De grootste concentratie van Marokkanen buiten Marokko is te vinden in Frankrijk, met meer dan 1 miljoen personen. Er zijn ook grote Marokkaanse gemeenschappen in Spanje, Nederland, België, Duitsland en Italië.
Frankrijk heeft de grootste Marokkaanse gemeenschap in het buitenland met 1,25 miljoen mensen. Daarna volgt Spanje met 880.000 Marokkanen waarvan 220.000 de Spaanse nationaliteit kregen. België is derde met 700.000 Marokkanen, waarvan 460.000 de dubbele nationaliteit hebben.
De op twee na grootste groep waren Marokkanen (1,9 miljoen mensen ofwel 5,7 % van alle buitenlanders).
Marokko's twee officiële talen zijn Arabisch en Amazigh, maar vrijwel alle Marokkanen spreken en begrijpen Frans.
Marokko is een emigratieland bij uitstek. Op een bevolking van 30 miljoen mensen leven thans ruim meer dan twee miljoen Marokkanen in Europa.
Omdat België geen etnische statistieken verzamelt is het exact aantal Marokkanen in België niet bekend. Schattingen lopen uiteen van 250.000 tot 450.000.
De Marokkaanse gemeenschap in Spanje is groot. Er leven zo'n 870.000 Marokkanen in Spanje, meer dan het aantal Marokkanen in België en Nederland samen. Een groot aantal is in Spanje geboren.
Marokko was van 1912 tot 1956 een protectoraat van Frankrijk. Dat zet de politieke verhoudingen tussen de twee landen soms op scherp, ook nu nog. Maar in tegenstelling tot in Algerije kwam de onafhankelijkheid van Marokko er zonder grootschalig bloedvergieten.
Van de 910 duizend in Nederland geboren inwoners met twee in het buitenland geboren ouders, heeft veruit het grootste deel een Buiten-Europese herkomst. Een vijfde (189 duizend) heeft een Marokkaanse herkomst, een iets kleiner aantal (165 duizend) een Turkse.
Intussen is het Frans altijd belangrijk gebleven. Ruwweg een derde van de Marokkanen spreekt Frans. Het is de taal van de stedelijke elite, de zakenwereld en het toerisme.
Het grootste deel van de moslimbevolking is afkomstig uit de voormalige Portugese overzeese provincies Guinee-Bissau en Mozambique, waarvan de meeste hun oorsprong hebben in Zuid-Azië. Verder is er een kleine groepje Noord-Afrikanen waaronder ongeveer 4000 Marokkanen.
Zo'n 1 miljoen Israeli's hebben een Marokkaanse achtergrond, meer dan 10% van de gehele Israelische bevolking. Voor eeuwen had Marokko een van de grootste en meest welvarende Joodse gemeenschappen ter wereld.
Op 3,6 miljoen buitenlanders in Italië, zijn 506.369 Marokkaan. Daarna volgen Albanezen met 491.495 onderdanen, Chinezen met 227.570, Oekraïners met 223.782 en Filipijnen met 252.382. Deze cijfers komen van het Italiaanse Instituut voor de Statistiek.
Frankrijk blijft met 1,3 miljoen mensen het land met de grootste Marokkaanse gemeenschap in Europa. Volgens de organisatie leven 3.736.141 Marokkanen in het buitenland. Daarvan woont 37% in Frankrijk, 23% in Spanje, 16% in Italië en 10% in België. Slechts 9% van de wereld-Marokkanen wonen buiten Europa.
De Marokkanen wonen vooral in Utrecht en Amsterdam, waar ze in beide gevallen 8,7 procent van de bevolking uitmaken. Binnen de grote steden wonen allochtonen geconcentreerd in een aantal wijken en buurten, en die concentratie is de afgelopen jaren toegenomen.
De berbers, die zich Amazigh (betekent 'vrije man') noemen, zijn de oorspronkelijke bewoners van Marokko. De Marokkaanse Arabieren stammen af van de Arabische veroveraars die in de zevende eeuw voor het eerst Marokko binnenkwamen en van de Arabische moslims die in de vijftiende eeuw uit Spanje werden verdreven.
De Limburgers van Turkse afkomst zijn - volgens die schattingen - met 30.000, van wie er dus 7.025 Belg zijn. Van Marokkaanse afkomst zijn er 7.000, van wie er 2.707 nog hun oorspronkelijke nationaliteit hebben.
In 2022 waren er in totaal 429.978 Nederlanders met een migratieachtergrond met als herkomstland Turkije.
Frans-Marokko of het Franse protectoraat over Marokko (Frans: Protectorat français au Maroc; Arabisch: الحماية الفرنسية في المغرب , alhimayat alfaransiat fi almaghrib) was een protectoraat van Frankrijk in Marokko. Het bestond van 1912 tot 1956.
Al 80.000 jaar voor Christus leefden er mensen in Marokko, of Mauretania, zoals het vroeger heette. De Romeinen waren een van de eerste volkeren die het gebied veroverden. Zij werden verdreven door de Arabieren die rond 700 er de islam kwamen verkondigen.
De invloed van de Franse cultuur is te verklaren vanuit de koloniale achtergrond van Marokko: het land is vierenveertig jaar lang een Frans protectoraat geweest. De Fransen kozen in 1912 Rabat als hoofdstad, en veranderden het in de meest 'verfranste' stad van Marokko, een land dat gekenmerkt is door meertaligheid.
In de Marokkaanse selectie zitten vier spelers die in Nederland zijn geboren en opgegroeid. Naast Hakim Ziyech (Chelsea) zijn dat Noussair Mazraoui (Bayern München), Sofyan Amrabat (Fiorentina) en Zakaria Aboukhlal (Toulouse).
Analysebureau Opta heeft op basis van statistieken becijferd dat Marokko slechts 14.7 procent kans heeft om in de reguliere speeltijd te winnen van Spanje. Een overwinning van Spanje is volgens de statistici met 61.3 procent een stuk waarschijnlijker.
Gevraagd naar de redenen hiervoor beginnen ze vaak over een gebrek aan respect en gelijke kansen. Van de 26 spelers van het Marokkaanse elftal is meer dan de helft niet in Marokko geboren. Geen enkele andere ploeg op het toernooi in Qatar heeft meer spelers die uit het buitenland komen.
