Bij huidlupus heb je rode ovale plekken op je huid. De plekken zijn schilferig en verdikt. De plekken zitten vooral op de plaatsen waar je huid in de zon komt, zoals je gezicht. Andere plaatsen zijn: je behaarde hoofdhuid, je hals, je oren, je lippen en het bovenste gedeelte van de voorzijde van je borst.
Om te zien of u SLE heeft, doet de arts een aantal onderzoeken. Allereerst worden al uw klachten in een gesprek op een rij gezet. Vervolgens verricht de arts een lichamelijk onderzoek, waarbij vooral gekeken wordt naar de huid en de gewrichten, en waarbij de longen en het hart beluisterd worde.
Bij sommige mensen met SLE raken ook organen, zoals de nieren, het hart, de hersenen of de longen, aangetast. Ook klachten van de bloedvaten komen voor, en er kunnen stolsels in de bloedsomloop ontstaan. Dit kan tot ernstige problemen leiden. Gelukkig zijn deze klachten tegenwoordig meestal goed te behandelen.
Lupus erythematosus, vaak afgekort als LE, is een auto-immuunziekte waarbij de huid en allerlei organen aangedaan kunnen zijn. Als alleen de huid is aangedaan wordt het cutane LE genoemd (cutis = huid).
Diagnose. Om SLE vast te stellen, luistert de reumatoloog naar uw klachten en doet lichamelijk onderzoek. Via een bloedonderzoek stelt de reumatoloog vast of er sprake is van verhoogde ontstekingswaardes, zoals BSE en CRP.
Lupus valt nog niet te genezen. Je behandelende arts(en) kunnen enkel proberen de ziekte in rust te brengen zodat de klachten verminderen of helemaal verdwijnen. Welke medicijnen je precies krijgt, hangt van je klachten af.
Van bepaalde voedingsmiddelen wordt beweerd dat ze een ongunstige werking hebben (bijvoorbeeld: aardappelen, tomaat, paprika, aubergine). Van gefrituurd voedsel, sojaproducten en aspartaam zou de ziekte kunnen opvlammen.
Een vroege diagnose en een doeltreffende behandeling maken dat de meeste patiënten met SLE een normale levensverwachting en een normaal levenspatroon kunnen hebben. SLE komt vooral voor bij vrouwen en begint meestal tussen 20- en 40-jarige leeftijd. Ongeveer 30 op de 100.000 mensen in Nederland heeft SLE.
Er zijn vele geneesmiddelen die een drug-induced LE kunnen veroorzaken. Vaak (5-20%) komt het voor bij procainamide, hydralazine, minocycline, en quinidine. Minder vaak (< 1%) bij chloorpromazine, isoniazide (INH), minocycline, en methyldopa.
Lupus erythematodes valt onder de reumatische aandoeningen. Deze ziekte kan namelijk niet alleen de huid en interne organen aantasten, maar bij de systematische variant ook de gewrichten. Lupus is het Latijnse woord voor wolf.
Bij SLE zijn er bepaalde factoren die de huidaandoening kunnen doen ontstaan of verergeren. De belangrijkste is zonlicht. Ook sommige geneesmiddelen, infecties, zwangerschap, en mogelijk stress kunnen SLE uitlokken.
Het verloop is dus grillig. Systemische lupus erythematosus (SLE) kan verschillende klach- ten, symptomen en afwijkingen geven, zoals huidproblemen, koorts, ziektegevoel, gewichtsverlies, vermoeidheid, krachtverlies, maar ook psychische (bv depressie) en soms psychiatrische of zelfs psychotische klachten.
Het is een overmatige afweerreactie.” Dat een auto-immuunziekte zich op latere leeftijd plotseling openbaart en dan gelijk zo ernstig als in het geval van shorttrackster Lara van Ruijven, is volgens Leavis uitzonderlijk. “Het kan wel dat het in een keer zo ontploft, maar dat is echt zeldzaam.
Wanneer je niet te veel problemen hebt door eerdere ontstekingen, kun je in de rustige perioden van de ziekte je werk waarschijnlijk zonder problemen doen. In de actieve perioden, zijn er (veel) ontstekingen en zal dat lastiger zijn.
7 8 Sindsdien zijn meer dan 80 geneesmiddelen in verband gebracht met het uit- lokken van geneesmiddelgeïnduceerde SLE, vooral anti- aritmica, antihypertensiva, antipsychotica, anticonvulsiva en anti biotica.
Mogelijk ontstaat SLE door erfelijke aanleg samen met omgevingsfactoren, zoals zonlicht en bepaalde infectieziekten.
Bij mensen met SLE zijn vrijwel altijd auto-antistoffen in het bloed aanwezig, dus afweerstoffen die het eigen lichaamsweefsel aanvallen. Je bloed wordt onderzocht op de aanwezigheid van verschillende antistoffen.
SLE is de afkorting voor de ziekte Systemische Lupus Erythematodes, beter bekend als Lupus. SLE is een auto-immuunziekte waarbij het afweersysteem (immuunsysteem) zich tegen het eigen lichaam keert. Het afweersysteem is belangrijk om bacteriën en virussen te bestrijden.
Wat is systemische lupus erythematodes (SLE) ? Systemische lupus erythematodes (SLE) is een chronische auto-immuunziekte die aan verschillende organen ontstekingen veroorzaakt (vooral de huid, de gewrichten, het bloed, de nieren en het centraal zenuwstelsel).
Omdat SLE in zoveel verschillende organen voor kan komen, kan het zijn de uw reumatoloog u behandelt samen met een andere specialist, zoals een dermatoloog, internist, nefroloog, neuroloog, cardioloog of longarts.
Wereldwijd komt de aandoening voor bij 4 tot 250 mensen per 100.000. De ziekte treft voornamelijk vrouwen (90%), en treedt meestal op tussen de 18 en 45 jaar. In de helft van de gevallen stelt men de diagnose vóór de leeftijd van 30 jaar.
De aandoening CDLE is niet te genezen. Bij 50% kan de ziekte vanzelf rustiger worden. De huid kan daarbij vrij zijn van afwijkingen, maar er kan in de loop der jaren altijd weer plotseling een opvlamming ontstaan. Littekens en pigmentstoornissen zullen altijd blijven bestaan.
Levensverwachting. Zonder behandeling heeft een patiënt met auto-immuunhepatitis ongeveer 20% kans op vijf jaar overleving. Door behandeling met een combinatie van ontstekingsremmende medicijnen en medicijnen die het afweersysteem onderdrukken is dit beeld veranderd.
