Gemiddeld duurt het een jaar of 7 voordat een overledene een skelet, dus alleen maar botten, is.
Na drie à vier maanden is het ontbindingsproces voltooid en is alleen het skelet nog over. Afhankelijk van de omgeving kan het honderden jaren duren voor de botten volledig vergaan.
Maar die botten vergaan op de lange termijn ook. In 'gunstige' omstandigheden na ongeveer 20 jaar. In 'ongunstige' omstandigheden pas na meer dan 100 jaar. Ik noem het gunstig of ongumstige, omdat het bij begraven per slot de bedoeling is dat alles van het lichaam helemaal in de aarde wordt opgenomen.
De wetgever gaat er van uit dat na een begraving van 10 jaar een lichaam helemaal geskeletteerd is. Ddat houdt in dat alleen de belangrijkste grote botten over zijn. Bij sommige mensen zal dit al na 5 of 7 jaar het geval zijn, afhankelijk van de omstandigheden.
Bij het ontbindingsproces produceren ze stinkend gas, dat het lichaam doet opzwellen, en vloeistof dat uit de lichaamsopeningen vloeit. Weefsel van organen wordt vernietigd, lichaamscellen worden in hoog tempo afgebroken, de huid verkleurt en raakt los.
Als de wat minder vitale organen steeds slechter werken en het stervensproces vordert, zijn uiteindelijk de vitale organen aan de beurt. Dat betekent bijvoorbeeld de ademhaling, het hart en uiteraard bepaalde hersenfuncties.
In het algemeen is bekend dat een doodskist van massief vurenhout of populierenhout ongeveer 10 tot 15 jaar goed blijft. Bij een massief eikenhouten grafkist en een kist van tropisch hout is de houdbaarheid maar liefst zo'n 25 tot 50 jaar.
De wetgever gaat er van uit dat na een begraving van 10 jaar een lichaam helemaal geskeletteerd is. Dat houdt in dat alleen de belangrijkste grote botten over zijn. Bij sommige mensen zal dit al na 5 of 7 jaar het geval zijn, afhankelijk van de omstandigheden.
Bij een crematie wordt de overledene verbrand in een crematieoven. Het lichaam vergaat door de extreme hitte – 1100 graden – tot as. Dierbaren mogen de as houden of (laten) uitstrooien.
Wanneer een graf wordt geruimd, kan het stoffelijk overschot een laag dieper in het graf worden herbegraven. Dit noemen wij 'schudden'. Ook kan het stoffelijk overschot op een andere plek op de begraafplaats worden herbegraven of alsnog worden gecremeerd.
Het is moeilijk om de 'geur van dood' dat rond een lichaam in ontbinding hangt te omschrijven, maar als je dit zou willen nabootsen dan zou dit uit een combinatie van de volgende zes geuren bestaan: Rotte vis, ontlasting, mottenballen, rotte eieren, rotte witte kool, en knoflook.
Manier van opbaren van een overledene
De meest bekende wijze is het gebruik van koelplaten. Door het lichaam koel te houden kan het lichaam langer goed geconserveerd worden. Een andere manier is thanatopraxie, ofwel een lichte balseming.
Na de crematie blijft er as over
De gecremeerde resten bestaan uit verpulverde botten die vervolgens met een speciale machine worden vermalen tot een fijne poeder.
Een gebalsemd lichaam voor begrafenisdoeleinden kan een dag tot een week goed blijven.
Lijkvocht ontstaat door het vloeibaar worden van een lichaam door ontbinding. Het lichaamsvocht vermengt zich met bloed en bacteriën en is onderhevig aan allerlei chemische processen die in het lichaam plaatsvinden. Dat maakt het dat lijkvocht ook wel eens als giftig wordt beschouwd.
Nee, het is niet zo dat door onweer de overledene groen wordt. Ook andere vormen van het ontbindingsproces worden niet bespoedigd door onweer. Een benauwde en drukkende omgeving betekent veelal dat sprake is van warmte en een hoge vochtigheid.
Met de huidige technologie is er geen onzekerheid meer of iemand wel of niet echt overleden is. Daarom doet crematie geen pijn voor de overledene. Is gecremeerd worden een zonde? Er is geen passage in de bijbel die zegt dat cremeren een zonde is.
Het lichaam van de overledene wordt gereduceerd tot as en een groot deel van de botten. De botten verbranden dus niet helemaal tijdens de crematie. Integendeel, daarvan wordt de as ook gemaakt. Want na elke crematie wordt de oven helemaal gereinigd tot alle botfragmenten verzameld zijn.
12-04-2022. In de wet staat beschreven dat de asbus een maand na de dag van het afscheid in het crematorium blijft staan. Dit is omdat de as beschikbaar moet zijn voor justitieel onderzoek, maar ook zodat nabestaanden de tijd hebben om een weloverwogen keuze te maken voor de asbestemming.
Rigor mortis (lijkstijfheid)
Door chemische processen worden de na overlijden verslapte spieren stijf. Rigor mortis treedt als eerste op in de extremiteiten zoals de armen, de benen en het hoofd. Ook vormt zich kippenvel doordat rigor mortis optreedt in de in de huid gelegen spiertjes.
Binnen twee weken na intreding van de dood komen producten van ontbinding uit de lichaamsopeningen zoals uit de mond, de neus, de anus en eventuele andere lichaamsopeningen (bijvoorbeeld wonden). De stank van rotting is op dit moment overweldigend aanwezig.
Het is de vakkennis van de uitvaartondernemer om te beoordelen of er een onwenselijke verkleuring of geur optreedt en zo ja, hoe die eventueel bestreden kan worden. In het algemeen is het zo dat een overledene die goed gekoeld is, dat vaak 10 dagen kan doorstaan. U hoeft zich op voorhand geen zorgen te maken.
De zuurstofrijke lucht wordt onder in de grafkelder geblazen en de zuurstofarme lucht wordt bovenaan door middel van een koolstoffilter gezuiverd en zorgt ervoor dat alle schadelijke gassen gefilterd worden. Dit zorgt er mede voor dat de slecht ruikende gassen ook afgebroken worden.
En dan pas mag er een nieuwe kist bovenop. Boven de bovenste kist moet een laag zand van minstens 65 cm liggen. Daar zijn allemaal wettelijke regels voor. Dat zand zorgt er o.a. voor dat er geen vreemde geuren uit een graf kunnen ontsnappen.
Lood houdt de stank op afstand
Zonder de loden bekleding zouden de lichamen blootstaan aan zuurstof en sneller ontbinden dan in een houten kist onder de grond. Bovendien zorgt het lood ervoor dat de stank van ontbinding niet naar buiten sijpelt. Loden kisten zijn niet het exclusieve domein van royals.
