irritatie van zenuwen in een specifieke holte (tunnel) in de enkel. Deze tunnel wordt de sinus tarsi genoemd en bevindt zich aan de buitenzijde van het enkelgewricht, ter hoogte van de knobbel en loopt tussen de gewrichtsvlakken van de enkel.
Om de pijn dragelijker te maken kun je gebruik maken van pijnstillers en ontstekingsremmers. Indien je pijnstillers wilt gebruik dan adviseren bij om te starten met paracetamol. Dit is de meest onschuldige pijnstiller. Indien dit niet genoeg klachten verlicht dan kun je ibuprofen nemen.
Kan hielspoor vanzelf over gaan? Ja, dat kan. Soms gaat het vanzelf over na een paar weken of maanden. Wel helpt het om in ieder geval rustig aan te doen met sporten of wandelen en goede schoenen te dragen.
Voldoende rust nemen: Rust is erg belangrijk bij hielspoor, op deze manier kan het natuurlijke proces de pees herstellen. Zorg er wel voor dat rust afgewisseld wordt met beweging. Op deze manier wordt de doorbloeding gestimuleerd wat bijdraagt aan herstel.
Bij een doorgezakte voet is de voetboog zodanig laag, dat de voetboog gedeeltelijk of in zijn geheel op de grond rust. Een doorgezakte voet hoeft geen pijnklachten te veroorzaken, maar dat is wel mogelijk. Zo kan vermoeidheid in de voeten en pijn in de knieën en heupen voorkomen in combinatie met een doorgezakte voet.
De hersteltijd van een overbelastingsletsel is afhankelijk van de zorgvuldigheid waarmee je aanpassingen in je trainingen en specifieke oefeningen doorvoert. In de minder ernstige beginnende gevallen moeten de klachten, na het nemen van de juiste maatregelen, binnen 3 weken duidelijk zijn verminderd of zijn verdwenen.
Behandeling van een beknelde zenuw
U kunt het herstel helpen door wat wijdere schoenen te dragen. Als de zenuw al langer klem zit en u ook pijn heeft als u gewoon zit of ligt, dan gaat het waarschijnlijk niet vanzelf over. Onze orthopeden kunnen u dan helpen. We helpen u de juiste schoenen te kiezen.
Op een MRI scan zijn de zenuwen niet te zien; een hernieuwde MRI scan had de ligging van de zenuwen niet in kaart gebracht.
Pijnklachten zijn principieel niet zichtbaar. Met Röntgen, echo, MRI of andere beeldgevende onderzoeken maken we mogelijke oorzaken voor de pijnklachten, zoals een tumor, rughernia of een CVA, zichtbaar. Maar deze zichtbare veranderingen zijn niet bewijzend voor de pijnklachten.
In sommige gevallen raakt een zenuw, die na verwonding is gehecht, na enkele weken bekneld door llittekenweefsel dat in de wond ontstaat. Er ontstaan dan klachten van tintelingen en pijn. Meestal verdwijnen de klachten weer vanzelf als het littekenweefsel na 3 maanden zachter wordt.
