Na een week is er meestal een combinatie van keelontsteking, koorts en gezwollen, pijnlijke lymfeklieren. De keelontsteking en lymfekliervergroting kunnen 2 tot 3 weken aanhouden, de vermoeidheid 2 tot 3 maanden.
Hoelang je klachten hebt, is niet te voorspellen. Meestal blijft het bij een keelontsteking die binnen een paar weken over is. Heel soms kan er weken tot maanden moeheid blijven. Als eenmaal is aangetoond dat je Pfeiffer hebt, is verdere controle niet nodig.
De keelontsteking duurt gewoonlijk 2 weken. De klierzwelling verdwijnt meestal na 3 weken. De koorts kan tot 6 weken na het ontstaan van de klachten aanhouden. De vermoeidheid kan tot maanden na het verdwijnen van de andere ziekteverschijnselen aanslepen.
Iemand die ziekte van Pfeiffer heeft, kan anderen besmetten door knuffelen en zoenen. Ook door het samen gebruiken van bekers, glazen en bestek kan iemand besmet raken. Iemand kan het virus aan anderen doorgeven vanaf 1 week nadat hij besmet is tot wel 18 maanden daarna.
Er bestaan geen medicijnen tegen de ziekte van Pfeiffer. Omdat de ziekte door een virus wordt veroorzaakt, hebben antibiotica geen zin. Een keelontsteking kan veel pijn doen. Zorg dan voor goede pijnstilling.
Keelpijn gaat meestal vanzelf over binnen 10 dagen. Een verkoudheidsvirus is vaak de oorzaak. Regelmatig koud water drinken of op een snoepje zuigen, kan helpen tegen de pijn. Neem bij heftige pijn paracetamol.
Besmettelijke periode: Gedurende de ziekteperiode tot soms 18 maanden na actieve infectie. Symptomen: Meestal geen. Algemene malaise, moeheid, koorts, faryngitis met matig tot sterk vergrote tonsillen en lymfadenopathie.
De ziekte van Pfeiffer veroorzaakt vooral bij jongeren een zware langdurige vermoeidheid. Bij de minste inspanning ben je al hevig vermoeid. Het lijkt veel op griep doordat je last hebt van koorts, keelpijn, hoofdpijn, lusteloosheid en algehele malaise.
Keelpijn gaat meestal vanzelf over binnen 10 dagen. Een verkoudheidsvirus is vaak de oorzaak. Regelmatig koud water drinken of op een snoepje zuigen, kan helpen tegen de pijn. Neem bij heftige pijn paracetamol.
Jongeren tot de 25 jaar zijn vatbaarder voor het virus. Als zij Pfeiffer krijgen, kunnen zij zich erg ziek voelen. Nadat u besmet geraakt bent en/of de ziekte heeft gehad, kan u de ziekte niet nog een keer krijgen. Dit komt doordat uw lichaam dan voldoende afweerstoffen tegen het virus heeft aangemaakt.
De ziekte van Pfeiffer is een besmettelijke ziekte. Mensen krijgen het door een virus. Door dit virus krijgen mensen een ontsteking van de keel en de klieren.
Het belangrijkste is om rust te houden en voldoende te drinken. Wel kan je huisarts ibuprofen of diclofenac voorschrijven om de pijnklachten aan te pakken. Als de keelinfectie wordt veroorzaakt door een bacterie of als klachten langer aanhouden (of ernstig zijn) kan de arts soms antibiotica voorschrijven.
Symptomen van een keelontsteking kunnen zijn: pijn bij het slikken, een rode keel, koorts, opgezette klieren, oorpijn en een schorre stem. Een keelontsteking wordt meestal veroorzaakt door een virus, maar kan ook worden veroorzaakt door een bacterie. Meestal gaat een keelontsteking vanzelf binnen tien dagen over.
Chronische keelontsteking is keelontsteking die langer duurt dan 2 weken of steeds terugkomt. Chronische keelontsteking wordt meestal veroorzaakt doordat je je keel voor langere tijd te veel belast, bijvoorbeeld door (veel) alcohol te drinken, te roken of veel of hard te praten, roepen of zingen.
Er bestaat momenteel nog geen behandeling die rechtstreeks werkt tegen EBV. Het is aan ons immuunsysteem om de infectie te bestrijden. Wat je wel kunt doen om het immuunsysteem tijdens het genezingsproces te bevorderen, is veel rusten en veel water drinken als je klierkoorts doormaakt.
Epstein-barr-virus (Pfeiffer)
Op de uitslag staan IgG (levenslang, verschijnen kort na IgM) en IgM (aantoonbaar gedurende 4-6 maanden na infectie).
Bij heftigere keelpijn kan er sprake zijn van een keelontsteking, waarbij meer klachten en ook koorts of opgezette klieren kunnen ontstaan. Als de moeite met slikken niet binnen een week overgaat, juist alsmaar erger wordt of als je je echt heel erg ziek voelt, is het verstandig contact op te nemen met de huisarts.
Keelpijn die langer dan 14 dagen bestaat, heeft vaak een niet-infectieuze oorzaak, zoals inademing van droge lucht of rook, door angst verhoogde spierspanning, verkeerd stemgebruik of keelschrapen of, zelden, een maligniteit.
Bij keelpijn is de oorzaak een ontsteking van het slijmvlies in de keelholte of de amandelen, bij keelontsteking is die ontsteking erger en zien de amandelen er rood en gezwollen uit. Op die gezwollen plekken zijn dan vaak ook witte puntjes zichtbaar.
De ziekte van Pfeiffer ofwel mononucleosis infectiosa, veroorzaakt door het Epstein-Barr-virus, is een veelal onschuldig verlopende infectieziekte. 1 Er bestaat echter een aantal minder frequent voorkomende complicaties die aan deze ziekte een ernstig beloop kunnen geven.
Ziekte van pfeiffer gevolgen
De meeste klachten verdwijnen vanzelf binnen vijf tot acht weken. Met name de vermoeidheid kan langer aanhouden. Dit kan maanden duren, heeft veel invloed op de dagelijkse activiteiten en kan leiden tot het chronisch vermoeidheidssyndroom. We spreken dan ook van het postviraal syndroom.
De ziekteduur varieert tussen de twee weken en de twee maanden. Het is af te raden om alcohol te drinken als je de ziekte van Pfeiffer hebt. Als je alcohol drinkt vindt er een heel verwerkingsproces plaats in de lever.
symptomen. Een amandelontsteking van de keel begint meestal met forse keelpijn en een sterk roodgekleurde keel. Soms is de keelpijn alleen aanwezig bij het slikken. De keelamandelen kunnen opgezwollen raken en er kunnen witte puntjes (puskopjes) op de amandelen te zien zijn.
Een kuur duurt meestal 5 tot 10 dagen. Maak de hele kuur af. Ook als de infectie genezen lijkt, want misschien zijn er nog bacteriën over.
Als keelontsteking wel wordt veroorzaakt door een bacterie, zijn er verschillende soorten antibiotica die de arts kan voorschrijven: Penicilline-antibiotica. Voorbeelden zijn feneticilline, fenoxymethylpenicilline, amoxicilline en amoxicilline met clavulaanzuur. Macrolide-antibiotica.
