Bij overtredingen blijven de gegevens 5 jaar bewaard (als er een taakstraf of vrijheidsstrafvoor is opgelegd blijven ze 10 jaar bewaard). Voor misdrijven blijft het 20 jaar; of 30 jaar bewaard (als de maximale straf van het strafbare feit 6 jaar of meer is) en. Bij zedenmisdrijven blijft het 80 jaar bewaard.
Zo lang blijven gegevens over het algemeen bewaard: 5 jaar bij overtredingen (10 jaar als je een taakstraf kreeg of de gevangenis in moest); 20 of 30 jaar voor misdrijven waarop maximaal 6 jaar straf staat; 80 jaar bij zedenmisdrijven.
Veroordelingen tot een politiestraf worden meestal na 3 jaar automatisch uit het strafregister gewist.
Iedereen die bij de politie wil werken moet van onbesproken gedrag zijn. Om dit te onderzoeken onderga je een betrouwbaarheidsonderzoek, ook wel screening genoemd. Bij de politiescreening kijken we of er risico's zijn als jij bij de politie gaat werken. Hoe betrouwbaar ben jij?
Bij zware misdrijven (feiten waarvoor u volgens de wet 6 jaar of meer kunt krijgen) wordt het strafblad in principe verwijderd als er 30 jaar zijn verstreken na de einduitspraak of na het volledig voldoen van de strafbeschikking. In ieder geval worden de gegevens 20 jaar na het overlijden van de betrokkene verwijderd.
30 jaar na de einduitspraak of 30 jaar na het volledig voldoen van de strafbeschikking tenzij de duur van de gevangenisstraf of vrijheidsbenemende maatregel (bijvoorbeeld TBS) langer is dan 20 jaar. Dan wordt de termijn van 30 jaar verlengd met 20 jaar (dus verwijdering na 50 jaar);
U bent verplicht de waarheid te vertellen en dus aan te geven als u een strafblad heeft. Ook kan een strafblad problemen opleveren met het aanvragen van een visum of verblijfsvergunning. Of uw verblijfsvergunning kan worden ingetrokken. Verder wordt het onmogelijk om bepaalde beroepen uit te oefenen.
U kunt geen kopie krijgen van uw strafblad. U kunt wel een verzoek indienen bij de Justitiële Informatiedienst om uw strafblad in te zien. Op de website van de Justitiële Informatiedienst staat hoe u het verzoek moet indienen. U krijgt dan van de rechtbank een uitnodiging om het uittreksel in te komen zien.
De politie registreert allerlei gegevens om haar taken goed uit te kunnen voeren. Bijvoorbeeld telefoonnummers en meldingen. U kunt de politie vragen welke gegevens over u zijn vastgelegd. En aan wie de politie de gegevens verstrekt.
Introductie. De terugkijktermijn voor een VOG NP is 4 jaar. Hierop zijn een aantal uitzonderingen: Voor zedendelicten geldt een onbeperkte terugkijktermijn.
Voor misdrijven geldt een verjaringstermijn van 6, 12 of 20 jaar. Ernstige misdrijven verjaren niet. Misdrijven waarop een boete, hechtenis of gevangenisstraf staat van maximaal 3 jaar. Zoals stroperij en het niet opvolgen van een ambtelijk bevel.
Iemand met een strafblad maakt daarom ook kans op een VOG. Bij de beoordeling van een VOG-aanvraag, bekijkt Justis of er strafbare feiten zijn die een risico vormen voor de functie of het doel waarvoor de VOG is aangevraagd. Ook wordt er een belangenafweging gemaakt.
Welke gevolgen heeft een strafblad voor mij? Zolang u een strafblad heeft, mag u sommige beroepen niet uitoefenen. Zoals advocaat, leraar of deurwaarder. Voor sommige beroepen heeft u een VOG (Verklaring omtrent gedrag) nodig.
Bij een melding vertel je aan de politie wat er is gebeurd. Er wordt geen aangifte opgenomen en geen onderzoek ingesteld. Dankzij jouw melding is de politie extra alert en kan snel handelen. Zeker als er meerdere meldingen en aangiftes worden gedaan tegen een persoon.
Wat gebeurt er na de melding of aangifte? Het slachtoffer kan bij zijn aangifte doorgeven dat hij op de hoogte wil blijven van de voortgang. Zoals het opsporen en aanhouden van de dader door de politie en wat het Openbaar Ministerie (OM) gaat doen. Het slachtoffer kan de voortgang via het slachtofferloket volgen.
Als je aangifte doet, verzoek je om strafvervolging. Dit betekent dat je wil dat de dader gestraft wordt. Doe je een melding, dan stel je de politie op de hoogte van de situatie.
Nadat een smartphone (rechtmatig) is ontgrendeld heeft de politie in beginsel toegang tot alle informatie op het apparaat. De gemiddelde smartphone bevat informatie over locaties en bezigheden van een verdachte. Op die manier kan er een enorme hoeveelheid privégegevens worden uitgelezen.
Kan politie je telefoon aftappen? Ja, de politie heeft deze bevoegdheid, maar moet hiertoe wel toestemming hebben gekregen van de rechter-commissaris. Daarnaast moet het gaan om een misdrijf waarop een gevangenisstraf staat van 4 jaar of meer, en moet het ter bescherming zijn van de rechtsorde.
We kunnen als politie niet zien of iemand bezig is met het hacken van een account of dat iemand voor de twintigste keer een mailtje stuurt met een bedreiging. In dat soort gevallen kunnen we alleen maar in actie komen als er melding of aangifte van gedaan wordt.
Een “gewone” werkgever kan de gegevens niet opvragen. In het “Besluit justitiële en strafvorderlijke gegevens” wordt geregeld wie de gegevens kan opvragen. In het algemeen betreft het onderdelen van de overheid zelf.
Wat zegt de wet over het strafblad? Elke keer dat je wordt veroordeeld door een rechtbank, komt die veroordeling op je strafregister of strafblad terecht. Je strafregister of strafblad vormt zo een overzicht van elke veroordeling die je al hebt opgelopen.
Alle misdrijven worden geregistreerd. Overtredingen worden in de meeste gevallen opgenomen op het strafblad, maar er zijn belangrijke uitzonderingen. Het moet wel gaan om strafbare feiten die zijn gepleegd door personen die de leeftijd hebben van 12 jaar en ouder.
In 2005 was 1,9 procent van de bevolking verdacht van een misdrijf, in 2021 was dat 0,8 procent. Bij alle generaties en herkomstgroepen neemt het percentage geregistreerde verdachten van misdrijven sinds 2005 af. Onder migranten daalt het aandeel verdachten van 3,3 procent in 2005 tot 1,1 procent in 2021.
Welke straffen zijn er? De belangrijkste straffen zijn een boete, een taakstraf en gevangenisstraf. De rechter kan ook maatregelen opleggen. Daaronder valt bijvoorbeeld ontneming van geld dat door het misdrijf is verkregen, het betalen van schadevergoeding of – de meest ingrijpende – tbs.
Mensen schatten hun kansen op een VOG vaak laag in. Sommigen zien zelfs helemaal af van de aanvraag, uit angst voor afwijzing. Onterecht, want maar een klein deel van alle VOG-aanvragen wordt geweigerd: in 2019 slechts 0,33%.
