Is sepsis besmettelijk? Sepsis als zodanig is niet besmettelijk, omdat het gaat om de individuele lichaams/immuunreactie van een patiënt op een infectie. Wel kan het virus of de bacterie die de oorzaak is van de sepsis, erg besmettelijk zijn.
Bij een sepsis reageert uw lichaam heel heftig op een bacterie, virus, schimmel of parasiet. Ook sommige gifstoffen kunnen de oorzaak zijn van een sepsis. Soms is niet duidelijk waar de sepsis door komt. U kunt bijvoorbeeld een sepsis hebben door een blaasontsteking, zonder dat u klachten van de blaasontsteking heeft.
'Sepsis is een extreme ontstekingsreactie van het lichaam op een infectie', zegt dr. Ken Dewitte, spoedarts en coördinator van het sepsis-team. 'Longontsteking, een wondje in de voet, een ontsteking van de urinewegen enzovoort, het kan allemaal leiden tot sepsis. Daarbij raken bacteriën in de bloedbanen.
Als de infectie wordt veroorzaakt door een bacterie, krijgt u antibiotica via een infuus. Als de infectie door een virus, schimmel of parasiet wordt veroorzaakt, krijgt u mogelijk een andere behandeling. Soms is het nodig om de infectie te bestrijden met een operatie of het plaatsen van een drain.
Problemen met de bloedstolling, vochtophoping in de longen en in het hele lijf, zuurstoftekort en verwardheid (delier) kunnen hierbij o.a. optreden. Sepsis en septische shock zijn levensbedreigend. Bij septische shock is in de meeste gevallen een Intensive Care opname aan de orde.
Sepsis wordt nog vaak, zowel door 'gewone burgers' als professionals gezien als een ernstige infectie waar je na een paar weken tot maanden weer geheel van bent hersteld. Met de restklachten is men vaak niet bekend waardoor overlevers zich al gauw als 'een zeur' weggezet voelen.
Ieder jaar overlijden in Nederland ongeveer 3500 mensen aan sepsis. Patiënten die het overleven, houden vaak ernstige psychische en lichamelijke restverschijnselen. Vroege herkenning en behandeling redt (de kwaliteit van) levens – en daar valt nog flink wat te winnen.
Sepsis is een 'INFECTIE met SOS-signalen'
–signalen dat organen moeite krijgen, zoals toenemende kortademigheid, snelle hartslag, duizeligheid, verwardheid/sufheid.
Een bloedvergiftiging wordt ook wel sepsis genoemd. Bekende symptomen van bloedvergiftiging zijn een snelle hartslag, bloeddrukdaling, koorts, koude rillingen en verwardheid. Een rode streep op de huid van armen of benen is geen symptoom van bloedvergiftiging. Dit gebeurt bij een bacteriële lymfevatontsteking.
Een sepsis is een reactie van het lichaam op een infectie. Een infectie wordt veroorzaakt door micro-organismen of ziekte- verwekkers zoals bacteriën, virussen, schimmels, gisten of parasieten. Als de ziekteverwekkers in de bloedbaan komen, wordt dit een bloedvergiftiging of sepsis genoemd.
Op nummer 1 van de lijst staat volgens de organisatie de Acinetobacter baumannii, een ziekenhuisbacterie. Vooral de luchtwegen en de longen worden aangetast door de bacterie. Maar ook salmonella, staphylociccus aureus of Neisseria gonorrhoeae komen op de lijst voor.
Sepsis wordt in circa 52 % van de gevallen veroorzaakt door grampositieve bacteriën (vooral S. aureus en Streptococcus pneumoniae), 38 % door gramnegatieve bacteriën (vooral Escherichia coli, Klebsiella spp. en Pseudomonas aeruginosa), 5 % door polymicrobiële infecties, 1 % door anaeroben en 4 % door schimmels.
Het vaakst wordt een sepsis veroorzaakt door een bacteriële infectie, bijvoorbeeld in de longen, urinewegen of de buik. Feitelijk kan iedereen een sepsis krijgen. Wetenschappers weten nog niet goed waardoor sepsis precies ontstaat. Het is daarom lastig te voorspellen wie er uiteindelijk sepsis ontwikkelt en wie niet.
Penicilline-antibiotica doden vele soorten bacteriën en hebben een goede opname in het lichaam. Ze remmen een eiwit dat een belangrijk is bij de bacteriegroei waardoor de bacterie doodgaat. Een aantal penicilline-antibiotica heeft een specifieke werking tegen bepaalde soorten ziekteverwekkers.
Als u een sepsis heeft gehad, dan heeft u een grotere kans op nieuwe infecties. Ook heeft u een grotere kans op acuut nierfalen en hartfalen doordat de infectie en de sepsis orgaanschade hebben veroorzaakt. Hierdoor kan het zijn dat uw afweersysteem minder goed werkt.
In het algemeen is de kans op een nieuwe sepsis voor de meeste ex-sepsis-patiënten klein.
Bij een bloedvergiftiging kunt u last hebben van: Spierpijn in het hele lichaam. Koude rillingen. Een versnelde ademhaling.
R/ imipenem + cilastine iv 4 dd 500 mg 7 tot 10 dagen. R/ meropenem iv 3 dd 1000 mg 7 tot 10 dagen. Sepsis bij centrale lijn: R/ flucloxacilline iv 6 dd 1 g + gentamycine iv 1 dd 5 mg/kg.
Sepsis is een reactie van het lichaam op een infectie en kan leiden tot beschadiging van weefsel en uitval van organen. De boosdoeners zijn bacteriën, virussen en schimmels die met name via de longen, maar ook via wondjes of urinewegen het lichaam kunnen binnenkomen.
Na het stellen van de diagnose sepsis wordt direct begonnen met de toediening van antibiotica en intraveneus vocht. Vocht is nodig om de hemodynamiek te stabiliseren en zodoende de perfusie van de vitale organen te handhaven (1).
Sepsis is een levensbedreigende ziekte. Snel behandelen is nodig om de kans te verkleinen dat iemand overlijdt of blijvende schade overhoudt aan organen en weefsel. Sommige mensen krijgen een lage bloeddruk en een hoge hartslag door sepsis. Dit heet een septische shock.
In Nederland worden jaarlijks circa 35.000 patiënten slachtoffer van sepsis. Per jaar komen zo'n 10.000 patiënten met sepsis op de Intensive Care (IC) afdeling terecht (dit is een update van 2020). Op de IC is het daarmee doodsoorzaak nummer één.
Symptomen urosepsis
Urosepsis is te herkennen doordat er in een deel van de gevallen tekenen zijn van de urineweginfectie. Te denken valt aan: hoge koorts, maar ook pijn in de nierloges (net onder de ribben op de rug) of pijn bij plassen.
Onderzoekers hebben een nieuwe bloedtest ontwikkeld waarmee artsen binnen enkele uren kunnen vaststellen of een hoestende patiënt met koorts een bacteriële of virale infectie heeft. Het is lastig voor artsen om op basis van klachten zelf vast te stellen of hun patiënt een bacteriële infectie of een virusinfectie heeft.
Capsules, tabletten en drank beginnen na 1 tot 2 uur te werken; de injectie en het infuus werken meteen. Eén dosis werkt 6 tot 12 uur. Na een paar dagen merkt u dat de klachten van de infectie minder worden. Soms is het mogelijk om een kuur van 1 dag te gebruiken.
