Als je paard in de paddock of in de weide staat, is het altijd een goed teken dat het naar je toe komt gewandeld. Let daarbij ook op de oren en de ogen, want daar kan je veel van aflezen. Wendt je paard zijn hoofd af, gooit hij het geïrriteerd in de nek of legt hij zijn oren plat?
Het orenspel. Aan de stand van de oren kun je zien in wat voor stemming het paard is. Heeft het paard zijn oren naar voren, dan is hij meestal in een goede bui en oplettend. Worden de oren iets naar achter gespitst, dan hoort het paard een geluid achter zich.
Vanuit een “zucht” verlicht je dus al spanning in de lage rug en en via allerlei spieren ook rust in de schouders, hals en nek. Als de ademhaling “hoog” zit, dan staat het paard a.h.w met opgetrokken schouders.
Een paard gaapt vaak om spanning los te laten. Wanneer je bijvoorbeeld het Recuptex deken gebruikt, kan het paard gaan gapen omdat de spieren in zijn lichaam worden ontlast. Andere signalen dat je paard zijn spieren ontlast zijn: kauwen, zuchten, of een ontspannen lichaamshouding. Je paard kan ook gapen door stress.
Als een paard zijn tegenhanger vrijwillig vermijdt, kan dit ook betekenen dat hij hem respect toont en hem zijn ruimte geeft. Het tonen van affectie gebeurt meestal door zachte aanrakingen, zoals duwtjes. Deze signalen worden ook gebruikt bij een Horsemanship training.
De meeste mensen denken dat een paard lacht, als hij/zij zijn bovenlip krult en zijn tanden ontbloot; het lijkt op een brede grijns. Eigenlijk lachen paarden niet, het is een reactie die te maken heeft met de geuren. Het paard registreert alleen de geuren die via de lucht naar zijn klieren stromen.
Ze had immers tevoren al besloten wat ze zou zien. Maar ze heeft wel gelijk, natuurlijk, in die zin dat paarden wel degelijk boos kunnen worden op hun mensen, en dat laten zien ook. En ook geclickertrainde paarden kunnen heel boos worden op hun mensen.
Overigens wordt een kopstoot van een paard meestal fout begrepen. Het dier geeft dat uit genegenheid, want dat doen ze ook onderling. Paarden worden voor dit gedrag echter meestal gestraft. Kuddedieren Paarden leven in kuddes.
Als je paard briest, is dat in de paardentaal een teken van ontspanning. Dit kan bijvoorbeeld na een lekkere maaltijd het geval zijn: het paard briest en geeft aan dat hij vol zit en tevreden is. Sommige dieren briesen als ze na een rit of training weer naar de wei kunnen.
Je laat het paard je hand targetten op hoofdhoogte. Als dat goed gaat breng je deze steeds dichter bij je wang, totdat je de hand tegen je wang aanduwt. Uiteindelijk haal je je hand weg, wijs je naar je wang en zeg je het signaalwoord "Kusje" of "Lik".
Roelfsema antwoordt ook op die vraag bevestigend: “Veel onderzoek is daar niet naar gedaan, maar wat we wel weten is dat paarden in elk geval na acht maanden nog personen herkennen aan hun stemgeluid, geur en gezicht.
onverwachte bewegingen vinden vinden paarden ook niet leuk als paarden heel braaf zijn ze al gewend maar als je zeg maar let op dat andere paard zeg maar ineens zo doet dan. schrikken ze er gewoon van of als je ineens. achter een paard lang loopt of zoiets.
Een hele goeie plek, is de plek vlak achter de schoft, daar waar het zadel zou liggen. Het is de plek waar paarden elkaar 'groomen' (=elkaar zachtjes kroelen en masseren met de voortanden en lippen), uiteraard alleen als ze elkaar leuk vinden.
Paarden begroeten mensen op een soortgelijke manier en het bepaalt of je wel of geen respect krijgt. Het gaat als volgt: In de begroeting wordt door het paard het haar en de oren van de mens besnuffeld. Ook onze adem is interessant, omdat een paard daar iemand aan kan herkennen.
Gespiegeld door een paard
Onder 'spiegelen' verstaan wij (paardencoaches) de reactie van het paard op de gevoelens van de mens. Hierbij kan het paard de mens in gedrag spiegelen door hetzelfde gedrag te laten zien als de mens, of juist precies het tegenovergestelde gedrag (het spiegelbeeld).
Deze hinnik hoor je bijvoorbeeld wanneer alle paarden uit een kudde vertrekken, maar één paard achterblijft. Het paard laat dan via de waarschuwingsroep weten dat hij vergeten is.
Een paard heeft, net als wij, gedachten, gevoelens en emoties. Bepaalde zaken zijn soortgebonden maar verder heeft ieder mens én ieder ander dier een eigen karakter. Als wij ons wat beter verdiepen in de gevoelens, gedachten en emoties van paarden wordt het ook makkelijker het gedrag van paarden te begrijpen.
Hij herinnerde mij,” aldus Neeson in een interview met de New York Post. van de Paardenkliniek aan de Universiteit Utrecht kunnen paarden mensen inderdaad herkennen: “Op basis van bijvoorbeeld de stem, de geur of het gezicht kunnen paarden mensen identificeren.
Als je paard ontspannen is, loopt je training het lekkerst; dat herken je vast wel. Op dat moment reageert hij het beste op je hulpen en leert hij het makkelijkste een nieuwe oefening. En als het dan zo goed gaat, dan beloon je je paard natuurlijk.
Veel paardeneigenaren merken dat het paard hun emoties en stemmingen haarfijn aanvoelt. Dat kan positief zijn: als de verzorger zich verdrietig voelt, zal het paard zachtaardiger reageren. Maar helaas gebeurt het vaak op een negatieve manier. De verzorger is wat gestrest, waardoor het paard juist tegendraads reageert.
Het is voor het welzijn van paarden dus belangrijk dat ze met andere paarden om zich heen leven en niet geïsoleerd staan. Het is voor paarden stressvol om langdurig alleen te staan en dit kan leiden tot gedragsproblemen. Ze voelen zich onveilig en ongelukkig.
Paarden verstaan ons mensen niet, maar begrijpen ons zeer zeker. Dat blijkt uit wetenschappelijk onderzoek. De dieren zijn in staat om subtiele oog- en lichaamsbewegingen op te vangen en te 'vertalen'. Helaas houdt het daar dan ook wel met op: echt communiceren lijkt onmogelijk.
Net als bij mensen kunnen ook bij paarden kruiden zoals passiebloem, hop, rode klaver, valeriaan, kamille en sint janskruid in stress-situaties en bij rusteloos, prikkelbaar gedrag helpen. Deze kruiden helpen bij een zenuwachtig gevoel en een betere concentratie.
Een paard praat met zijn lichaam. Die lichaamstaal gebruikt hij bij het communiceren met andere paarden, maar ook in zijn relatie met mensen. Aan de positie van hoofd, benen en staart, aan de stand van de oren en de uitdrukking van ogen en mond is af te lezen hoe een paard zich voelt.
