Zenuwletsel is te herkennen aan een verminderd gevoel of het minder goed kunnen bewegen van de hand. Bij uitval van een zenuw moet binnen 72 uur worden geopereerd. Hier leest u er meer over.
Bij zenuwpijn voelt u een tintelende, prikkelende, branderige pijn. U kunt heftige pijnscheuten hebben. Mensen beschrijven dit ook wel als 'elektrische' of 'schietende' pijn. De pijn blijft vaak lang: weken of maanden.
Wanneer een zenuw geheel of gedeeltelijk is doorgesneden bij een verwonding moet dit worden behandeld door de plastisch chirurg. Deze arts kan beoordelen of het mogelijk is om de zenuw te herstellen. Een scherpe doorsnijding van de zenuw is vaak goed te herstellen in tegenstelling tot een minder scherpe verwondingen.
Het herstel van de zenuw kan echter nog weken, maanden en zelfs wel meer dan een jaar duren. De duur van het herstel is afhankelijk van de afstand van het letsel tot de spier of huid die de zenuw verzorgt. De groei van een zenuw bedraagt ongeveer 1 mm per dag.
Zenuwletsel veroorzaakt veelal uitval van de functie die deze zenuw aanstuurt, als ook gevoelsverlies en pijn. Afhankelijk van de locatie van het letsel kunnen arm- of beenfuncties uitvallen.
Op een MRI scan zijn de zenuwen niet te zien; een hernieuwde MRI scan had de ligging van de zenuwen niet in kaart gebracht.
Zenuwpijn is tintelende, prikkelende, branderige pijn. De zenuw kan ontstoken zijn, zit klem of is beschadigd. De pijn blijft vaak weken tot maanden. Bij zenuwpijn helpen pijnstillers vaak minder goed.
Soms kiest de neuroloog ervoor om de zenuw te (laten) blokkeren door een injectie met een verdovingsmiddel in combinatie met een ontstekingsremmer vlakbij de zenuw. Langdurige zenuwpijn wordt tegenwoordig ook behandeld met elektrische zenuw- of ruggenmergstimulatie.
Vitamines B en D lijken in belangrijke mate zowel het regeneratieproces van zenuwbanen, alsook het functioneel herstel van het eindorgaan te versterken. Vitamines C en E vertonen een belangrijk antinociceptief effect.
Voorbeelden zijn carbamazepine, gabapentine, lamotrigine en oxcarbazepine. Pregabaline vermindert de prikkelbaarheid van de zenuwen. Hierdoor versturen de geïrriteerde en beschadigde zenuwen minder prikkels naar de hersenen, zodat pijnklachten verminderen.
Bij een lichte ontsteking van de zenuw kan deze zich soms herstellen en hoeft er geen wortelkanaalbehandeling gedaan te worden. Soms kan de zenuw ook ontstoken zijn geraakt of zelfs afsterven zonder tand/kiespijn veroorzaakt te hebben, in deze gevallen zal ook een wortelkanaalbehandeling moeten worden uitgevoerd.
Enkele voorbeelden van lichamelijke klachten (pijnklachten door stress) die als gevolg van stress kunnen optreden: Neuropatische pijn; Pijn in het middenrif of de longen.
Andere zenuwen die normaal geen pijnprikkels afgeven, kunnen dan ook overgevoelig worden. Door een kleine prikkel kan de pijn flink verergeren. Denk bijvoorbeeld aan het zachtjes aanraken van de huid. Soms wordt de plek ook zonder aanraken veel gevoeliger.
Zenuwletsel ontstaat meestal door een scherpe verwonding door bijvoorbeeld glas of een mes. Soms wordt een zenuw ook beschadigd door scheur- of bijwonden.
Het menselijk lichaam heeft naar schatting 100 miljard zenuwcellen. Verreweg het grootste deel daarvan bevindt zich in het centraal zenuwstelsel (hersenen en ruggenmerg).
Avocado's, vijgen, maar ook pruimen, cashewnoten en amandelen zitten vol met magnesium. En dat is precies het mineraal dat je nodig hebt in tijden van stress. Magnesium helpt je spieren en zenuwen ontspannen in gespannen situaties.
Magnesium beïnvloedt ook je zenuwuiteinden en kan daardoor een belangrijke rol spelen bij zenuwpijn. Een onderzoek uit 2002 toonde aan dat magnesium pijn bij gordelroos kan verlichten.
Limiteer of vermijd ook de inname van fastfood en suiker.
Kies voor water in plaats van frisdrank, en kies voor gezonde snacks zoals een stuk fruit, groente, of magere yoghurt. Probeer meer thuis te koken en minder af te halen. Thuis koken kan net zo snel en gemakkelijk zijn als eten afhalen.
Zenuwbeschadiging geneest vrijwel nooit vanzelf. Het is belangrijk dat je neuropathische pijn op tijd behandelt, dit vergroot de kans op goed resultaat. Je kunt neuropathische pijn op verschillende manieren behandelen, bijvoorbeeld met medicijnen en neuromodulatie.
Zenuwschade kan ontstaan door de operatie zelf, de regionale anesthesie, het gebruik van de bloedleegteband of door een combinatie van deze factoren. In ongeveer 3 procent van de gevallen leidt toepassing van regionale anesthesie tot enige vorm van zenuwbeschadiging.
De reden hiervoor is dat wanneer je in bed ligt het bloed naar je hoofd stroomt. Dit extra bloed in je kaakgebied kan de druk en pijn verhogen, waardoor je de kiespijn nóg meer voelt. Bovendien is er 's nachts een stuk minder afleiding, waardoor je je gaat focussen op de pijn die je voelt.
Als u neuropathie denkt te hebben, zal om tot een goede diagnose te komen, de neuroloog met u de hele ziektegeschiedenis doornemen. Hij wil uw symptomen weten, en wanneer deze optraden. Ook zal hij daarna een lichamelijk en neurologisch onderzoek verrichten.
Neuropatische pijn is een vorm van zenuwpijn die ontstaat door een beschadiging van een zenuw. De zenuwpijn komt alleen voor aan één kant van het lichaam. Neuropatische pijn is een chronische vorm van zenuwpijn.
